My Kind of Perfect (completed)

chapter 9

[kent's pov]

masakit para sa akin na iniiwasan niya ako. alam kong sinira ko ang tiwala niya sa akin. i always lie. i enjoy lying actually.lahat na lang yata na salita na lumalabas sa bibig ko ay kasinungalingan lang. and yuki was the only person i didn't lie to. pero simula nang makita ko si yuki na umiyak sa harapan ko 3 months ago because i had to lie for some reasons. i used people just so she would leave me. but when she did, i  thought what i did was wrong, na sana ang ginawa ko, sinabi ko sa kanya ang totoo, na sana i didn't lie to her. but too late. lumipat siya dito sa academy nila at lumayo sa akin giving me no chance to explain myself.

i couldn't forget the face she made before she left me.

*flashback*

"gago ka kent'' umiiyak na sabi nito. i never wanted to see her cry.

i'm the worst guy, making the person i love and the only person who loves me cry. i'm the worst.

"tsk... matagal na"

"i trusted you. still you lied to me. all this time pinaniwala mo ako na mahal mo ako. then what??? narinig ko na lang na sinabi mo sa mga flirt na yun na isa lang ako sa mga pinaglaruan mo!!! proud ka??? proud ka ba na si yui takishima, ang sikat na babae pinaglaruan mo. tsk. bwisit ka. anong akala mo sa akin?? laruan. dumbass" pagkatapos niyang sabihin yun. umalis siya nakita kong pumatak ang luha niya.

natamaan ako sa sinabi niya..

 i was hurt.. oo mahal ko siya...

 siya lang kasi ang nagtiwala sa akin...

siya ang nasa tabi ko during worst times..

isa siyang tunay na kaibigan...

sweet

 caring

at mahal ako...

even though i made mistakes pinapatawad niya ako...

but this time...

 hindi na pwede...

dahil this time...

nawala na siya and it's all my fault

*end of flashback*

[yuki's pov]

maskit

masakit ang puso ko.

ba't siya nagpakita ulit??

malapit ko na siyang kalimutan

"daddy!!!!"

"sweetie? why are you here? d ba may class ka pa?"

"dad. ba't ka pumayag na pumasok siya rito?"

natigilan ang dad niya

"sweetie. i think it's time na mag-ayos na kayo."

"it's not that easy. alam nyo kung gaano ako nasaktan noon."

"alam ko. but it's for you to decide. hindi ka ba napapagod na puro galit ka na lang at hinanakit sa dating mong kaibigan at nobyo? everything happens for a reason. stop running away"

"i know dad. pero masakit pa rin eh"

lumapit si daddy saken. at niyakap ako. he's the best dad talaga.

"it's okay to cry. gusto mo bang pumunta sa garden?"

"opo samahan niyo ako pls dad?" with pleading eyes

sinamahan ako dun ni dad

tapos iyak lang ako ng iyak. he always give me advices and tama ito palagi.

i think i should talk to kent somehow. gaya ng sabi ni dad everything happens for a reason.

bumalik na ako sa klase ko.

pero nagtaka ako kasi panay ang tingin ng mga kaklase ko sa aken

"tsk... kilala siya ni kent?"

"binastos pa niya kanina si kent.. kala mo kung sinong maganda"

"oo nga... nagpapakabait lang naman si kent eh"

hai buhay... ako naman????? tsk... hintayin niyo lang malapit na ang birthday ko... malapit na akong magpakilala sa lahat... babawiin niyo rin lahat ng sinabi niyo... kasi hindi niyo ako kilala

T_T

"yui"

0___0

sabi ko i'll talk to him pero hindi pa ako handa...

aalis na sana ako... kaso hinawakan niya yung braso ko

"yui... please... let's talk"

"bitawan mo nga siya"

huh??? shouta???

0___o

"tsk... sino ka ba?" kent

lagot pinagtitinginan na kami

"tsk... paki mo... biitawan mo na siya" shouta

hinawakan niya ang kamay ko... hinila naman ako ni kent... pinag-aagawan nila ako...

"STOP IT!!! ANO BA? PARA KAYONG MGA BATA... BITAWAN NIYO AKO" hindi ko na napigilang sumigaw..

nagulat naman sila kaya agad nila akong binitawan...

tumakbo ako papuntang butterfly garden. nandito pa rin ang mat na hinigaan namin ni shouta. ginamit rin namin kasi ito kanina ni dad.

 umupo ako. tapos pinalabas ko yung ipod ko at nakinig sa butterfly waltz.. pumikit ako at hinayaang tumulo yung luha ko.

namulat ako mg may tumabi sa akin

it was shouta.

kung noon ako ang yumayakap sa kaniya.

siya na ngayon.

he wiped my tears gamit ang thumbs niya..

kung iba lang siguro ang sitwasyon ngayon. baka namatay na ako sa kilig.

pero maskit eh. ba't kasi nagpakita pa siya ulit?

humagulgol na lang ako ng iyak.

"shh... please don't cry yuki"

"huhu... shouta!!! ba't ba kasi nagpakita pa siya??? pinipilit ko na ngang kalimutan siya."

"shh..."

"sa-sana hi-hindi na la-lang siya nagpa-pakita sa a-akin huhuhu"

"shh. dont cry ms cutie."

"okay na s-sana e-eh. pi-pinipilit k-ko naman si-siyang kalimutan ah."

"shh. alam mo tanga ka"

"hehe"

"seryoso, kasi ginago ka na nga ng gagong yun umiyak ka pa. hindi siya deserving ng mga luha mo."

"pero masakit eh"

what could happen now that he's back?

vote. comment. be a fan.