Ποιός είναι ο αποστολέας;

Κεφάλαιο 6ο

-"John νομίζω ξέρω τι μας χρειάζεται για να νιώσουμε καλύτερα"

-"Τι;"

-"Αλκοόλ"

-"Τι λες ρε Kevin; Τωρα που πρέπει να είμαστε συγκεντρωμένοι για να μην μας ξεφύγει λεπτομέρεια, τωρα θα πιούμε αλκοόλ;"

-"Τωρα πρέπει, για να ξεχαστούμε."

-"Άντε καλά, πάμε για μια γουλιά μόνο. Ούτε στάλα παραπάνω γιατί δεν θέλω να ξεχάσω αλλά να θυμάμαι."

-"Καλά, πάμε να πιούμε, και εσύ δικαιολογησε το όπως Θέλεις."

Έτσι λοιπόν φύγαμε από το γραφείο και πήγαμε στο στέκι που καθόμασταν και βλέπαμε ποδόσφαιρο πίνοντας μπύρες. Ήταν ένα ωραίο μαγαζί σχετικά μικρό και μαζευόταν μόνο παρέες ηλικίας από είκοσι έως σαράντα. Μόλις φτάσαμε και μπήκαμε μέσα μας χαιρέτησε ο ιδιοκτήτης-σερβιτόρος. Εμείς τον ρωτήσαμε αν είναι άδειο το τραπέζι μας, και απάντησε ναι. Πήγαμε και καθίσαμε στο τραπέζι και παραγγείλαμε από ένα ποτήρι ουίσκι με πάγο. Μέχρι να μας τα φέρει καθόμασταν συζητώντας. Κάποια στιγμή όμως όταν άνοιξε η πόρτα μπήκε μέσα η Nadia (από το ασανσέρ). Ο Kevin είχε πλάτη στην πόρτα και δεν την είδε. Μόλις την είδα όμως εγώ του λέω:

-"Ρε 'συ μόλις μπήκε μέσα η Nadia η ανιψιά του διοικητή"

-"Έλα ρε σοβαρά;"

-"Ναι."

-"Τι περιμένεις; είναι ευκαιρία να γνωριστείτε καλύτερα."

-"Λες ε;"

-"Φυσικά και λέω. Περίμενε να έρθουν πρώτα τα ποτά να πιείς λίγο, και μετά πήγαινε."

Μόλις ολοκλήρωσε την κουβέντα του ο Kevin, μας έφεραν τα ποτά μας. Δεν πρόλαβα να πιώ δύο γουλιές και ξαφνικά ήρθε στο τραπέζι μας η Nadia. Με κοιτάζει και λέει:

-"Χαίρεται! Δεν σου συστήθηκα στο ασανσέρ και αφού σε βρήκα είπα ότι είναι ευκαιρία να γνωριστούμε. Να κάτσω μαζί σας"

-"Φυσικά. Μεγάλη μου τιμή."

Της λεω και κάθεται δίπλα μου.

-"Λοιπόν; Πως σε λένε;"

-"John Piltonson. Εσένα;"

-"Nadia Papadopoulou. Έχω αγγλικές και ελληνικές ρίζες."

-"Εγώ έχω μόνο αγγλικές ρίζες." Της λεω ειρωνικά

Ύστερα από δύο ολόκληρες ώρες συζήτησης, ο Kevin σηκώθηκε από την θέση του, με κοίταξε λίγο θυμωμένα και είπε: