CENNETİN YOLCULARI

VATAN

Bir güneş doğuyor tepeden
Dillerde Allah-u ekber
Açmış Yaradana elini asker
Vatanıma selamet ver
Anasını,bacısını,yavrusunu
Sıcak yatağını,tatlı uykusunu
Bırakmış gurbette nöbette er.
Selam veriyor ay yıldıza
Dökülen şehit kanlarına
Yakasından yapışmış toprağının
Öpüyor,kokluyor vermiyor düşmana.
Kırk kilo yükü sırtında
Yürüdükçe ağırlaşıyor
Yüreğinde Allah olanı
Hiç bir yük,hiç bir düşman durduramıyor.
Vatana olan sevgisine
Hiçbir şiir,hiçbir söz tercüman olamıyor.
Burnunda şehitlik kokusu
Tertipleri olmuş cennet yolcusu.
Silahıyla sözlenmiş,vatanıyla evlenmiş
Can vermek koyar mı,vatan onun namusu...
Bilir mi it vatanın kokusu
Asker gibi koklasaydı bir kere
Cesaret edebilirmiydi sıkmaya kurşunu...
Göğsündeki cebinde,yarine mektubu
Ağlama arkamdan sevindirme gavuru.
Korkumuz bir Allah'tan
Savunamazsam vatanımı hesap sorar Yaradan
Yetim kalır evladım,etim,tırnağım ama
Bir ömür başı dik,babası şehit şerefiyle,namusuyla....

Bircan Candan