het rif

172 5 1
                                    

(wat tussen aanhalingstekens staat word gezegd)

POV. MIA

''kom je nog'' roept Koraal. ''jaja ik kom al zussie'' roep ik terug. ik zwem expres extra langzaam naar mijn kamerdeur. ''als je nu niet komt eet ik alle zeewier koekjes zelf op'' roept ze. op het moment dat het bij me binnen is gedrongen zwem ik zo snel mogelijk naar beneden en pak een zeewier koekje. zodra ik buiten ben komt Koraal naar me toe gezwommen. ''waar denk je dat we heen gaan'' zegt Koraal, ik denk diep na en zeg daarna ''het rif misschien''? ''dat klopt ''zegt Koraal rustig. hoe doet ze dat toch denk ik bij mezelf ik sta namelijk alweer hyper op en neer te springen voor zover dat gaat met een staart natuurlijk. maar oke waar waren we gebleven oja we gaan naar het rif. weer word ik helemaal hyper omdat Koraal me nooit mee wilde nemen naar het rif, ik moest wachten tot ik oud genoeg was zei ze. en nu? nu was het dan zover ik mocht eindelijk mee naar het rif. zo snel als ik kon zwom ik achter haar aan Koraal was altijd al snel, ze was zelfs sneller dan een groot deel van de jongens. maar nu riep ik tegen haar dat ze op volle snelheid moest zwemmen, dat liet ze zich geen 2 keer zeggen en ze schoot ervandoor met sierlijke slagen volgde ik haar en haalde haar in en zwom een heel stuk voorbij. ik had toch gezegd dat ze op volle snelheid moest zwemmen maar ja dan niet. Koraal kwam helemaal uitgeput aangezwommen ''je..je..je haalde me in'' zei koraal terwijl ze nog steeds na hijgde en dat zei ze ''dat terwijl ik op volle snelheid zwom''. '' je bent goed zusje zei ze tegen me.'' ''maar hoe heb je me dat geflikt'' vroeg ze. ''ik...ik weet het niet'' zei ik toen. ''ik zwom en dacht dat je niet op volle snelheid zwom en dat ik je daardoor inhaalde maar dat was dus niet zo''. ''raar'' zei Koraal toen maar er valt toch niets aan te doen. ''laten we maar verder gaan'' zeiden we precies op hetzelfde moment en barsten toen in lachen uit. toen ik wat verder zwom voelde ik me opeens heel licht worden en merkte dat dit veroorzaakt werd doordat ik in een stroom terecht was gekomen. ik probeerde met al mijn kracht eruit te komen maar het lukte me niet. uiteindelijk gaf ik het op en liet me meevoeren met de stroom.

the last wolfmaid *pauze*Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu