>>>>>>>Recall>>>>>>>
📞ကလင္ ကလင္ ကလင္
Hun's pov : မနက္အေစာႀကီး ဘယ္ကဖုန္းပါလိမ့္?
Hun : Yeobosayo
.............
Hun :ဗ်ာ Andwee! မျဖစ္ႏိုင္တာ...!
Omma က... oma က .... Adwee oma jelba jelba သားတို႔ကိုမထားခဲ့ပါနဲ႔ oma !
တစ္ဖက္ကလူရဲ႕ ေျဖၾကားတဲ့စကားသံအဆံုးမွာေတာ့ ကြၽန္ေတာ့္ရဲ႕ႏွလံုးေသြးေတြရပ္တန္႔သြားမတတ္တုန္လႈပ္သြားခဲ့တယ္.....ဖုန္းကိုင္ထားတဲ့လက္ေတြ တဆတ္ဆတ္တုန္လာၿပီး ရင္ထဲမွာဆို႔နင့္ သြားခဲ့တယ္....မယံုၾကည္ႏိုင္ဘူး ဟင့့္အင္းမျဖစ္ႏိုင္ဘူး....စိတ္ထဲမွာအႀကိမ္ႀကိမ္အခါခါဆုေတာင္းေနမိတယ္ ဒါဟာ အိပ္မက္ဆိုးတစ္ခုသာ ျဖစ္ပါေစလို႔.......
တုန္လႈပ္ေနတဲ့စိတ္နဲ႔အေယာင္ေယာင္အမွားမွား ပ်ာယာခတ္ၿပီး ပူေႏြးစိုစြတ္စျပဳလာတဲ့မ်က္ဝန္းတစ္စံုကေန ကြၽန္ေတာ္အျမဲမုန္းတီးခဲ့တဲ့မ်က္ရည္စေတြစိုစြတ္ေဝဝါးလာတာေၾကာင့္ ဘာကိုမွ႐ွင္း႐ွင္းလင္းလင္မျမင္ႏိုင္ေတာ့.....
ဒုန္းဒိုင္း ပစၥည္း ေတြျပဳတ္က်ေနတဲ့အသံလိုလို..တ႐ွပ္႐ွပ္အသံေတြနားထဲဝင္လာတာေၾကာင့္ baekႏိုးလာခဲ့တယ္...
ဟင္ oppa ငိုေနတာလား?
Oppa ဘယ္သြားမလို႔လဲဟင္?
Baek-ah ကိုကိုနဲ႔အခုေဆးရံုသြားရမယ္ oma က oma က...
ဟင္ oma ဘာျဖစ္လို႔လဲ?oppa ေျဖပါဦး?oppa ဘာလို႔မ်က္ရည္ေႏြက်ေနရတာလဲ wae? Wae?
Baek ထင္တာမမွားဘူးဆို Andweeeee
~
~
~~
~
~
~
~
~လက္မခံခ်င္ေသးေပမယ့္ လက္ခံခဲ့ရတာက...ဖခင္ရဲ႕စြန္႔ပစ္ထားသြားျခင္းကိုခံခဲ့ရတယ္ဆိုတဲ့အမွန္တရားတစ္ခု~နားမလည္ခ်င္ေပမယ့္ နားလည္ခဲ့ရတာက ..နာက်င္မႈဆိုတဲ့အရာ~မသင္ယူခ်င္ေပမယ့္ သင္ယူခဲ့ရတာက...လူတစ္ခ်ိဳ႕ရဲ႕အထင္အျမင္ေသးႏိွမ့္ခ်မႈကိုသည္းခံတတ္မႈ~ခုေနာက္ဆံုးက်ေတာ့လည္း မဆံုး႐ႈံးခ်င္ေပမယ့္ ဆံုး႐ွံုးလိုက္ရတာက...ကြၽန္ေတာ့္ဘဝရဲ႕တံတိုင္းတစ္ခုျဖစ္တဲ့ ကြၽန္ေတာ့္ oma... ಥ_ಥ ಥ_ಥ
YOU ARE READING
I hate but i love......
Fanfictionပထမဆံုး အျဖစ္ ရင္ခုန္မိျခင္းမဟုတ္ေသာ္ျငားေနာက္ဆံုးရင္ခုန္ ျခင္းႏွင့္ ပထမဆံုး ခ်စ္ခဲ့ျခင္း ျဖစ္သည္…သို႕ေသာ္……အဆံုးသတ္က ေသရာပါ နာက်င္မႈတစ္ခုလို…