Söz... Söz şiirdir, edebiyattır aslında. Söz hayattır, akıldır, fikirdir...
Söylemeyi bilene güzeldir, söylemeyi bilene anlamlıdır. Ve tek söyleyene değil, dinleyene de armağandır.
İletişimin temelidir söz; ama iyi- güzel söz...
İyi kullanırsan bir kahraman; kötü kullanırsan ise bir canavar olur söz...
Gözleri kör olana rehber olur; ruhu kör olana ise destan olur. Konuşmayı ve dinlemeyi bilene anlamlı olur. Söz bir kumaştır aslında:
İlk önce harfler ekilir, tıpkı pamuk gibi. Daha sonra bir araya toplarsın harfleri. Uğraşırsın teker teker upuzun bir kelime yapmak için. Satır satır işlersin sonra, cümle hatta paragraf olur belkide. Harf, pamuk olur. Kelime, ip olur. Ve kumaş oluşur işte sonunda. İyi kumaş mı, kötü kumaş mı yapacaksın sen karar verirsin. Yumuşak kelimeler seçersen, yumuşacık olur kumaşın; her kıyafetin en güzelini başarırsın. Lakin sert kelimeler seçersen eğer, sert bir kumaşın olmuş olur; hiç bir şekle girmez, hiçbir şey olmaz ondan...
Altındır söz... Tabi herkese değil: Konuşmasını, kullanmasını ve değerini bilene altındır, ona yararlıdır, ona katkılıdır...
