Sensizlik, kavurucu bir güneş gibi içimi dışımı an ve an yakarken, (cidden çok acıtır!!) özleminin yanında sadece umudum bu kalbimi tekrar tekrar attırabiliyor. Umut nasıl bir nimettir ki sevgiliyi yaşamaya sürüklerken bir yandan da umut ışıklarıyla mutluluğun tanımını yapıyor adeta. Ben bu umut sayesinde adım gibi biliyorum; seni tekrar göreceğim. Bitmesini hiç istemediğim ve izlemekten de hiç bıkmayacağım bir film gibi sonunu biliyorum. Bu film de mutlu sonla bitiyor. Seni tekrar tekrar göreceğimden, seni dünyalar kadar sevdiğimi bildiğim kadar eminim. Beni sevdiğini bildiğim gibi eminim.
Bu umut olmasa yaşayamam.
Asker olamam.
Denizci olamam
İşte her şey bu umutla başlar. Mutluluk da hüzün de özlem de kavuşmak da...

ŞİMDİ OKUDUĞUN
SEN
PoesíaGALİP İLE GÜLİZAR Küçük bir çoçuk vardır ve ona herkes sorar ya "Beni ne kadar seviyorsun" ve O da o masum yüreğiyle en güzel gülümsemesini gösterip tatlılık tabiri yetmeyecek bir manzaraya bürünürken ellerini o küçücük bedeninde arkaya...