Magdalena Series 3: Parausan ( Amanda Lopez )

Chapter 5

Hinayaan lamang ni Ara ang kaibigan na manahimik. Alam naman talaga niya na hindi umiinom ito ng alak. Kahit pa may lahok iyon na juice o coke.
" Arnel, uhmm...ano ba! Mamaya na 'yan. Hindi ka naman makapag hintay... " Bulong ni Ara sa katipan nang tumabi ito sa kanya at sinibasib siya ng halik sa leeg. Sabay naglakbay pa ang mga kamay nito sa pagitan ng kanyang hita. Alam niya na lasing na ito sa tingin pa lang. Mabuti na lamang at may kadiliman sa pwesto nilang mesa. Kaya walang makakapansin agad. Pinigilan niya ang kamay nito, at marahan itinulak.
" Tsss! Isa lang, mahal! " Nakikiusap na bulong ni Arnel sa dalaga. Bumibigat na rin ang hininga nito dahil sa tinitimping pagnanasa.
Nagkatitigan ang dalawa. Parang may ibig ipa intindi si Ara sa katipan. At saglit pa'y tumayo na si Arnel. Nauna na itong naglakad palayo sa may likod bahay.
" Ahm, Amanda, okey ka lang ba dito? Makiki gamit lang muna ako ng banyo, ha... Di ko na kase mapigil. Balik ako agad... " Baling ni Ara kay Amanda na noon ay abala sa pakikipag kwentuhan sa dating kaklase nito, na may pamilya na. Saka panay ang sulyap kay Rick. Napalingon siya kay Ara. Ngumiti, at tumango na lamang.
" Oo naman. Sige na... " Maikli niyang sagot dito.
Tumayo na nga si Ara at sinundan ang katipan na nauna na kanina. Nag aaninaw siya sa dilim nang may biglang humila sa kanyang braso.
" Aaa- " Sigaw sana niya, subalit natakpan agad ang kanyang bibig ni Arnel ng kamay nito saka siniil ang katipan. Agad nitong isinandal ang dalaga sa dingding ng likod ng banyo. Kahit na walang ilaw ay patuloy sila sa ginagawa. Ilang ulit narating ni Ara ang langit na hatid nang pagsamba sa kanyang hiyas ni Arnel. Saka naghubad ito ng short at brief na suot. Laplapan muli ng mga labi. Pagapang sa leeg ang halik na tumutupok sa kamalayan ng dalawang nilalang.
Mga halinghing at daing ang maririnig. Halos mapugto ang hininga ni Ara sa twing isinasagad ni Arnel sa kanyang hiyas ang sandata nito. " Uhmmmp.... Aaah! Arneeeel! " Daing sa sarap ni Ara. Hinalikan naman ni Arnel ang katipan dahil baka may makarinig dito.

" Ughmmmm! "
" Oooooh! "
" Ughmm! Hayan na ako, mahal! Aaaaah! Ughmmmm! " Ilang pang mga sagad na ulos ang ginawa ni Arnel at halos sabay silang umabot sa langit ng katipan.
Matapos ang mainit nilang tagpo ay nag ayos na sila ng mga sarili subalit laking gulat ng dalawa ng makita si Amanda. Nanlalaki din ang mata nito dahil sa nasaksihan kanina lamang sa kanyang kaibigan at sa kasintahan nito.
Gagamit din kase sana siya ng banyo ng maagaw ang pansin niya ng mahihinang anasan sa likod ng banyo. Kaya imbes na tumuloy sa gagawin ay mas ninais niyang tingnan kung sino o ano ang may likha nu'n. At gayon na lamang ang gulat niya nang makita nga ang kanyang kaibigan at si Arnel sa mainit na pagtatalik.
" A-Amanda! " Tanging nasabi ni Ara. Si Arnel naman ay napag ulian na sa pagka bigla at inakbayan pa niya ang katipan. Pinapahiwatig na 'wag mag alala dahil nandoon lang ito para sa dalaga kung anuman ang mangyari.
Nalilito naman si Amanda. Hindi niya alam ang sasabihin. Wala siyang makapang salita sa isip kung pa'nu magsasalita sa harap ng dalawa. At saka bigla din siyang nakaramdam ng pagka uhaw. Hindi sa tubig kundi sa kung anong nais ng kanyang katawan. Nadala siya sa nakitang tagpo pero kailangan niyang pigilin ang sarili. At pagdaka'y wala sa sarili na bumalik siya sa kasiyahan. Kakaunti na lamang ang mga nag iinuman doon. Derecho siyang naupo sa dating pwesto at walang sabi-sabing ininum ang juice na may alak sa mesa.
" Hoy, ano? Akala ko ba hindi ka umiinom, Amanda? " Sita sa kanya ni Lita ang dati niyang kaklase na kausap kanina.
" Uh! Uh! Uh! Tubig, bilis! " Kanda-ubo na salita ni Amanda. Imbes na sagutin ito matapos maubos ang kalahating tagay sa baso na para sana dito. Pero inagaw niya. At napangiwi pa siya nang malasahan ang halong alak ng juice na tang orange. Gumuhit ang init nu'n sa kanyang lalamunan, at halos bumaligtad ang kanyang kinain nang ganap itong mainom niya.
Nagkukuma hog naman na nagsalin si Lita sa baso nang tubig at iniabot sa kaibigan. Hinahaplos pa nito ang likuran ni Amanda para mabawasan ang pag-uubo.

" Tsk! Bigla-bigla kase, eh! " Sermon ni Lita.
" Meron pa ba? Tagayan mo ulit ako! " Si Amanda na parang gusto makalimutan ang tagpong nakita kanina lamang.
" Hah? Baka malasing kana maige nyan Amanda?! Pagalitan ka nang inay mo! "
" Hindi! Wala sila ngayon. Bilis na! "
" O, teka lang, ako muna! "
Nagmamadali na ngang uminom muna si Lita. Pero konti lang ang tinagay nito. Matapos ay nilagyan din si Amanda. Pareho ng tagay niya. Subalit pinadagdagan pa iyon nito at mabilis na ininom. Katulad kanina'y nag uubo muli ito. Pero konti na lamang at di na gaano. Dahil uminom agad siya ng tubig. Naramdaman ni Amanda ang pag ikot nang kanyang paningin. Parang nangangapal na rin ang mukha niya at umiinit ito.
" Anong nangyari, Lita? " Nag aalalang tanong agad ni Ara pagkadating sa mesa nila. Nakita niya ang kaibigan na parang sumusuray ang galaw, at may hawak pang baso.
" Eeee, ayan, nag iinum na rin s'ya... Nabigla nga ako kanina nang bumalik 'yan, at inagaw ang sanay itatagay ko... " Pagpapaliwanag naman ni Lita na sagot kay Ara.
" Bakit ba? Eh, sa gusto ko uminom! May angal?! Tss! " Pambara ni Amanda sa dalawa.
" Tsk! Halika na! Ihahatid na kita pauwi. Baka mamaya n'yan masita pa ako ng nanay mo. " Si Ara. Isinaklay nito ang braso ni Amanda sa kanyang balikat para makatayo ito.
" H-Hindi pa nga tapos 'tong iniinom, uwi agad? Mauna kana, kaya ko sarili ko na umuwi. Baka maka abala pa ako sa inyo ni Arnel! " Sarkastikong sikmat ni Amanda sa kaibigan na nag aalala. Binuntutan pa nito iyon ng malanding tawa na parang may ibig sabihin.
Pinamulahan naman ang una ng pisnge sa pambabara ni Amanda.
Naroon lang si Arnel sa likod nito at siya ang nagsabi na ihatid nalang ang kaibigan ng katipan.
" Tara na nga, Ara! Hayaan mo ang ayaw! Para naman bata 'yan! Nakakita lang ng kung ano parang nag inarte pa! " Pikon na sita ni Arnel kay Amanda.

" Ssssht! Tama na nga muna 'yan, tagay na't  nang matapos na tayo. " Si Lita. Wala siyang maintindihan sa pinagtatalunan nang tatlo.

" Oo, tama si Arnel! Mauna na kayo! Nag iinarte lang ako! Hiks! " Ani Amanda naman. Sabay kinuha ang tinagay ni Lita sa kanya. Dinagdagan pa ito, at saka ininum. Hindi na ito inubo. Pero uminom pa rin ng tubig.
" Tss! Bahala ka nga! Ikaw na inaalala, ayaw mo pa! " Inis na ring salita ni Ara sa kaibigan. Padabog na itong tumayo at umalis. Sumunod na rin si Arnel sa katipan. Pasado alas dose na rin kase 'yun ng gabi, at kailangan na talagang umuwi ni Ara pagkat 'yun ang paalam niya sa mga magulang. Nag aalangan man iwan ang kaibigan ay wala na siyang magagawa kung mag aarte pa ito nang ganu'n. Kakausapin na lamang niya ito bukas nang sarilinan at ipapaliwanag ang nakita nito.
" Hayaan mo, Amanda, ako nalang maghahatid sa'yo... Huh, basta ubusin muna natin 'tong inumin, sayang din eh! Libre pa. Hiks! " Baling ni Lita sa kaklase pagkatapos ihatid ng tanaw sina Ara.
Umayon na lang si Amanda. Ipinagpatuloy ang pag inom. Parang habang nalaon ay natamis na sa panlasa niya ang iniinom. Lumapit na rin si Mang Selmo sa mesa nila at tiningnan kung may pulutan pa sila. Nang makitang wala na ay agad ito nag lagay nang panibagong pulutan. Nagdala din ito ng mainit na sabaw para makahigop sila.
Muling nakaramdam ng panunubig si Amanda. Naalala nga pala niya na hindi siya nakapag bawas kanina, kaya ngayon ay sobra na't mabigat ang kanyang pantog.
" Saglit lang Lita... Magbabawas lang ako, huh! " Paalam ni Amanda sa kaklase. Tingin niya'y lasing na din ito dahil nakatungo na sa inuupuan.
Inayos naman ni Amanda ang kanyang lakad. Pinilit niyang hindi sumuray sa bawat hakbang niya papunta sa likod bahay kung nasaan ang banyo.
Napangisi naman si Brando na lihim nagmamasid sa dalaga. Pati ang dalawang kasama nito. Nagtanguan na ibig sabihin ay iyon na ang tamang pagkakataon para isagawa ang balak kanina pa.
Itutuloy...