the last wolfmaid *pauze*

whut...?

POV MIA

er is nu anderhalf uur voorbij dus ga ik maar weer eens terug om die sukkeltjes te bevrijden maar dan roept Mira opeens wat heb je met onze mate gedaan, ik heb hem niets aangedaan alleen zijn ego heb ik hopelijk wat naar beneden weten te krijgen. Oké dan is het goed alleen hij probeert je nu te linken moet ik hem toe laten of niet, laat hem maar toe zeg ik dan. Als ik bij het alpha huis ben aangekomen schreeuwt Jackson opeens naar mij "als je ons nu niet vrijlaat zijn er grote gevolgen", "nee ik kom hier helemaal naar toe gelopen omdat ik zin heb om jou te horen schreeuwen ik kwam jullie al los maken" zeg ik dan maar ik kan het helaas niet laten om er nog "sukkel" achteraan te maken mompelen. "Dat hoorde ik" riep Jackson nu helemaal kwaad, ik klim in een boom en vlak daarna laat ik de planten extra langzaam terug de grond ingaan zodat hun geduld opraakt. Als ze los zijn probeert Ethan in de boom te klimmen maar het lukt hem niet dan roept Jackson vanuit het niets "kom nu naar beneden anders krijg je een straf die je niet snel zal vergeten", "kom me maar halen roep ik terug". Als Jackson begint te klimmen en hij bijna bij me is zet ik Ethan vast en laat super snel een hoge stengel uit de grond schieten waar ik op spring en laat hem daarna krimpen zodat ik weer op de grond kom te staan. "Doei" roep ik naar Jackson en Ethan terwijl ik me afvraag hoe ik zo goed kan klimmen terwijl het mijn eerste keer was, ik laat Ethan rustig vrij en ren dan weg. Ik ben nu al een half uur aan het rennen maar niet in wolfsvorm maar gewoon op twee benen, ik begin honger te krijgen dus ren ik maar terug. Als ik terug ben komt Jackson net naar buiten maar als hij me ziet duwt hij me tegen de muur aan en gromt "waar was je", "even rennen" zeg ik dan. Ik draai m'n hoofd weg maar dan pakt Jackson mijn kin vast en zegt "ik houd me ook aan mijn beloftes en doe zoiets nooit meer begrepen want er had wat kunnen gebeuren" en dan drukt hij zijn lippen rustig maar toch dwingend op die van mij waardoor ik even schrik maar dan zoen ik een beetje verlegen terug, ik voel de wereld om me heen vervagen het is nu alleen ons twee. Als ik voel hem tegen m'n lippen aan grijnzen en kom dan weer in de realiteit terecht. Ik duw Jackson van me af en ga rustig zitten maar mijn huid blijft tintelen op de plekken waar hij me heeft aangeraakt, telkens als hij me ergens aanraakt krijg ik kleine schokjes en een warm gevoel van binnen. "Ik heb honger" roep ik dan terwijl ik hyper op en neer spring, "hoe kun jij zo snel van humeur" verwisselen zegt Jackson grijnzend. "Gewoon, honger hebben" is mijn droge reactie. "jackie mag Mia mee eten alsjeblieft alsjeblieft alsjeblieft" smeekt Lisa, "ik had al nee gezegd" antwoord Jackson. Ik zou maar uitkijken Jackson want je weet nu wat ik kan doen link ik naar hem hij kijkt mij eerst verward en daarna kwaad aan. ''Dat doe je niet'' zegt hij droog. ''Oh echt wel, waarom zou ik het niet doen'' vraag ik aan hem. ''Omdat ik het zeg'' terwijl hij dit zegt krijgt hij een grijns op zijn gezicht, wat zou ik die grijns er toch graag af willen slaan maar ik doe het maar niet want dan heb ik de pack achter me aan en dat is iets wat ik echt niet wil. Ik slaap vanavond bij Kimberly op de kamer, Bas en Kimberly hebben samen een huis wat overigens wel makkelijk is omdat ik dan maar één keer de weg hoef te leren. Maar oké even terug naar de realiteit, ''ik wil eten want ik heb honger....'' zeg ik. Dan stormen ik en Lisa het packhuis binnen en gaan eten, we eten samen alle lekkere dingen op. Als alles op is komt en we net weg lopen komt Jackson binnen, als hij binnen is rennen we keihard weg. ''kom ik weet een plek waar hij ons nooit zal kunnen vinden maar dan moet je wel een geheim kunnen bewaren'' zeg ik tegen Lisa. Dat lukt me wel'' zegt ze, ''oké kom maar mee dan''. ik neem haar mee naar het riviertje hier in het bos. De meeste mensen van de pack wonen gewoon in duitsland maar de familie van Bas woont in Nederland dus toen ze bij hun familie waren had Bas mij gevonden, ze waren op dat moment overigens al een tijdje in Nederland voor een uitwisselings project. 

(Hier is ie dan, een nieuw hoofdstukje)