Forgive Me

Chapter 2

KURT' S POV.

Nandito kami ngayon sa mall. HIndi ko nman talaga gusto ang magpunta dito dahil maingay rin pero kailangan para makabili na ako ng mga gamit ko. Kasama ko ang barkada ko. Nagl
alakad pa lang kami papuntang national book store nang may nakita akong dalawang bata isang lalaki isang babae. Naalala ko na naman sya, kung sana hindi sya namatay edi sana masaya oa ako ngayon.

Kurt: Emman ano ba? Bigla kasi nya akong hinila papunta sa kanila.

Emman: lutang ka na naman, iniisip mo na naman sya. Kurt tama na move on na its been 5 years when Frianne died! May pag kainis nyang sabi, pinaka ayaw ko sa lahat na pinangangalandakan ang pagkamatay nya.

Kurt: wag na wag mo na ulit sasabihin yan.

Emman: ang ano? Ang pagkamatay ni Frianne? Move on na pre! Sa sobrang inis ko nasapak ko sya sa mukha. Pinigilsn naman kami ng mga kasama namin. Umalis na ako para hmiwalay sa kanila.

Oo alam ko. Oo alam ko na patay na sya pero sana wag naman nilang ulit ulitin. Move on? Akala ba nila madaling kalimutan ang isang taong  tumatak na sa isip at puso mo? Hindi ganon kadali yun lalo na kung ganoon sya kaimportante sayo.

Maraming nagsasabi na mag mula ng namatay sya ibang Kurt na ang nakikita nila. Wala na yung Kurt na masiyahin ngayon yung Kurt na na laging tahimik at magsasalita lang kung importante. At higit sa lahat magagalit lang kapag binanggit uli sya.

Nandito na ako ngayon sa loob ng national book store. Isinantabi ko muna sya sa aking isipan. Nakita ko yung Hunger Games Book kukunin ko na sana ng may maunang humawak dito.

???: Hey mr. Ako kaya nauna. Magada sya. Mukhang masiyahin. Ang lakas ng boses! Kapareho nya si
!!!!!        Aiissshhh!!! Kalimutan mo na sya Kurt !!!! Ayoko na! Ayoko na ring makipag agawan pa, kasi alam ko na hindi rin ito papatalo.

Palakad na sana ako ng bigla nya akong tinawag.

???: hey mr. Cute, hindi mo toh aagawin sa akin? Nonsense kausap bakit ko pa kakausapin. Nagtuloy tuloy lang ako sa pag pili ng mga gamit ko. At pagkatapos pumila na rin ako sa cashier para magbayad.

???: Hahaha! Grabe best baka pipi yun hindi nagsasalita eh. Tapos hindi man lang nakipag agawan sa akin dun sa libro. Ang ingsy ng babaeng toh  sigurado ako na ako yang tinutukoy nya
Kausap nya yunh isa pang babaeng kasama nya, tawa pa sila ng tawa. Sa tawang yan naalala ko na naman sya. Parehas na parehas sila.

???: Hey Mr. Cute salamin mo nahulog. Ha? Ano daw salamin ko? Tumingin naman ako sa baba pero wala. Saktong pagtingin ko nagtawanan naman yung dalawa. Nakitawa na rin yung mga kasabay namin na nagbabayad at yung ashier lady.

Ano bang pinagtatawanan ng mga toh?

???: Uto- uto. Engot suot mo kaya yang salamin. Sabi pa nya sabay tawa ng malakas. Nakakahiya yon, ang tanga ko naman kasi!!!

Nagbayad nalang ako at hindi kona pinansin ang pagtawa nilang tatlo. Dumiretso nalang ako sa paborito kong starbucks pero wan ko ba dito sa starbucks na ito bakit may KK. KK StarBucks kasi ang pangalan nito.

I ordered frape. Naalala ko na naman sya! Sabi nila iba na daw ako hindi na daw ako yung Kurt noon. Pero salamat sa mga kaibigan ko kahit ganito ako hindi pa rin nila ako iniwan.

Siguro konting panahon nalang babalik na ako sa dati. Nakits ko namang pumasok dito sa loob yung maingay na babae at yung kasama nya. Pero ang pinagtataka ko bigla syang dumiretso sa maliit na office. Ang alam ko office yon ng may ari. Di kaya sya ang may- ari nito? Pero hindi halatang mayaman sya ah. Ah baka naman boyfriend nya yung may ari.