~ 2. Bölüm ~

63 8 2
                                    

Annem babamı vurduğunda birden bayıldı. Pelin babamın yanına gidip ona sarıldı yalandan ağlıyordu. Sonra ambulansı aradı. Araç gelene kadar bekledik annem ayıldıktan sonra Selma Abla ile gitmişti ama biz hala ordaydık. Babam annemin adını sayıkladı. Biz olayın şaşkınlığı içindeydik. Ambulans geldi babamı sedyeyle hastaneye taşıdılar yanında bir tek Pelin gitti. Babamın 3 gün boyunca yoğun bakımda olduğunu öğrendik ama hiç bir şekilde görüşemedik. Annem beni büyük anneme bıraktı. İşi çıktığını söyleyerek evden ayrıldı nereye gittiği hakkında bir fikrim falan da yok. Ben büyük annemle televizyon izlerken annem geldi koltukta uyumuşum. Daha sonra yanağıma biri öpücük kondurdu. Gözlerimi açtım ve baktım bu annemdi. Sonra ağlayarak "Elveda miniğim" dedi ve gitti. Arkasından koştum. Polisler annemin koluna girmiş götürüyordu onu büyük annem ağlıyordu. Sonra annemi arabaya bindirip götürdüler. Puantiyeli pembe pijamam ve elimdeki ayıcığımla yolun ortasında arabanın peşinden koştum. Ama yetişemezdim, durdum. Büyük annem arkamdan gelerek beni kucağına aldı ve eve götürdü. Annem hapse girecekmiş ama beni hiçbir mahkemeye götürmediler. O gün bu gündür annemi görüşme günleri hariç hiç göremedim. Tam 10 yıl hapse çarptırıldı. Bu son senesi annem hapisten çıkıyor. Ben üniversiteye başlayacağım.

Değerli okuyucular umarım okurken sıkılmazsınız. Devamı diğer bölümde :)

Hiçliğin KıyısındaHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin