Battle Of Stabs

Chapter 11

LUNCH DATE (Dianne's POV)

Kagabi pa ako di umuuwi ng bahay. Siguradong lagot na naman ako kay Daddy neto.

Makauwi na nga. Kinuha ko ang bag ko sa lamesa naglakad na pababa sa sala.

Nang pababa sa sala. Nakita ko si Jeff, na pinaglalaruan ang phone niya. At mukang may nalalim na iniisip.

"Jeff, im goona go". Sabi ko sa kanya. Nabasag naman ang pag iisip niya at napatingin siya sakin na parang walang narinig.

"I said. Uuwi na ako". Dahan dahan kong sinabi sa kanya. Napatungo lang siya bilang tugon.

Papalabas na sana ako ng pinto ng tinawag niya ako.

"Ahhmm Dianne". Sabi niya. Parang nagdadalawang isip pa siya kung sasabihin ba niya.

Ininunot ko lang ang noo ko bilang signal na ipagpatuliy lang niya ang gusto niyang sabihin.

"Ihahatid na kita". Sabi niya sakin. Tumango naman ako. "Mag lunch muna tayo. Tanghali narin eh". Dagdag naman niya.

Teka, niyayaya niya akong mag lunch. Mag de date kami? First date ko to. Di kasi ako mahilig sa mga date dati.

Pero iba na ngayun. Iba na ako ngayun. New and improve Dianne.

"Sure". Naka ngiting tugon ko naman sa kanya. Lumapit siya sakin ng naka ngiti at lumabas na kami ng resthouse.

Pinagbuksan naman niya naman ako ng pinto ng kotse niya. Nagpapaka gentleman pa siya huh. Ang cute niya.

Nandito na nga kami. Favorite restaurant ko to. Bukod kasi sa masarap nilang mga pagkain, ang ganda pa ng view. Ang galing talaga niyang pumili ng kakainan.

"This is our restaurant". Sabi niya. At nabigla naman ako dun. Sa kanila pala to.

"This is my favorite restaurant. Sa inyo pala to". Sabi ko naman sa kanya. "Dito ako laging kumakain". Dagdag ko pa at umupo na kami.

Nakapili na kami ng order namin. Parehas kami ng inorder. Totoo kayang gusto niya yung mga inorder niya? Parehong pareho kami eh.

"Parehas pala tayo ng favorite". Naka ngiting sabi ko sa kanya. Ngumiti naman siya sakin.

"Actually, di ko to favorite noon. Ayokong ayoko nga sa pasta eh. Pero yung bestfriend ko, favorite niya ang pasta". Sabi niya. Napatungo naman ako.

"Pero dahil lagi niya akong pinipilit na kumain ng pasta. Nagustuhan ko narin". Dagdag pa niya.

"Ahh, can I meet your beatfriend? Nakita ko na ba siya?". Sabi ko sa kanya pero napa tingin lang siya sa baba.

May nasabi ba ako?

"Shes dead. Matagal na". Sabi niya sakin at pilit na tinatago ang lungkot niya.

Inilapit ko naman ang kamay ko sa mga kamay niya at unti unti kong hinawakan ang mga kamay niya. Hinawakan ko nang mahigpit na mahigpit.

Na para bang sinasabi kong,

'Its OK. You can tell me everything. I will listen'.

"Nadamay lang siya sa kamalasan ko sa buhay. Its all my fault". Sabi niya sakin.

"Kahit na wala akong alam kung anong nangyari, alam kong wala kang kasalanan". Sabi ko sa kanya ng nakangiti.

Ngumiti naman siya sakin pero di parin niya maitatago ang lungkot niya.

"Everythings happen for a reason". Sabi ko sa kanya. Napa tingin naman soya sakin. Meaningful na tingin.

"Thank you". Mahinang sabi niya sakin.

Tinanggal ko na ang hawak ko sa mga kamay niya. Nandiyan na kasi ang mga order namin.

Ang sarap talaga ng mga pagkain dito. Napa ngiti at napa pikit nalang ako sa sobrang sarap. Heaven.

"Masarap ba?". Biglang dilat ko naman sa sinabi niya. Nakita niya yatang napa pikit pa ako habang kumakain.

"Ahh. Oo. Ang sarap talaga". Sabi ko naman.

Ang dami rin naming napag kwentuhan. Tungkol sa bestfriend at sa naging past niya.

Inihatid niya na ako sa bahay.

"Pasok ka na". Sabi niya sakin at pumasok na nga ako ng gate.

Pagpasok ko sa bahay. Nakita ko si Dad, tanghaling tanghali pero umiinom siya. Tumingin lang siya sakin ng diretso.

"Bat ngayun kalang. After nang kahihiyan mong video. Nagawa mo pa talagang pumasyal. Di ka na nahiya". Galit na galit niyang sabi.

Simula kasi ng nakita niya ang video ko na nakahubad sa FB, lagi na siyang nag lalasing. Di narin kami ganon ka close.

"Im sure pagod ka. Kumain ka na ba?". Sabi naman ni Mom na tumabi kay Dad.

Tumango lang ako kay Mom at dumiretso na sa kwarto.

A/N

PA FOLLOW AT PAVOTE NARIN. TNX SA MGA SILENT READERS. THANK YOU