Nazli
"Ya kizim sen deli misin? Çok romantikti. Ben olsam varya...Ama bizim öküz yapmaz böyle seyler"
"Selin bi sussana! Tüm okulun onunde öptü beni ya"
"Nazli bu seni ne kadar çok sevdiğini kanıtlar"
"Iyyy Selin felsefe falan yapma bana. Sus! Git şunları cagir"
"Niye?"
Dedi imayla.
"Kızım git cagir. Konuşurum Savaşla. Belki okul falan ekeriz ne biliyim bel-"
"Dur dur dur bi dakka. Sen okul ekeriz mi dedin? Nazli dan beklenmedik hareketleeerr"
"Selin şöyle imalı imalı konuşma ağzının ortasına cakicam ha"
"Valla bu Savas yaradı sana he"
Dedi gülerek.
"Selin!"
Dedim ayağa kalkarak. O da aynı hızla ayağa kalktı ve korku ile konuşmaya çalıştı.
"T-tamam ya. B-Ben b-bi
su-şunları cagiriyim"
Diyip koşarak okula geri girdi.
Bende yuzümde istemsizce oluşan gulumsememle yerime geri oturdum.
Sonra yanima Didem geldi.
"Seni müdür odasına cagiriyor"
"Neden?"
"Onu bilmiyorum"
"Iyi"
Yanımdan uzaklasinca arkasından uzunca baktim ve yüzümü burusturdum. Nasil bu kadar çirkin olunabilirdi?
Oturduğum yerden kalktim ve okulun içine girerek müdür bey'in(!) Odasına yöneldim. Kapiyi tiklatmadan açtım ve iceri girdim. Sert bir şekilde kapiyi kapatıp sandalyelerin birine oturdum.
"Ne var?"
Dedim bacak bacak üstüne atarken.
"Sen artık fazla olmaya başladın küçük hanım"
Dedi elleri masanın üzerinde, kendisi ayakta ve beni suzerken.
"Ne yaparsın geçmişin intikamını mi alırsın?"
Dedim bende ayağa kalkıp onunla aynı pozisyonu alarak.
"Bak o bi hataydi"
"Başkaları ogrenirse bunu hata olarak kabullenmezler ama"
Dedim bir kaşimi kaldirip meydan okurmuscasina.
"Ogrenmiycekler"
"Suanda senin kaderin Iki dudagimin arasinda bunu biliyorsun değil mi?"
"Bak Nazli tüm isteklerini yerine getiriyorum ama sınırı asiyosun"
"Ben sınır aşmak nedir bilmem Levent ama eğer bir sınır varsa bil ki o da benim sabrimindir"
Bunu söylerken işaret parmagimla onun göğsüne vurmustum. O ise ani bir hareketle elimi tuttu ve sıkmaya başladı.
"Eğer seni ortadan kaldirirsam hicbirsey yapamazsin"
Selin
Sinirle Nazlinin yanına yani bahçeye geri dönmüştüm. O kızı bulup bunu ona odetmemiz gerekliydi. Ama bahçede kimse yoktu. Gözüm Nazliyi ararken yanima uyuz olduğum Didem geldi.
"Nazliyi ariyorsan onu müdür çağırdı onun yanındadır"
"Çok cirkinsin"
Diye cevabimi verdim yüzümü buruşturup ve okula geri girdim. Müdürün odasının önüne geldim ve Nazlinin çıkmasını bekledim. Ayrıca sakin kalmak için gözlerimi kapatıyor, dislerimin arasından derin derin nefes alıyor ve ayagimla ritim tutuyordum.
Sonunda ise Nazli odadan çıktı. Ama beni fark etmemiş gibi hızla yanımdan ayrıldı. Bende ına yetişebilmek için arkasından koştum.
"Nazli?!"
Arkasını dönüp bana bakti.
"Ne var?!!"
"Ne bagiriyosun be? Ne oldu? Niye çağırmış seni müdür?"
Nazli cevap vermeden yoluna devam etti. Merdivenleri çıkarak bizim sınıfa girdi ve çantasını alıp geri gitti.
"Ya Nazli?"
"Selin gelme ben önemli bi yere gidicem"
Diyerek gözden kayboldu.
Ne oluyordu bu kıza böyle? Bi anda ne olmuştu?
Içeri Ali ve Savas girince onlara bakmadan sirama oturdum. Zaten ardından hoca girdi derse.
Girer girmezde başladı derse. Ben tabiki de dinlemiyordum. O sırada yanımda oturan Ali bacagiyla bacagima dokundu. Ona bakıp 'ne var' anlamında basimi salladim.
Sonra Savas bir kağıt parçasını sirama attı.
Kağıdı açıp baktim.
Nazli nerde?
Yazıyordu. Elime kalemimi alıp cevap yazdım.
Gitti. Nereye diye sorma bilmiyorum.
Savaşa kağıdı geri verdim ve Aliye dönüp ona fisildadim.
"Zamanı gelince sorucam ben size ayrıca sana"
Diyip önüme döndüm.
Sonunda okul bitiş zili çalmıştı ve rahatlamistim.
"Selin nerde bu Nazli hala?"
"Ne biliyim Savas çekti gitti işte"
"Offf"
Diyerek önden yürümeye başladı. Bende arkadan yürürken Ali yanima geldi.
"Affetsen"
"Sus Ali. Sonra"
Diyerek Savaşın yanına gidip yürümeye basladim.
Okuldan çıkıp Alinin arabasına bindik. Yolculuk çok sessiz geçmişti. Eve herkes suskun bir şekilde gelmişti. Ali arabayı park edip kemerini çıkardı. Ben ve Savaşta kemerimizi çıkarıp arabadan indik. Evin anahtarını çantadan çıkarıp kapiyi açtım. Hep beraber eve girdik. Girer girmez telefonumu elime aldim ve Nazliyi aradım.
"Nazliyimi arıyorsun?"
Dedi Savas yanima gelerek.
"Evet ama ulaşılamıyor"
Dedim telefonu kulağımdan çekerken.
"Nerde olabilir?"
"Hiçbir fikrim yok"
"Nerdesin be Nazli? Nerdesin?"
