SF [ Stucky / EvanStan]

- Sucré IV -

ในย่านร้านคาเฟ่ที่เซบาสเตียนทำงานอยู่เป็นย่านธุรกิจ ตึกสูงๆที่รายล้อมรอบด้านถ้าไม่ใช่ห้างสรรพสินค้าใหญ่โตก็เป็นสำนักงานอสังหาริมทรัพย์ ดังนั้นจึงเป็นเรื่องธรรมดาที่ร้านอาหารในละแวกนี้จะเป็นภัตาคารระดับสี่ดาวทั้งนั้น และยิ่งในช่วงเวลาพักเที่ยงแบบนี้ เป็นปกติที่ร้านอาหารทุกร้านจะเต็มไปด้วยลูกค้าจนไม่มีที่ว่างให้คนที่มาทีหลังอย่างคุณครูอนุบาลได้พาบาร์ริสต้าไปนั่งชมบรรยากาศสวยหรู คริสทำหน้าหงอยๆเมื่อเดินเข้าร้านอาหารเป็นรอบที่ห้าและพบว่าทุกโต๊ะถูกจองเอาไว้หมดแล้ว

นี่มันผิดแผนไปหมด อุส่าทำใจกล้าชวนอีกฝ่ายออกมาทานข้าวด้วยกันได้ทั้งทีแต่กลับไม่มีร้านไหนมีโต๊ะว่างสักที่เลยเนี่ยนะ

เฟล เฟล เฟล!

เดทแรกก็มีแววนกมาแต่ไกลแล้วคริส!

ความผิดหวังที่แสดงออกทางสีหน้าชัดมากไปหน่อย จนทำให้คนมองต้องเดินเข้ามาตบหลังให้กำลังใจ

"ไม่มีร้านไหนมีโต๊ะว่างก็ไม่เห็นต้องเครียดเลย"

จริงๆนะ เซบาสเตียนไม่เห็นจะเข้าใจว่าทำไมคุณครูอนุบาลคิตตี้น้อยนี่ถึงต้องทำหน้าเหมือนโลกจะแตกด้วยกับอิเรื่องแค่ไม่มีร้านไหนมีโต๊ะว่างแค่นั้นเอง

อีกอย่าง ถึงมีโต๊ะว่างจริงๆเซบาสเตียนเองก็ยังไม่รู้เลยว่าจะมีเงินพอจ่ายค่าอาหารไหม ก็แต่ล่ะร้านมันราคาถูกๆซะที่ไหนกันล่ะ

แต่ดูเหมือนผู้ชายตัวโตจะไม่ยอมแพ้ง่ายๆ ถึงได้วิ่งข้ามถนไปยังร้านอาหารฝั่งตรงข้าม ยืนคุยกับพนักงานต้อนรับสองสามประโยคแล้วก็วิ่งไปยังร้านข้างๆอีก

จนในที่สุดเมื่อคริสมั่นใจว่าตัวเองวิ่งวนไปยังร้านทุกร้านแล้วถึงได้ข้ามถนนกลับมาหาคนสวยที่นั่งรอบนฟุตบาท

"น้ำหน่อยไหม?" เซบาสเตียนถามพร้อมกับยื่นขวดน้ำเย็นเฉียบมาให้ คริสเอ่ยขอบคุณเบาๆก่อนจะกระดกน้ำเย็นลงคอ เหงื่อที่ไหลท่วมกายทำให้การสวมใส่แจ็คเก็ตหนังเป็นอะไรที่น่าหงุดหงิดมาก ร่างสูงจึงถอดแจ็คเก็ตสีดำสนิทออกและพาดเอาไว้บนบ่าในขณะที่นั่งลงข้างๆบาร์ริสต้า