Bölüm Başlığı

42 5 0
                                    

Arkadaşlar aslında kendimi çok garip hissediyorum çünkü dahaca kimse kitabımı okumadı. Yinede bn yayınlamaya devam edeceğim

Adamın suratına baktım ve anlamsız bir kahkaha attım. Çünkü bunun bir şaka olduğunu düşünmüştüm. Gülmekten karnım ağrımıştı. Karnımı tutarak elimi adamın omzuna koymuştum. Annem ağlıyor, babamın ise yüzünde sallamaz bir ifade vardı. Yüzümdeki gülümseme bir anda yok oldu. Ağzımdan korka korka bir kelime çıkmıştı.
-şaka!
İnanamıyordum. Gerçekti. Birden gözlerimden yaşlar peşoeşe düşmeye başlamıştı. Annem yanıma geldi ve sımsıkı bana sarıldı.
-anne bırak!
-kızım bni dinle.
Anneme sesimi yükselte bildiğim kadar yükselterek;
-dokunma bana !
Diye bağırarak annemi ittim. Güçlü durmaya çalışıyordum. Fakat ağlamama engel olamıyordum. Hızla kapıya yöneldim. Çantamı alıp çıktım. İki sokak ötede oturan en yakın arkadaşım İlkay ın yanına gidiyordum. Bir anlınada olsa duran göz yaşlarım ilkay ı görünce tekrar akmaya başlamıştı. İlkay bir kaç kez
-neyin var?
Diye sormuştu. Bense cevap vermeden yürümeye başlamıştım. Beraber bir parka gittik ve bir saat boyunca hiçbir şey konuşmadan oturduk birden ilkay a dönüp bağırdım.
-neden neyim olduğunu sormyorsun?
İlkay ukaşa bir şekilde cvp verdi.
-neyin var?
İlkay a gözlerimi devirdim ve başka bir yere bakarak
-yok bir şeyim.
dedim. İlkay ayağa kalktı ve
-nasıl bir dengesizsin kızım sen ya dedi gülerek. Sonra tekrar yerine oturdu. Bir kaç saniye durdum ve anlatmaya başladım.
-Bu gün bize bir adam geldi ve bana babam olduğunu söyledi.
İlkay şaşırmıştı iki kaşını kaldırarak ağzını açtı.
-Ciddimisin?
Kafamı olumlu anlamda aşağı yukarı salladım. Ve alaycı ses tonumla
-biriyle uğraşamazken bide ikinci babam çıktı.
İlkay ayağa kalktı ve bağırmaya başladı
-neden bnları bana anlatıyorsun?
Dedi ve koşar adımlarla uzaklaşmaya başladı.
- ne oldu? Neden sinirlendin?
Ahh birz düşününce aklıma gelmişti. İlkay henüz bir bebekken babası onu bırakıp gitmişti. İlkayın arkasından bağırmıştım
-özür dilerim.
İlkay arkasına bile bakmadan oradan uzaklaşmıştı.
-afferim bana ya tek güvendiğim arkdaşımıda kaybettim.
Ne yapacağımı bilmeden sokaklarda dolanıyordum. Hava yağışlıydı ve çoktan kararmıştı. Bir ara sokağa girdiğimde çıkmak için hızlı adımlarla yürüyordum. Arkamdan birilerinin bana seslendiğini duyuordum.
-hey!!! Bebeyim.
Duymamazlıktan geldim ve adımlarımı hızlandırdım. Kendi aralarında konuşmaya başladılar.
-hey şu küçük sürtüğe bir bakın. Kaçıyor bizden. Kısa bir süreliğine arkama döndüğümde üç kişi saya bilmiştim. Tekrar önüme döndüğümde iki kişi karşımda duruyorlardı. Çığlık atmaya başladım. İçlerinden birisi bir bıçak çıkardı ve boynuma dayadı. Bir yandan birisi eliyle belimi kavrıyor birisi ise kulağıma fısıldıyordu.
-bu gece seninle çok eyleneceğiz. Ve senile işimiz bittiğinde drin bir uykuya yatacaksın.
Korkuyordm. Konuşmak istemiştim ama kelimeler boğazıma düğümlenmişti. İçlerinden biri boğazımı sıkmaya başlamıştı. Elinden kurtulmaya çalışmıştım ama çabalarım boşunaydı. Tam kendimden geçmeye başlarken ellerini boynumdan çekti. Askılıktan düşen bir elbise gibi yere düşmüştüm yarı baygın olmama rağmen etrafımı blanıkta olsa göre biliyordum. Birisi serserileri fana dövüyordu. Daha fazla dayanamadım ve gözlerimi kapattım.gözlerini açtığımda odamdaydım. Annemle adamın seslerini duyuyordum.
-birşey yapmışlarmı?
-hayır son anda yetiştim.
Yataktan kalktığımda başım dönüyordu. Merdivenin kenarlarından tutunarak aşşağıya indiğimde ilkay koltukta oturuyordu. İlkay bni görünce hızla ayağa kalkıp kollarını boynuma doladı.yavaşça kendimi ilkaydan ayırdıktan sonra adam elinde bir bardakla yanıma geldi ve iyi olup olmadığımı sordu. Bnde kaşlarımı çatarak kafamı iyi anlamında aşağı yukarı salladım.
Giderken arkası dönük bir şekilde
-iyi olduna sevindim. Elindeki yarada yakında geçer.
Elime baktığımda koca bir yarık vardı. Ama kanamıyordu yani kanaması çoktan durmuştu. Elime bir yara bandı almak için mutfağa gittiğinde masada bir kaç damla kan ve çöpte içinde biraz kan olan bir serum vardı. Tekrar içeri
Girmek istediğimde annem ve babamın konuşmalarına tanık oldum.
-kızımı hiç bir yere götüremezsin.
Adam yüzüne dalga geçercesine bir gülüş takınmıştı.
-onu her halükarda alabileceğimi biliyorsn. En basitinden yasal haklarımı kullanırım. Bnden onu tam 15 yıl sakladın sence mahkeme ne karr verir?
Annemin azından çıkan tek kelime
-Ali!!!!
Ardından babam bildiğim şahıs annemin elini tutarak konşmaya başladı.
-bak eylül büyüyo onu artık zabdedemeyi.hem ali ve bn sensiz yapamayız.
Ağzımı tutarak ağlamaya başladım. Hızlıca yukarıya çıktım ve bavulumu hazırladım. Aşağıya inip adama
-hadi gidelim brdan.
Dedim adam şaşırmıştı kafasını tmm anlamında aşağı yukarı salladı. Arabanın yanına gittiğimde geri dönmemek için arkama bile bakmıyordu annem arkandan seslendi.
-aliye veda etmiycekmisin?
Hızla aliye doğru koştum. Kucağıma aldığımda ağlamamak için kendimi zor tutuyordum.
Ali nin kulağına fısıldadım.
-geri gelcem.
**********

Vampirlerin sessiz çığlığıHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin