ANG LOKONG HOSPITAL!

ALH.16

"INTREPID"

~ fearless

------

MIRTA'S POV

nang natapos ko nang kainin yung siopao eh bumili na muna ako ng tubig tapos eh aalis na. andito ako ngayon sa canteen, nagutom din kasi kanina padin naman ako nakabantay kay nanay Lilia.

aalis na sana ako ng may tumawag sakin at hinawakan pa ang braso ko.

"ahh . mam excuse me po, nalaglag nyu po panyo nyo" nagulat ako isa syang nurse at maganda sya. pero parang may kamukha sya, di ko maaninag pero talagang may kamukha ang nurse nato.

"salamat naman, ah sige alis na ako."-ako. agad akong umalis ni hindi ko na hinintay ang isasagot nya, di naman sa ang bastos ko pero talagang kailangan ko pang puntahan si Nanay Lilia, pero bago yun pupunta na muna ako kay Mara.

habang naglalakad ako eh parang may sumusunod sakin? pero kapag tatalikod ako para tignan e wala naman? may sumusunod ba sakin?

di ko nalang pinansin bagkus pumunta na ako sa kwarto ni Mara, nag-aalala na ako sa anak ko.

pagbukas ko ng pintuan eh, nadatnan ko syang nag tetext.. panay ngiti pa sya at nakikilig, naalala ko tuloy yung una naming pagkikita ni Fernando ang unang lalaking minahal ko ng lubusan..

Flashback......

tumatakbo ako ng mabilis nako late na ako sa unang subject ko, terror pnaman ang professor ko.. yup 4th year college na ako, kaya nagsisikap akong makatapos eh para makara-os din naman sa hirap at isa ko pang dahilan eh, may lihim akong pagtingin sa isang hearthrob sa campus namin ang pangalan nya ay si Fernando Cruz.. oo, inspiration ko sya kong bakit pinagbubuti ko ang pag-aaral ko kahit na alam ko namang di ko sya kayang abutin at di naman nya ako mapapansin..

pero alam kong isang araw iibigin nya rin ako..

sa lakas ng takbo ko di ko na nakita na may nabunggo na pala akong tao kaya nalaglag lahat ng mga libro at mga tambak tambak na papel na hawak ko..

"kakainis naman eh!! di mo ba ala----m-------"-ako. di ko na naituloy ang sasabihin ko kasi di ko inakalang si Fernando ang mababangga ko.. kakagaling nya lang siguro sa practice, irregular kasi tong si Fernando.. 6am simula na silang mag warm up at laro sa basketball kaya nga inlab ako sa knya.. at isa pa matalino sya at humble di kagaya ng ibang lalaki na mapagmataas, pero ewan ko ba ba't di kahilig hilig sa babae to.. minsan napaisip nga ako kong BAKLA sya..

"ah, sorry Mirta ha?! ay tutulungan na kita"-Fernando. agad nyang kinuha ang mga nalaglag kong libro at papel.. at ako naman natameme, di ko akalaing kilala nya ako? bakit? pano? stalker ba sya? admirer?

agad naman akong natauhan at naki sabay narin sa pagkukuha ng nalaglag kong gamit.."ahhhhh di okay na ako, pasencxa na di kasi ako nakatingin sa dinadaanan ko pasencxa,"-ako. habang nahihiya, nakayuko na nga talaga ako para di nya mahalata.

"nako di ako nakabangga sayo dapat ako din ang pupulot nyan.. sorry pala"-Fernando. at pinatayo nya ako kaya mag kahawak na ang aming kamay.

"ayy di dapat ako na ang magsorry. wala yun okay lang"-ako. agad kong kinuha sa kanya ang natitira kong gamit..

"ang cute mo pala Mirta pag namumula ka"-Fernando. nako nakita nya? nakakahiya naman

agad akong umiwas, nahihiya na kasi ako.."ahhhh ehh pasencxa na nahihiya lang nman ako sayo.."-ako.

"wag kang mahiya Mirta, ohh eto nalang pwedi kaba bukas? tutal sabado naman.. treat kita ng lunch, pambawi sa ginawa ko, oh ano?"-Fernando. at inilahad nya yung kamay na approval na mag shashake hands ako sa knya sign ng pagpayag ko.

nag-aalinlangan pa ako pero agad naman akong pumayag.

ang saya saya ko..

parang naka jokpot ako sa lotto!

AKO ISANG SIMPLE, DI KAGANDAHAN AT MAHIRAP NA BABAE EH MAKIPAG LUNCH KASAMA ANG MATALINO , GWAPO AT MAYAMANG LALAKI.. NAPAKA SWERTE KO TALAGA!!

dapat ko tong ibalita kay Lulane at Lisa ang dalawa kong matalik na kaibigan..

bumalik ako sa realidad ng tinatawag na pala ako ni Mara,

"ma naman, kanina pa ako tawag ng tawag sayo tapos ikaw tulala? ano bayang iniisip mo?"-Mara.

lumapit ako at umupo sa tabi nya,"pasencxa naman anak, pasencxa na pagod lang ako kaya ganun. kamusta kana pala?"-ako. habang hinahagod ang buhok ng anak ko.

"ma, magpahinga kana muna. ayan kananaman eh, nag oovertime para samin.. pahinga din pag may time! ma tignan mo itsura nyu? nako kong di lang talaga loyal si papa sayo matagal ka na nyang iniwan at pinalitan.. wag naman kayong magpapagod, okay? mag-aalala ako pagnagkataon.. okay ako ma kasi andito ka,"-Mara. agad nya akong niyakap kaya ginantihan ko rin sya ng yakap. kahit kailan talaga ang anak kong to..

"hay Mara maloko ka talagang bata ka. kahit kailan anak manang mana ka sa papa mo."-ako. naala ko nanaman sya, bakit ba ganun? di ko naman sya mahal diba? si Fernando ang mahal ko.

"talaga ma? magka ugali pala kami ni papa? haay bakit di po nya pinapakitang maloko sya? sayang naman gstu ko panaman sanang maka bonding si papa. kaya lang---"-Mara. di ko na pinatuloy ang sasabihin nya kasi di baka di ko makayanang sabihin ang totoong iba ang papa nya at hindi si Fernando yun.

"anak, mahal ka ng papa mo.. yun ang importante, ayaw ko na nasasaktan ka.. tandaan mo yan , okay? halika nga dito.. pa akap naman si mama..'-ako. lumapit sya agad sakin at niyakap nya ako ng mahigpit.. kahit na may ngiti na nakaguhit sa mukha ng anak ko alam kong malungkot sya.. kasi kahit kailan di nya naranasan ang pagmamahal ng isang ama.. at kasalanan ko yun dhil pinagkait ko yun sa kanya.. dhil inuna ko ang sariling interest ko..

agad naman syang humiwalay sakin at nagsalita,"ma, thank you po.. dahil andyan ka palagi, sa pagmamahal mo kayo nina lola at papa.. kahit na di kayu ok ni lola pero nagtitiis ka padin kahit nahihirapan kana.."-Mara.

pinitik ko ng ilong nya pero mahina lg naman.."syempre mahal na mahal ka namin, tsk ayan nanaman tayo anak nagdadrama. sige na alis na muna ako ha? baka magising si lola mo wala pa ako dun."-ako.

"aray naman ma! masakit na ah. pasalamat ka mahal kita. sige ma baka kailangan kana ni lola don, hihintayin ko nlg si Keshia na bumalik."-Mara.

nagulat ako sa sinabi ng anak ko, si Keshia nagising na? ba't di ko lg naman nalaman?,"si Keshia gising na? oh, ba't di ko man lg sya nakita? at asan na pala sya?"-ako.

"oo ma, skin na nagpunta agad eh. na miss na siguro ako. haay, di pa nga nya alam na na confine din si tita Lulane dito."-Mara. biglang nalungkot sya, ay oo nga pala dii ko panaman din napuntahan si Lulane.

"anak wag kang mag alala. wag mo na munang sabihin kay Keshia, ako nalng magsasabi sa knya. oh sige, magpahinga kana muna dyan.. babalik lang ako at baka makita ko si Keshia.."-ako. at tumayu na ako para makalabas nadin.

"salamat talaga ma. sige po magpapahinga na muna ako."-Mara.

lumabas na ako sa kwarto nya.

habang naglalakad ako napa isip isip ako, bat ba nagkakaganito? may kinalaman ba dito si Lisa? toto bang nabuhay ulit sya? pero pano? ay sino?

nakakasiguro akong patay na talaga sya,

may biglang naka bangga sakin,"araaaay! ba't di ka tumitingin sa dina--"-ako. kahit na nakaupo ako , biglang nanigas ang buong katawan ko.. bakit sya andito..?

"Mir-ta?"

"M--manuel?"-ako.

------

hello kinda miss updating. :))

pasencxa ngayun lg naka pag update super duper busy.. sa mga nagbabasa SOLOMOT! :P

sin-o kaya si MANUEL? hahaha

ang makakapaghula dedicate ko sa knya ang next chapter.. :))

ahoooo ahoooo ahooo.. xD

-latsyrc13