My Unwanted Child

Chapter 1

Chapter 1

"Ack! Ack! Ahh seriously? Hey little thing stop making making me dizzy! " Nakakaasar ilang minuto na kong nasa harap ng bowl kakasuka wala naman ng lumalabas kundi tubig.

" Shit! Eh kung ipatanggal kaya kita diyan. Ilang araw mo ng pinasasama ang pakiramdam ko eh. " naiiyak kong sabi sabay himas sa maliit pang umbok sa aking tiyan.

Hinang hina akong tumayo at muling humiga sa kama. Nagugutom pa ako, ayaw naman ata ng batang ito ang lahat ng kinakain ko. Ang arte!

Pagkaraan ng ilang minuto ay bumangon na ako at dumiretso sa kusina, wala man akong ganang kumain ay kailangan hindi para sa batang to noh para sakin para maging healthy ako.

Nakita ko agad yung coffee na lagi kong iniinom mapa umaga man o gabi. Nagbrew na ko at kumuha ng cookies at sandwich. Dumiretso agad ako sa balkonahe nitong tinutuluyan ko at umupo sa harap ng maliit na table.

Iinomin ko na sana ang coffee pero parang may nagtutulak sa akin na wag. Nakakaasar pati paborito kong inumin hindi pwede dahil sa bata. Bumalik ako ng kusina at nagpasyang uminom nalang ng gatas.

Nagmukmok nalang ulit ako sa kwarto pagkatapos. Wala pa kong kaplanoplano sa buhay pagkatapos magkaleche leche ang lahat dahil na rin sa bata.

Nilayasan ako at hindi pa nagpapakita ang dating boyfriend ko na ayokong banggitin ang pangalan dahil kinasusuklaman ko.

Galit ako sakanya sobra. Sobrang sakit. At ang malala nag-iwan pa ng regalo ang gago. How dare him leave me in this situation?!

Nawala ang lahat sa kin. My dream to perform infront of many people worldwide, I lost my opportunity because I am damn pregnant! Sh*t! I work hard for that, for it to happen since I was a child. I sacrificed many things and it is just so hard to let go of it especially if it is one step away.

I also lost my scholarship to study abroad, to enhance my art and musical skills, that was one rare opportunity. After kong grumaduate sa college ay isa ako sa napili para makapagaral sa ibang bansa I was so happy then pati ang family ko hanggang sa sunod sunod na kamalasan ang nangyari.

That "guy" left me without any words, my family despised me at itinakwil because I got pregnant with no father at nasira lahat ng pangarap nila for me. I cant accept the offer to study abroad and to perform because of this.

Well I have a choice, I can abort 'it' but thinking of the situation I just can't. I am not that evil to do that.

I have this " good girl" "good daughter" image before well I really am but things arent the same anymore. Hindi ko alam kung ano bang ginawa ko, naging mabuti naman ako sa pagkakatanda ko kaya ewan ko kung bakit nasa ganitong sitwasyon ako.

Napabangon ako ng marinig ang doorbell ng tinutuluyan ko. Buti nalang at kahit sobrang nasaktan at nagalit ang parents ko my mom still care about me. I know kahit sobrang cold niya sakin nung huli kaming nagkita na kahit papano may pakialam parin siya.

Pinalayas ako at binantaan na wag na wag ng babalik at hihingi ng tulong sa kanila lalo na hanggat di ko pa naaayos ang buhay ko at hindi ko sila maconvince na karapat dapat na akong maging anak nila.. Umiyak ako ng sobra ng araw na yun dahil sa sobrang sakit hindi ko din alam kung san pupunta. Hindi ko makita ang mga kaibigan ko dahil nagkanya kanyang gala after graduation at syempre nahihiya na din ako sa best friend ko na nagpatuloy sakin kaya umalis ako na parang baliw at natulog sa kalsada ng ilang gabi dahil wala akong apartment na makita at naiwan ko lahat ng cards at pera sa bahay.

My mom paid the rent of this apartment for 1 year yun nalang daw ang kaya niyang gawin sa akin at small savings na baka 1 month lang ang itatagal. Binigay din niya ang sarili kong card dahil sariling ipon ko naman talaga ang nandun.
Wala na akong maaasahan ngayon kung hindi ang sarili ko.

.
The princess of the family became like this. This sucks!

" Yuhooo!! Yellena Louissa !! Bhezzy, wala ka bang balak na papasukin ang Dyosa mong best friend? " pambubulabog ni
Zara habang pumapalakpak sa harapan ko.

Lumilipad ang diwa ko kanina kaya di ko namalayang dumating si Zara kasama si Leigh at Yna na may mga dalang pizza.

Napatakip agad ako ng ilong at bibig dahil sa biglang pagsama ng pakiramdam ko sa amoy ng pizza.

Napatakbo agad ako ng kusina at doon sumuka ng sumuka.

"Ok kalang ba, Yel?" Seryosong tanong ni leigh sakin habang hinahagod ang aking likod.

" Arghh-h ! How can I be okay if you brought a rotten pizza in my apartment!" Bulyaw ko na ikinatawa nila at lalong nagpainis sakin. Anong nakakatawa don?! Bulok naman talaga eh. Naiiyak nako habang sumusuka.

Nang mahimasmasan ay inalalayan ako ni Leigh para makaupo.

Pagkaupo ko ay biglang hinawakan ni Zara ang tiyan ko na ikinagulat ko.

"Hi baby, pinapakain ka ba ng mommy mo? Nakuu wag masyado mapili para di siya mahirapan." Biglang sabi niya.

"Huwag mo nga yang kausapin. Nabwibwisit lang ako." Sabi ko sabay alis ng kamay niya.

Nagulat naman sila sa biglang inasta ko. Hindi naman linggid sa kaalaman nila ang nararamdaman ko sa bata kaya ewan kung bakit nagulat pa sila. Tsk.

" Hey, don't be like that Yellena. Your baby can hear you." Seryosong sabi ni leigh habang matalim na nakatingin sakin.

Si Yna naman as usual lumalamon lang ng pagkain galing sa ref habang walang ekspresyong nakatingin sa kin.

Umirap nalang ako sakanila at sinandal ang katawan sa sofa. Hilong hilo parin ako hanggang ngayon.

Nagsilapitan naman ang tatlo sa akin at mariin akong tinitigan.

Tsk. Mukhang alam ko na kung saan nanaman tutungo ang pagdalaw nila sakin.