SF [ Stucky / EvanStan]

- Sucré III -

หลังจากผ่านเหตุการณ์วุ่นวายเล็กน้อยเมื่อตอนเช้าตรู่ ยังไม่ทันที่คริสและเซบาสเตียนจะมีเวลาได้ปรับความเข้าใจกัน ลูกค้าก็ทยอยเข้าร้านจนบาร์ริสต้าไม่มีเวลาได้อธิบายอะไรสักอย่าง เซบาสเตียนทำได้เพียงพูดกับอีกฝ่ายประโยคสั้นๆก่อนจะเริ่มทำงาน

'วันนี้ร้านปิดตอนสิบเอ็ดโมง ถ้าคุณมีอะไรอยากจะคุยกับผม'

ประโยคที่ทำให้คนฟังนั่งรออยู่ตรงหน้าเคาเตอร์ได้เป็นชั่วโมงโดยไม่รู้เบื่อ หัวใจพองฟูขึ้นมาจนยากที่จะเก็บรอยยิ้มบนใบหน้า

นั่นหมายความว่าเขาจะได้เข้าใกล้บาร์ริสต้าไปอีกหนึ่งก้าวใช่ไหม

    คนทำงานมือเป็นระวิงเหลือบมองผู้ชายตัวโตนั่งยิ้มน้อยยิ้มใหญ่อยู่หน้าเคาเตอร์ไม้เป็นระยะ และพบว่าแม้เวลาจะผ่านไปร่วมสามชั่วโมงกว่าๆรอยยิ้มกว้างบนใบหน้ากระจ่างใสนั่นก็ไม่ได้ลดลงไปแม้แต่น้อยเลยสักนิด

เซบาสเตียนไม่ใช่ผู้ชายที่ใสซื่อจนไม่รู้ว่าสาเหตุที่อีกฝ่ายมานั่งอยู่ที่ร้านตลอดเวลาสองเดือนไม่เคยขาดคืออะไร

ใช่ว่าไม่เคยมีคนมาจีบ เพียงแต่เขายังไม่เคยเจอใครที่บ้ามากพอที่จะลงทุนสั่งน้ำเปล่าราคาแพงเพื่อแลกกับการได้นั่งอยู่กับเขาเพียงหนึ่งชั่วโมงกว่าๆ

ความสม่ำเสมอที่ได้รับไม่เคยขาดทำให้คนถูกจีบ(ทางอ้อม)ใจอ่อนไปแล้วครึ่งหนึ่ง

แม้จะรู้ตัวว่าผู้ชายตัวสูงคนนี้แอบมีใจให้ ทว่าเซบาสเตียนไม่ใช่คนที่นิยมเปิดหัวข้อสนทนา ดังนั้นในเมื่ออีกฝ่ายไม่พูด เขาก็ไม่พูด อยากจะละลายเงินไปกับน้ำเปล่าทุกวันก็โอเค

เขานึกขอบคุณเสียอีกที่อีกฝ่ายแวะเวียนมาตลอดทุกวัน ทิปเล็กๆน้อยๆที่ได้รับตลอดช่วงเวลาที่ผ่านมาทำให้เขามีเงินเก็บมากพอที่จะซื้อมือถือเครื่องใหม่แทนเครื่องเก่าที่หมดอายุการใช้งาน