Forgive Me

Chapter 8

EMMAN' S POV.

Nalate pala sila Edward. May bago silang mga kasama? Tapos mga kaibigan pala nila Kent sa america. Masaya yun marami na kaming magkakaibigan, lalo na ngayon na bumabalik na sa katinuan si Kurt.

Tapos nqman na yung mga klase namin so ibig sabihin lynch break na. Aalis na sana sils Edward ng tawagin ko sila.

Emman: Edward san punta nyo ngayon?

Edward: Pupunta na sa cafeteria, naguguton na raw sila eh. Binaling ko naman ang tingin ko kay Jell na ngayon nag- aayos na ng gamit.

Emman: Psst. Sa cafeteria na rin ba ang punta natin? Tumango naman sya. Sakto thr more the merier kami. Binaling ko na ulit ang tingin ko kila edward.

Emman:  Dun din ang punta namin. Ano sabay- sabay na lang tayo?

Kent: Oh sige tara! Tapos bigla nyang kinuha yung dalang bag ni Jell? Sinasabi ko na nga ba pumoporma na to. Nagkatinginan naman kaming tatlo nila Kurt at Pat. At sabay sabay na napailing.

Habang naglalakad kami, pinagtitinginan kami ng lahat ng madadaanan namin. Magkakasama daw ba lahat ng sikat. Nauuna kasi si Kent at Jell tapos kasunod naman nila si Krista tapos si Kier yata yun, yung katabi ni Kent kanina. Tapos nasa likod nila yung Grace at Marc si Nicole pala nasa tabi ni Krista tapos kaming apat yung magkakasama dito sa likod. May sasabihin sana ako pero paglingon ko si Trixie na lng yung katabi ko.

Kurt: Lovers walking on the aisle. Sabi nya sabay punta sa harap at naunang maglakad. Natawa naman kaming lahat sa sinabi nya. Nakita ko rin na katabi na pala ni PAtrick si Nicole. Ang bilis ah.

Patrick: Bro, inggit ka lang, ikaw lang kasi yung walang partner.

Kurt: Hindi ko kailangan yun. Ang kailangan ko pag- kain nagugutom na ako.

KURT' S POV.

Sa totoo lang. Anong meron bakit lahat sila may partner ako lang wala? Tsk. Kung hindi sana sya nawala edi may kasama rin sana ako ngayon. Kung sana hindi nya ako iniwan, sana may kakulitan din ako habang naglalakad. Nahinto naman ako sa pag- iisip ng bigla akong batukan ni Krista, problema nito?

Kurt: Aray naman! Ano bang problema mo?

Krista: Kasi po babangga ka na dyan sa poste pero tuloy tuloy ka pa rin. Tinignan ko naman at oo nga babangga na ako.

Kurt: Mas masakit pa nga yang pambabatok mo kesa yung mauntog sa poste. Sabay himas aa parteng binatukan nya.

Krista: Ang dami mong alam-  babatukan pa sana nya ako ng pigilan ko na sya. Aba nakakarami na sya ah.

Kurt: Nakakarami kana, close tayo?

Krista: bakit sinabi ko bang close tayo? Sasagot pa sana ako kaya lang bigla na syang hinila paupo nung Kier. Nandito na pala kami sa cafeteria nakaupo na nga sila lahat eh. Panira naman yang Kier na yan, ang ganda nga asarin ni Krista eh.

Wala ng ibang upuan kundi yung sa kanan nya kaya dun na ako naupo.

Patrick: Oh anong gusto nyo mga babae? Kami nalang bibili para may magbantay dito sa pwesto natin. Kinuha naman na nila yung gusto ng mga katabi nila. Itatanong ko na rin sana kung anong gusto ng katabi ko ng maunahan ako nung isa nyang katabi.

Kier: Ano gusto mo?

Krista: Yung favorite natin.

Kier: Meron bang ganon dito?

Krista: Oo kaya Filipino food yun noh.

Sabay sabay naman na kaming tumayo at sama sama ng pumunta sa kuhanan ng pagkain.