Independent woman

Hoofdstuk 7 - Masker

*Next day*

Ik was al wakker geworden, Doun sliep nog dus liep ik rustig naar de badkamer, friste me op en liep de kamer uit, even wat frisse lucht scheppen.
Het was een prachtige ochtend je hoorde de vogeltjes fluiten en de zon scheen daar wordt ik al vrolijk van.
Ik liep naar het terrasje en pakte een boek uit me tas.

"Jij ookal wakker" ik keek op en zag dat Omar voor me stond.
"Ja kon niet verder slapen"
"Ik ook niet" hij kwam naast me zitten
"Wat lees je" vroeg die me
"Een boek" zei ik iets te bot terug
" dat zie ik ook wel, wat voor een boek" reageerde die terug
" een boek met letters.."
Hij begon te lachen
"Dame ik heb gister je leven gered he volgensmij ben je dat vergeten"
Hij had een punt.. Ik was weer iets te bot
"ben ik zeker niet vergeten.." Ik legde me boek weg en keek hem weer aan
"Waarom deed je dat"
" deed ik wat?" Zei die met een vragend gezicht
"Gister.."
"Ohhh.. Ja wat dan moest ik je laten verbranden?"
"Nee maar zo ben jij niet"
"Hoe niet?" Keek die ineens serieus
"Ehm.. Zo behulpzaam."
"Komt omdat je me niet kent." Zei die fel
"Oke.." Zei ik en keek snel de andere kant op

"Sorry ik bedoelde het niet zo.." Zei die
"Is niet erg"
Het was irritant stil ik genoot van het zonnetje en hij keek maar naar de blauwe lucht

"Maar je kan me altijd leren kennen" zei die glimlachend
"Ik ga voorlopig nergens heen" zei ik lachend terug

We speelde het spelletje truth or dare waarbij we elkaar verschillende vragen konden vragen
Hij vertelde me dat die zo bot en hoogmoedig doet tegen mensen omdat die vroeger heel vaak onderschat werd en dat mensen hem meestal niet zagen nu krijgt die veel meer aandacht en wordt die ook serieuzer genomen als die zich zo gedraagt.. Ik begreep dit maar al te goed.

Hij vroeg me de gekste dingen en toen werd die serieuzer
" wat vindje nu van me?"
"Eigenlijk val je best wel mee hhhahaha"
Hij keek me serieus aan
"Maar wat vind je van me"
Bedoelt die nou serieus wat ik van hem vind? Hoezo zou die dat vragen?
"Eh.. I.ikk ga even bij Dounia checken "
Snel liep ik weg voordat die nog wat kon zeggen.

Onderweg naar Doun deed iemand ineens z'n handen over me ogen me hart begon harder te bonken.. Tot dat ik de stem herkende
"Wie ben ik!"
"Jijj!!!!" Zei ik blij hahahha
Hij deed z'n handen weg en draaide zich naar me toe
"Naaaaasr!!" Hij moest lachen
We knuffelde elkaar

Op dat moment zag ik Omar beneden bij de trap naar me kijken.. Hij bleef staan en liep daarna verder
"Ehh Cherine.. Is dat een vriend of?"
Ik herstelde me snel "ehh neee neee!"
"Oke mooi! Zullen we anders even een drankje doen?"
"Jaa tuurlijk!"
We liepen weer naar het terrasje waar ik eerder was met Omar
Wat keek die me apart aan zeg.. Ik begreep er niets van..

Het was super gezellig met Nasr ik heb zo hard moeten lachen om hem, hij is hier nog 4 dagen voor z'n werk en dan gaat die weer weg helaas.
Maar we hebben deze keer wel onze nummers uitgewisseld.

Ik nam afscheid van hem en liep naar me kamer naar Dounia toen ik binnen liep zat dounia er niet?
me mond viel gewoon open..

Hij zat daar maar?