To Parker

Chapter 8

"Imo!"

 I called her nang makita ko siyang lumabas sa classroom nila. Mahigit isang oras rin akong naghintay sa labas dahil kailangan talaga naming mag-usap.

Huminto naman siya ngunit hindi humarap saakin. I sense that we really do have a problem. At yun ang gusto kong alamin.

"Imo..." I grab her hand. "Can we talk?"

Ibang klase ang pananahimik niya ngayon. Patunay na maroon ngang problema. Tumango lamang si Imogen at doon niya na ito hinila.

Nakarating sila sa bleachers ng soccer field. Konti lamang ang estudyanteng nandoon at malayo sa kanilang pwesto ang mga ito.

"May problema ba tayo?" Umiling ito habang nakababa ang tingin.

I held her chin upwards for me to see her face. "Please talk to me Imo. May problema ba tayo?"

Sa pagkakataong ito ay nag-iwas naman siya ng tingin. "W-wala."

"Why are you so aloof then?" Silence filled them again.

Hindi niya na alam kung ano pa ang gagawin. Kung wala naman pala silang problema bakit siya nagkakaganito. Why is she so silent towards him again?

"Come on Imo. I'm getting worried about you being like this. Kung may problema ka nandito naman ako para makinig sayo." I encouraged her to talk dahil kung hindi ay wala ring mangyayari.

Ilang minuto ang lumipas ngunit hindi pa rin ito nagsalita. Tila nahihirapan din itong magsabi sa kung ano ang pinagdadaanan nito.

"Imo—"

She takes a deep breath and said in a low tone of voice. "I'm getting engage this Friday."

He was stoned and he held his breath for a moment. Did he hear her right?

I'm getting engage this Friday.

"W-what?!"

"Ipapakilala nila mommy at daddy sa akin ang f-fiancé ko this F-Friday." She said in more decibels this time.

Fiancé?

Is that what Tito Shiloah meant about the proposal thing he heard from him last Friday?

Oh no. No. no!

Then he recalled the past meetings of them sa mall. Shiloah is dealing with a man that happens to be Bren's father based on their physical features. Isama mo pa ang narinig niya mula kay Shiloah nung Friday.

"Ready na ng proposal..."

Umiling-iling siya. Hindi siya makapaniwala. Hindi niya matatanggap ang narinig mula dito.

"Hindi pwede. Please. Wag kang papayag." Pakiusap niya kay Imo.

Napansin niyang natulala si Imogen habang nakatingin sa kanya. Kung may anong emosyon ang bumabalot sa mata nito. Unti-unti ring namumuo sa mga mata nito ang luha.

Ginagap niya ang dalawang kamay nito at buong suyo itong hinalikan. "Please... Imo. Wag na wag kang papayag."

Hinila naman ni Imo ang kanyang mga kamay mula sa pagkagagap niya rito. She then covers her face. That is when he heard her sob. Nataranta naman siya dahil bigla itong umiyak.

"Bakit ka umiiyak?" He cupped her face ngunit agad na tinanggal iyon ni Imo.

"Why do you keep on trying to make me feel as if you cared for me?"

"I always care for you Imo. Ano bang sinasabi mo?"

"I thought I'm almost there. But I failed."

"What are you talking about?"

"It makes no sense already kahit sabihin ko pa."

Mabilis itong tumalikod at tumakbo. Agad naman niya itong hinabol ngunit the bell rang, signaling that its time for the next class. Hindi niya naabutan si Imo dahil narin sa humalo na ito sa mga estudyanteng nagkalat sa hallway patungo sa mga kani-kanilang classroom.

"I thought I'm almost there but I failed."

What does she meant by that?

Napahilot na lamang siya ng kanyang sentido.

Hindi pwedeng mapunta si Imo sa iba. Mahal na mahal niya ito at hindi siya papayag na mapunta sa ibang lalake si Imo. Ngunit paano niya mapipigilan si Imo kung hindi siya nagkaroon ng pagkakataong tanungin ito kung papayag ba itong ma-engage sa iba?

******

Chapter Update!

Thank you for reading this. Sana maging makabuluhan itong sinusulat ko para mag-stick lahat ng Team Parker.

MY!!!!!!

Love,

jonisse :)