Geldik 1 yılın sonuna. Geldik mutlu sona derken babamın ısrarı üzerine 25 tercihimi de Ankara yaptım. Kötü geçen 1 yılın ardından istediğim yerde okuyacağımın hayalini kurarken babamın istediği kaderi yaşayacak olmanın buruk üzüntüsü vardı içimde. Karşı çıkamadım çünkü bu yıl onu çok kırmıştım. İlk defa bir erkek için babamı karşıma almış, 'sen ne dersen de, ben bu çocuğu seviyorum' dedikten sonra(yürek yedikten sonra yani) babamın kalp krizi geçirmesine neden olmuş ve sınav yükü olan omuzlarıma bir de babama yaptığım ağır gelmişti. Ve sonunda annemin de dediği gibi 'o çocuktan bir yol olmaz' lafına gelmiş ve bana 3 kere ihanet eden ilk aşkımdan ayrılmıştım. Vicdan azabı, sınav stresi gibi dertlerinin üstüne bir de aşk acısı eklenmişti. Bir de bunlar yetmiyormuş gibi en yakın dostumdan feci şekilde kazık yemiş, ilk aşkımla yaşadığı ilişkiyi öğrenmiştim. Kalbim acıyordu ve ben tüm bu yaşananlardan çok yorulmuştum. Bu şehirden kaçayım derken gene bu şehire tıkılı kalacağım gün gibi ortaydı. Merhaba ben Leyla ve karamsarlığıma rağmen hayal kuran 18 yaşında bir genç kızım. Hadi asıl başlayan hikayeme dönelim.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Karamsar Hayalperest
Teen FictionÜniversiteye başlayan Leyla'nın yaşadıkları aslında hepimizi anlatıyor.
