"Bonjour" (Good morning) ประโยคทักทายที่คุ้นเคยดังขึ้นพร้อมกับประตูร้านที่ถูกเปิดออก เซบาสเตียนชะงักมือที่กำลังเช็ดโต๊ะและหันไปส่งยิ้มให้กับลูกค้าเจ้าประจำที่มักจะโผล่มาตอนเจ็ดโมงเช้าเสมอ
นับตั้งแต่ครั้งแรกที่ได้เจอกันก็ผ่านมาได้เกือบๆสองเดือน ทุกๆวันที่ผู้ชายตัวสูงเดินเข้ามานั่งก็มักจะสั่งแค่น้ำเปล่า นั่งฆ่าเวลาอยู่กับเก้าอี้เล็กหน้าเคาเตอร์จนเวลาเดินเลยไปถึงแปดโมงถึงจะเดินออกจากร้านโดยที่ไม่ลืมที่จะวางทิปเอาไว้
เซบาสเตียนเหน็บผ้าเช็ดโต๊ะเอาไว้กับกระเป๋าใหญ่ด้านหน้าผ้ากันเปื้อน เดินอ้อมไปหลังเคาเตอร์ ก่อนที่น้ำเปล่าหนึ่งขวดจะถูกยกมาวางเอาไว้พร้อมกับแก้วสะอาดหนึ่งใบเช่นเคย
"Merci" (Thank you) ลูกค้าตัวโตเอ่ยขอบคุณพร้อมกับส่งยิ้มหวาน
ช่วยไม่ได้ที่คนมองจะรู้สึกแปลกๆกับรอยยิ้มบนริมฝีปากหยัก
ก็ในเมื่อเจ้าตัวหล่อน้อยเสียที่ไหนล่ะ
เซบาสเตียนหัวเราะตัวเองออกมาในใจที่เผลอไปหวั่นไหวกับลูกค้าประจำที่เขาไม่รู้จักแม้แต่ชื่อ
ใช่แล้วล่ะ
แม้พวกเขาจะเห็นหน้ากันและกันมาตลอดระยะเวลาสองเดือน ทว่าบทสนทนาก็ไม่ได้มีมากไปกว่าการกล่าวทักทายและคำขอบคุณ
เช้าวันนี้ไม่ต้องจัดเตรียมอะไรมาก เนื่องจากวันนี้ร้านจะเปิดแค่เพียงครึ่งวัน วันนี้เซบาสเตียนเลยมีเวลายืนมองลูกค้าประจำที่กำลังนั่งดื่มน้ำเปล่าอยู่เงียบๆ
YOU ARE READING
SF [ Stucky / EvanStan]
FanfictionOne shot Stucky SF EvanStan Sucre chapter 5 [ END ] ☕️❤️