Battle Of Stabs

Chapter 6

COMMIT A SUICIDE ( Jeff's POV)

Kagagaling ko lang sa bar para uminom. Ganto na ang daily routine ko sa buhay. Wala naman ng pumipigil sakin. Wala namang paki alam sakin si Tito.

Ang gusto niya lang, nung una palang ay lahat ng ari arian nila Dad at Mom. Yun lang ang mahalaga sa kaniya.

Papunta na ako sa condo ko. Pero inihinto ko ang kotse ng makita ko ang isang babae sa taas ng building like she want to commit a suicide.

Diya yung nasa FB. Siya yung bumangga sakin kagabi sa Motel. Fuck. Mukhang tatalon na nga siya kaya naman dali dali na akong lumabas ng kotse at pinuntahan siya.

Naabutan ko parin siya. Thanks god. Hingal na hingal na ako at napagod kaka takbo. Ano bang naisip ng babaeng to.

"Hey. Ms Dianne". Sigaw ko sa kanya. Lumingon lang siya sakin at di umimik. Ilalaglag niya na ang sarili niya.

Buti nalang at nahila ko siya at natumba kami sa sahig. Naka patong siya sakin. Ang ganda niya at ang bango ng mga hininga niya.

Tumayo agad siya. At pinunasan ang mga luha niya sa mata.

"Di mo na sana ako pinigilan. Gusto ko ng mamatay". Sabi niya at patuloy parin siya sa pag iyak.

Niyakap ko lang siya. Yun lang ang alam ko para ma comfort siya. Siguro kasi naaalala ko sa kanya si Keisha.

"You can tell everything to me. Makikinig ako". Sabi ko sa kanya habang nakayakap parin ako sa kanya at hinahaplos ang balikat niya.

"I cant trust any one. Di ko alam, baka niloloko mo lang ako. Kaya please. Pabayaan mo na lang ako. I want to end my life now". Umiiyak parin niyang sinasabi at tinanggal na ang pagkaka
yakap ko sa kanya.

"Ako rin. Gusto ko na ring tapusin tong walangyang buhay nato. Pero I cant. Nag promise ako sa sarili ko na hahanapin ko ang pumatay sa pamilya at sa bestfriend ko". Sabi ko sa kanya. Naka tingin lang siya sakin at naluluha rin siya sa mga sinabi ko.

Hinawakan ko ang mukha niya. At tinitigan ng malalim.

"Di lang ikaw ang naiinis sa takbo ng buhay. Ako rin, sawang sawa narin ako". Sabi ko sa kanya. "If you want to forget. Sasamahan kita kung gusto mo ng kasama". Dagdag ko.

Ewan ko kung bakit ko sinabi yung mga yun at kung bakit concern na concern ako sa kanya.

Sumunod lang siya sakin at sumakay ng kotse ko. Balak ko siyang dalhin sa isang tahimik na lugar. Sa lugar na lagi kong pinupuntahan pag nasasaktan ako.

Dinala ko siya sa tagaytay.

Lumabas kami ng kotse at tinitigan lang ang paligid. Sobrang tahimik at sobrang lamig.

Bakita ko siyang lamig na lamig kaya tinanggal ko ang jacker ko at isinuot sa kanya.

"Thanks". Mahinang sabi niya sakin.

"Dito ako pumupunta pag gusto kong makawala sa lahat ng problema ko. Dito isinisigae ko lahat. Lahat lahat". Sabi ko sa kanya. Tinitigan niya lang ako.

"Hayop sila. Walang hiya sila". Sigaw niya ng paulit ulit. "Mga walang hiya kayo. Putang ina niyo". Dagsag pa niya.

Tibitigan ko lang siya at napa ngiti. Ganyan na ganyan ako. Ganyan na ganyan ako tuwing nasasaktan.

Pagkatapos niyang sumigaw. Tawa naman siyang tawa ngayun. Kaya napatawa narin ako na napasigaw.

"Fucking life. Why are you doing this". Sigaw ko ng nakangiti.

At ngayun, parehas na kaming naka ngiti ni Dianne. Ewan ko ba. Parang ang lapit lapit namin sa isat isa kahit na ngayun lang kami nagka kilala.

Pumunta ako sa likuran ng kotse at kinuha ang mga dala kong beer. Gusto kong uminom. Uminom rin siya kasama ko.

"Pwede mong i kwento lahat sakin. Makikinig ako". Sabi ko aa kanya sabay inom ng alak.

Kwinento nga niya lahat sa akin. Grabe pala ang ginawa sa kanya. Ngayun naiintindihan ko na siya. Kung bat niya tinangkang magpakamatay.

"I can help you. Gantihan natin sila. We will make their life a living hell". Sabi ko sa kanya.

Tumawa lang siya ng mahina at tumango sakin.

A/N

PA FOLLOW AT PAVOTE NARIN. TNX SA MGA SILENT READERS. THANK YOU