Hiçliğin Kıyısında

~ 1. Bölüm ~

Siz hiç vazgeçemediğiniz insanlardan vazgeçmek zorunda kaldınız mı ? Gidenlerle ölmediniz ama kalanlarla da yaşayabildiniz mi ? İşte bu sorular benim hayatımı anlatıyor... Benim adım Mira. 18 yaşındayım ve büyük annemle yaşıyorum. Babam vefat etti ama annem hakkında hiç bir bilgim yok yani benden uzak. Bu durum beni hiçliğin kıyısına attı. Bundan bahsetmek istiyorum. Tam 8 yaşındaydım, annem babam ve ben büyük ve beyaz villamızda yaşıyorduk. Beni hiçbir şeyden haberi olmayan küçük bir çocuk sanıyorlardı. Bana anlatılmayan bu konu bir gün yeniden belirdi aklımda. Annemin adı Sedef babamın adı ise Meriç. Bir de istenmeyen insan sürtük Pelin ismini bile büyük harfle yazmak gelmiyor içimden. O gece, işte o gece babamın annemi Pelin'le aldattığı gece. Sorarsanız kadının yüzünü bile hayal meyal hatırlıyorum. Olay şöyle başladı... Annem masanın üzerinde bir CD buldu. Daha sonra merakına yenik düşüp CD'yi izlemeye başladı. CD'de babamın Pelin'le annemi aldatma videosu vardı. Annem bunu görünce çığlık atmıştı. Birden telaşlandım bir şey oldu sandım ve yanına koştum. Annem ağlıyordu videoyu ben de gördüm. Annem odadan çıkmamı istedi ben de şansımı zorlamadım ve çıktım, anlıyordum neler olduğunu anlıyordum. Annem ve annemin arkadaşları bu durumu öğrendiler. Babam 2 gün eve adım bile atmadı ta ki annem Pelin'in kapısını çalıncaya kadar. Pelin kapıyı açmıştı annemin yanında arkadaşları ve ben vardık. Annem Pelin'e hesap sordu sonra da inkar edince annem sinirlendi. Babam bornozuyla yatak odasından çıktı. "Pelin kim gelmiş hayatım ?" dedi. Annemin olduğunu görünce çok şaşırdı. Annem babamı görünce ağlamaya başladı. Sonra ne olduysa birden silahı çıkarıp babamı vurdu...
Arkadaşlar umarım beğenmişsinizdir. Takip etmeyi unutmayın geri takip gelecektir. Devamı diğer bölümde :)