Mutual Admiration (Rastro FanFic)

After the Accident

Agad-agad na nagtungo si Rhian sa ospital kung saan dinala si Glaiza.

Time runs

Kasalukuyang nasa operating room si Glaiza dahil sa matinding sugat at galos nito sa katawan.

Maya maya pa ay dumating na rin ang mga squad. Tahimik at nagdadasal lang ang bawat isa habang hinihintay ang paglabas ng sinuman sa loob ng operating room.

Kasunod naman dumating ng squad si Solenn kasama ang mga magulang nito.

Makalipas ang 3 oras na paghihintay ay lumabas na ang doktor ni Glaiza at agad nitong hinanap ang pangalan ni Rhian.

Doktor: Sino sa inyo si Ms Rhian?

Rhian: Ako po Dok. Kamusta po si Glaiza? Ano pong kondisyon niya ngayon?

Samantalang ang mga kasama ni Rhian sa ospital ay tahimik na nakikinig sa mga sinasabi ng Doktor.

Doktor: Ms Glaiza's condition is stable now. Nagkaroon lang siya ng bruises sa iba't ibang parte ng kanyang katawan ganun ang pagkakaroon ng cut sa kanyang noo dala ng malakas na impact ng kanyang pagkabangga.

Rhian: Thank you Doc for taking care of her but when can we see her?

Doctor: May aayusin lang akong mga documents and medicines and I'll just tell her nurses to transfer her to the recovery room.

Nauna nang magpunta ang mga squad pati na sila Solenn sa room kung saan itatransfer si Glaiza.

Samantalang si Rhian ay matiyagang hinintay ang paglabas ng kasintahan.

Makalipas ang ilang minuto ay nasilayan na muli ni Rhian ang kasintahan. Nakasakay ito sa stretcher ngunit nakapikit ang mga mata maaaring dala pa ng anesthesia na ginamit sa kanya.

Agad na lumapit si Rhian at hinaplos ang mukha ng kasintahan. Nagbagsakan ang mga luha nito habang tinititigan ang kasintahan.

.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.

Naihatid na si Glaiza sa recovery room at nasilayan din ng mga kaibigan.

Hinayaan muna nilang makapagpahinga si Glaiza kaya napagdesisyunan nilang magsiuwi muna at ang naiwan lang ay si Rhian.

Matiyagang binantayan ni Rhian si Glaiza at inaabangan ang pagmulat ng mga mata nito.

Habang nag iintay si Rhian ay nakaramdam na ito ng pagod at pagkaantok kaya nakatulog din siya.

5am

Glaiza's POV

Bakit ang sakit at bigat ng katawan ko? Ano bang nangyari saken? Oo nga pala naalala ko nang nabangga pala ako habang papunta akong Pampanga.

Nakita ko sa aking tabi ang minamahal kong kasintahan na natutulog. Hinagod ko ang kanyang ulo at sobra ko siyang na miss.

Nung mga oras na natakluban ng puting ilaw ang aking mga mata ang akala ko ay yun na ang huling mga sandali ko sa lupa.

Ngunit nagpapasalamat pa rin ako sa Panginoon at hindi niya ako pinabayaan at binigyan niya pa rin ako ng pagkakataon na makasama ang babaeng pinakamamahal ko na si Rhian.

Naputol ang aking pag iisip ng matinig ko ang boses ni Rhian.

Rhian: Hon you're awake? Do you need anything? May masakit na sayo? Teka tatawag ako ng Doctor.

Nag aalalang sabi ni Rhian sa kasintahan.

Glaiza: No Love I'm fine mejo masakit lang yung mga galos at pasa ko pati na yung head ko but I can manage. You don't have to worry too much.

Rhian: Alam mo bang pinag worry mo ko? Sobra akong natakot kala ko tuluyan mo na akong iiwan. So please do take good care of yourself.

Glaiza: I'm so sorry love kung pinag alala kita. Gusto lang kasi kita isurprise.

Rhian: I accept your apology Hon but I don't want you to drive with having not enough sleep ok? PROMISE ME!!

Glaiza: Promise love.

At lumapit si Rhian para mahalikan ang labi ni Glaiza.

Todo asikaso ngayon si Rhian sa kasintahan. Sinusubuan niya si Glaiza habang kumakain. Hindi niya hinahayaang kumilos si Glaiza. At lubos naman itong na appreciate ni Glaiza.

Bago magtanghalian ay dumating na din ang mga squad na may dalang mga prutas para kay Glaiza.

Masaya sila ngayong nagkukuwentuhan habang si Rhian naman ay umuwi muna saglit upang kumuha ng mgagamit nila ni Glaiza.

.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.

I'm so sorry guys for this late update at pauli ulit na pagbugbog sa katawan ni Glaiza.

Maiintindihan ko kung hindi niyo na i follow yung story ko but I'm still trying to make it better.

Na inspired din akong ituloy to dahil sa mga notifications na narereceive ko at nadaragdagan yung mga readers ko.

Hopefully yung mga susunod na chapters ko maging happy and satisfied kayo.

Thank you ulit for your patience and support.

TILL NEXT CHAPTER GUYS