Ellerim içindeki kini bir anda kustu
Yürüdüğüm yollara hep düşmanlar pustu
Gözlerimi kapatmadım aklımda hep bi kuşku
Boynu koparılan güvercin kanatlanıp uçtu
Buruşturulmuş hayaller atılmış çöpe
Karartılmış hayatlar asılmış bir ipe
Basma kalıp düşünceler vasıfsız insanlar,
Düşmanlar hayalindeki cennete
Bir söz verdim kendime
Tutacağıma inanarak
Sonra siktiri çekip kendimle avunmak
Başaramamak alkole sarmak duygularından kaçıp duygusuzlaşmak
Doldurup kadehi bi anda dibe vurmak
O anda unutup herşeyi gökyüzüne uçmak
İsterdim yağmur olup evine yağmak...
Odanın tavanından içeri sızmak
Sesin yankı yapması duvarların
konuşması
ruhun yanlızlaşması kaderin arsızlaşması
Düşüncelerin ağırlaşması zamanın azaldığı bi yerde öldün sen kalbimin en derinliklerinde...
