Chapter 4

15 1 0
                                    

KURT' S POV.

Nandito kami sa jollibee ngayon ako na ang nagprisintang mag oorder dahil naririndi ako sa ingay nila patrick sa table.

Ng sasabihin ko na sana ang order ko. Napahinto ako dahil sa boses ng babaeng nagsalita.

Krista: Ah miss, 2 bucket meals yung tag 8 pieces ah.

Nicole: Girl 4 lang tayo.

Krista: Gutom nga ako eh. Tag aapat tayo. Grabe ang takaw naman ng babaeng toh. Akala mo naman kung 24years na hindi nakakain.

Krista: Best wag ka ng kumontra ha. 4 na sundae, 4 na mixins at 4 na large fries 4 coke float 4 spaghetti and give me 15 rice.

Nicole: Wow, sarap best haha!!! Ngayon nalang uli ako mabubusog ng ganito.

Umalis na sila. Naalala ko ako na pala yung kukuha ng order. Nag- order lang ako. Tumulong na rin akong buhatin yung pagkain.

Pero pag karating ko roon sa table. Hindi lang sila ang nakaupo don. Kundi kasama na rin nila sila Edward.

Trixie: Oh Kurt nandyan ka na pala. Halika na dito. The more the merier.

Kent: Bro naki table na kami ah.

Naupo na man na rin ako. At walang tigil sila sa kakatawa at kaka kwentuhan. Pero napansin ko naman na hindi nag sasalita si Nicole at Krista.

Patrick: Oh Nicole, krista bakit di kayo nagsasalita?

Emman: Dahan dahan naman sa pagkain dikayo mauubusan.

Hindi lang nila pinansin yung sinabi nung dalawa at nagpatuloy pa ring kumain. Natawa ako bigla ng makita kong nabilaukan si Krista. Ang dami ba naman kasing laman ng bibig.

Binigyan naman kaagad sya ng tubig ng kuya nya.

Kent: Yan kasi hindi mag hinay hinay sa pagkain.

Diko na napigilan ang humalakhak. Namumula na sya. Pansin ko naman na natahimik silang lahat at nakatingin lang sa akin.

Kurt: Oh problema nyo?

Jell: Tumawa ka?

Trixie: May himala!!! Bigla namang tumayo si Emman at Patrick at biglang sumigaw ng. TUMAWA SI KURT!!! Hindi ko na lang sila pinansin at kumain na lang uli.

NAPAkaiingay nila halos napapayingin na nga yung ibang customer sa amin.

Emman: San kayo galing?

Kent: Nag enroll kami, nakakapagod nga eh.

Jell: Kaya pala ang dami nyong kinakain.

Edward: Nakita nga rin namin yung mga banner mo Kurt. Ikaw na talaga matalino.

Kurt: Hindi pa rin ba tinatanggal yun?

Nicole: Hindi pa. Yan ang mahirap sa pagiging gwapo at matalino eh laging nakabandera yung nga achievement at napaka gwapo kong mukha. Nakiusap na nga ako sa principal na tanggalin na yun.

Krista: Sa sobrang talino mo bakit hindi ka mag apply ng scholarship sa america? Hindi ko naman kailangan yun. At kapag ginawa ko naman yun edi naiwan na itong mga kaibigan ko dito. Ayoko naman ng ganon. Alam nila patrick na hindi ko lang sasagutin yung tanong nya kaya sila na yung sumagot.

Patrick: May nag offer sa kanya noon pero tinanggihan nya.

Kent: Bakit naman? Karangalan na kaya yun, hindi lang sayo Kurt kundi pati sa pilipinas at sa BU.

Emman: ANg dahilan nya ayaw daw nya kaming iwan. Diba sweet friend nyan? Hindi lang naman talaga yun yung dahilan ko.

Jell: San na ang next destination nyo ngayon?

Kent: Baka umuwi na.

Trix: Tara muna mag arcade namimiss ko na yun eh. Nag agree naman silang lahat.

Ng makarating na kami sa parking lot. Nag sakayan na kami at dumiretso na nga sa arcade. Nagkanya kanya na sila at nagpaalam na rin ako at pumunta mag- isa sa National Book Store kapag nandito kasi kami sa mall at nasa arcade sila eto ang pinaka magandang tambayan.

Tinignan ko kung may Huger Games book pa. Buti nalang marami kaya nanguha na ako. Nagbayad na rin ako at dumiretso sa Food Court kahit ilang beses ko na tong nabasa at napanood hindi pa rin ako nagsasawa.

Napansin ko na may dalawang bata na naghahabulan. Babae at lalaki. Naalala ko na naman sya ganyan rin kami noon laging naghahabulan at nagtatawanan. Nakakalungot lang isipin na ang bilis nya akong iniwan.


Nag comute nalang ako at umuwi ng mag- isa. Tinawagan ko na rin naman si Jell na nakauwi na ako. Sinermonan pa nga nya ako.

Pagkauwi ko nagbihis kaagad ako at lumabas ng veranda dala ang gitara ko. Sinimulan ko ng patugtugin ang gitara ko at kumanta ulit.






















♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥
Sorry sa short update. At typo errors nakakamad kasi. Vote and Comments.



Forgive MeTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon