Nasil ölümü yazabilir bir insan çok zor bir mesele. Gökyüzünü düşleyerek hayal kurmak varken her seferinde karanligin kucagina dusmek...
Belkide ulasilmazlara vurgunuz imkansizlara aşık.
Bir umutla yarini bekleyerek öluyoruz, yarinlari beklerken kayboluyor zaman unutuyoruz tarihleri, unutuyoruz yaşamayı...
Hic beklemedigin bir anda yeniden doguyor gunes pencerende. Yeniden aşik oluyorsun, yeniden huzur doluyor icin ve filizlenmeye basliyor umutlar kalbinde. Yeniden mutlu oluyorsun önceden nefret ettigin her seyi yeniden sevmeye basliyorsun. Gune onun sozleriyle basliyorsun. Hep kalbin dusler kurarak geciriyor zamanini. Geciyor zaman geciyor gunler...
En guzel duslerin, en guzel hayallerin onunla gidiyor. Kayboluyor tum zaman.
