နွံ ႏြံ

အပိုင္း - ၄

ဒီေန႕ ႐ူဟန္႕ကိုၾကည့္ရသည္မွာ မ်က္ႏွာသိပ္မေကာင္းလွ။ ဘယ္အခ်ိန္မွာ ဘာေၾကာင့္မ်ား ထေငါက္ခံရမလဲေတြးရင္း ရင္ထထိတ္ထိတ္ႏွင့္ အငယ္ေကာင္တစ္ေယာက္ ထိုင္မရထမရျဖစ္ေနသည္။ ႐ံုးခန္းေနေနသာသာ ကိုယ္ပိုင္စားပြဲပင္မရွိေသးေသာ သူ႕အဖို႕အားသည့္အခ်ိန္ ထိုင္စရာေနရာမရွိေတာ့ ႐ူဟန္႕႐ံုးခန္းထဲထိုင္ၿပီး စာရြက္စာတမ္းေတာက္တိုမယ္ရေတြကို စီေနရသည္။ ႐ူဟန္႕မ်က္ႏွာရိပ္မ်က္ႏွာကဲကိုၾကည့္ရင္း အသက္ပင္ဘယ္နားက ႐ွဴေနမိလဲပင္မသိေတာ့။ အသက္႐ွဴေတြၾကပ္လြန္းသျဖင့္ အခန္းထဲမွ ခိုးထြက္ရန္ၾကံစည္ေနခ်ိန္တြင္ အခန္းတံခါးက ပြင့္လာၿပီး မင္ေဆာ့တို႕အဖြဲ႕မွ ထယ္ဂ်ဴက ဝင္လာခဲ့သည္။

"ဟန္ပီဒီ ခင္ဗ်ားတို႕ဟိုတစ္ေခါက္က ယန္းေျဖာင္းကိုသြားတုန္းက ႐ိုက္ကြင္းအတြက္ငွားခဲ့တဲ့ အပန္းေျဖအိမ္ကို ထပ္ဆက္သြယ္လို႕ရဦးမလား"

"အင္း ရတယ္ ဘာလို႕လဲ"

"ကၽြန္ေတာ္တို႕ ဒီတစ္ေခါက္သြားရင္ သံုးခ်င္လို႕၊ ဖုန္းနံပါတ္ေလးတစ္ခ်က္ေလာက္။ ၿပီးေတာ့ ခင္ဗ်ားလည္းအားရင္တစ္ခါေလာက္ အရင္ဖုန္းဆက္ၿပီး ေျပာထားေပးစမ္းပါ၊ ကၽြန္ေတာ္တို႕ ဝင္ရလြယ္ေအာင္"

"အင္း အင္း ေျပာထားလိုက္မယ္"

"ေက်းဇူးပဲ"

႐ူဟန္က ဖုန္းထဲမွဖုန္းနံပါတ္တစ္ခုကို ရွာၿပီး ထယ္ဂ်ဴ႕ေရွ႕သို႕ဖုန္းကိုထိုးေပးလိုက္သည္။ အရင္ေန႕ေတြကႏွင့္မတူ ဘာမွမေမးမျမန္းဘဲ ၿငိမ္သက္ေနေသာ ႐ူဟန္႕ကို ထယ္ဂ်ဴကအထူးအဆန္းလိုၾကည့္ေနသည္။ အရင္ကဆိုလွ်င္ျဖင့္ သူတို႕အဖြဲ႕ကိစၥဆိုလွ်င္ အင္မတန္သိခ်င္စိတ္မ်ားေသာ ႐ူဟန္က တစ္ခြန္းတပါဒမွမေမးဘဲ ေအးေအးေဆးေဆး ဖုန္းနံပါတ္လွမ္းေပးလာသည္မွာ ထူးေတာ့ထူးဆန္းေနသည္။ စိတ္ထဲမေတြ႕လွ်င္ မေတြ႕သလို ေအာ္တတ္သူမို႕ ဘာလို႕လဲဟုေမးဖို႕လည္း ထယ္ဂ်ဴစိတ္မကူးမိ။ ဖုန္းကိုျပန္ေပးလိုက္ရင္း စိတ္ၾကည္လိုၾကည္လာျငား စကားလမ္းေၾကာင္းလႊဲလိုက္မိသည္။

"ဒါနဲ႕ ခုတေလာ ဂ်ီေဆာ့ေလးကိုလည္း မေတြ႕ပါလား၊ ေက်ာင္းတက္ေနရလို႕လား"