Ποιός είναι ο αποστολέας;

Κεφαλαίου 12ο

    Αμέσως-Αμέσως όμως την πήρα πίσω, ώστε να μάθω τι έγινε. Τέσσερις φορές την πήρα και δεν το σήκωνε. Όσο την έπαιρνα τηλέφωνο όμως ετοιμαζόμουν κιόλας, ώστε να τρέξω να προλάβω να δω τι έγινε. Έφυγα άρον-άρον για το σπίτι του Kevin και μόλις πήρα την στροφή και μπήκα στο στενό του με σταμάτησαν για να μου πουν ότι δεν επιτρέπετε να περάσω. Εγώ έβγαλα το σήμα μου, τους το έδειξα και με άφησαν να συνεχίσω με το αυτοκίνητο. Σταμάτησα όμως σε δύο-τρία μέτρα πιο κάτω. Βγήκα από το αυτοκίνητο και έτρεξα στο διαμέρισμα που διέμενε ο Kevin. Μόλις μπήκα είδα την Nadia να κλαίει, να έχει δεμένο το πόδι της και τον θείο της να την έχει αγκαλιά και να την παρηγορεί. Ο Kevin όμως πουθενά. Τότε πλησίασα την Nadia και την ρωτάω:

-"Τι σου συνέβη Nadia;"

Η Nadia σήκωσε το κεφάλι της με κοίταξε και το ξανά έσκυψε. Ο θείος της την χάιδεψε, την φίλησε και της είπε:

-"Ξανά έρχομαι Nadia. Πάω να πω στον John τι συνέβη."

Με πλησίασε, με επιασε από τον ώμο και με τράβηξε πιο πέρα λέγοντας μου:

-"Έλα λίγο πιο εδώ John, για να μην μας ακούσει η Nadia."

-"Μάλιστα. Τι έγινε όμως;"

-"Ο Kevin ξυλοκόπησε και πυροβόλησε την Nadia."

-"Τι; Γιατί;"

-"Κανένας μας αυτήν την στιγμή δεν γνωρίζει, εκτός από τον ίδιο τον Kevin."

-"Και που είναι τώρα;"

-"Δεν ξέρουμε. Πιθανόν να κατευθύνεται εκτός πόλης."

-"Και η Nadia τι δουλειά έχει στο σπίτι του Kevin;"

-"Έλαβε ένα ανώνυμο μήνυμα στο κινητό της που της έλεγε να έρθει εδώ."

-"Μάλιστα. Μπορώ να πάρω κατάθεση από την Nadia;"

-"Κοίταξε αυτήν τη στιγμή όχι. Το μόνο που μπορείς είναι να στην στείλω να τις κανείς μερικές ερωτήσεις σε κάποιο άλλο δωμάτιο με περισσότερη ησυχία. Και αυτό επειδή ξέρω ότι έχεις ιδιαίτερη σχέση με την συγκεκριμένη υπόθεση."

-"Ωραία. Τότε πάω στην κρεβατοκάμαρα του Kevin και θα περιμένω να μου στείλετε την Nadia εκεί."

Έτσι λοιπόν κατευθύνθηκα προς την κρεβατοκάμαρα του και περίμενα. Δεν άργησε όμως και ήρθε. Μόλις μπήκε της λέω:

-"Κλείσε την πόρτα αν μπορείς Nadia και έλα να μιλήσουμε. Καταρχήν, ας τα πάρουμε τα πράγματα από την αρχή. Έρχεσαι στο σπίτι μου, μιλάμε και φεύγεις αναστατωμενη. Μετά τι γίνεται;"

-"Λοιπόν, αφού έφυγα από εσένα, πάω σπίτι μου και ετοιμάζομαι να μπω για μπάνιο. Λίγο όμως πριν μπω δέχομαι ένα ανώνυμο μήνυμα. Το ανοίγω και λέει << Έλα γρήγορα στο σπίτι. Kevin.>> Εγώ όπως καταλαβαίνεις ανησύχισα, αναρωτιόμουν τι του συνέβη. Και έτσι έτρεξα στο σπίτι του. Μόλις έφτασα είδα την πόρτα να την έχουν παραβιάσει, οπότε λογικά σκέφτηκα ότι μπήκαν κλέφτες. Μόλις μπήκα όμως είδα τον Kevin απέναντιμου να με σημαδεύει με το όπλο. Εγώ του λέω ότι δεν είναι αστείο και ότι τρόμαξα. Αυτός δεν έδωσε σημασία και με πυροβόλησε στο πόδι. Μόλις έπεσα κάτω, ήρθε πιο κοντά και άρχισε να με ξανά σημαδεύει. Εγώ με μια λαβή του παίρνω το όπλο και το πετάω. Αυτός από τα νεύρα του άρχισε να με βαράει. Κάποια στιγμή όμως, έτσι ξαφνικά σταμάτησε και έφυγε. Εγώ πήρα πρώτα τηλέφωνο την αστυνομία και μετά εσένα. Τα παρακάτω τα ξέρεις. Τωρα συγγνώμη αλλά θέλω να πάω να ξεκουραστώ."

Μόλις τελείωσε, σηκώθηκε και έφυγε. Μόλις έκλεισε και την πόρτα εγώ είπα:

-"Kevin, μάλλον είσαι εσύ ο αποστολέας - δολοφόνος."