Hayat beni ittiğinde

Adsız Bölüm 4

Derin bi nefes aldı ve tabiki bir yudum daha.Güçsüz bir adamdı.Görüntüsü aldatırdı insani.Hiç üzülmez hiç incinmez dedirtirdı.Ama güçsüzdü işte sığındığı alkoldü.Onsuz konuşamıyodu işte.Sarhoşluğu gücüydü.Elini cüzdanına attı karıştırdı biraz.Anlam veremedim bakıyodum sadece.Bi fotoğraf çıkartıp önüme koydu.Ve tabiki bir yudum daha.Bu sefer susamışcasına.'Al bu resme bak Leyla.' Alırken ellerimin titrediğini saklayamadım.Ve baktım.Sadece baktım.Sonra aynadaki suratımı düşündüm.Gözlerimi dudaklarımı yuvarlak yüzümü.Saçlarımı.Yanağımdaki beni.Fotoğrafa baktığımda neden kendimi düşündüm diye sordum kendime.Çünkü fotoğraftaki kadının bana ne kadar benzediğini gördüm.Annemle bile bukadar benzemediğime yeminler edebilirdim.Kadına baktım yuvarlak yüzüne iri gözlerine.Olması gerekenden daha küçük burnuna baktım yüzündeki masumiyete.Kırışmıs bir fotoğraftı demekki cok taşımıstı cüzdanında çok bakmıştı cok dokunmuştu buna.Kafamı kaldırıp sevdiğim adama baktım.'Annem o ' dedi.O anda bildiğim alfabeyi bildiğim dili unutmustum sanki.Dilimi sözlerimi aklımı düşüncelerimi kaybetmiştim.Annesinden nefret ettiğini çok iyi biliyodum.Bırakıp gittiği için.Kendini küçükken hayatla mücadele etmeye mahkum bıraktığı için.Bi adam uğruna oğlundan vazgeçtiği için ondan nefret ediyodu.Bunları düşünürken bana hala bakıyodu ve kafamda kurduklarımla herşeyi çözdümmü diye bekliyodu belki.Gözlerini kıstı başını sallayıp 'o kadına ne kadar benzediğinin farkındamısın Leyla ' dedi.Bi daha baktım ve gerçektende öyleydi.'Seni il gördüğüm an bu fotoğraf geldi gözümün önüne yıllarca kaçtım bu fotoğraftan ama cüzdanımdanda çıkaramadım sendende kaçmak istedim yaklaşmak istemedim ama bu fotoğraf gibi yanımdanda ayıramadım seni senin bana aşkla bağlandığını gördükçe bende sana bağlandım hiç görmediğim annemi görmüş gibi onunlaymış gibi.Leyla yıllarca kaçtığım nefretiyle büyüdüğüm bi kadın vardı.Ve sen o kadını bana her an hatırlattın ' dedi.Hayatın aşkıda acıyıda önüme attığı an işte bu andı