Adopted a kitten

Hoofdstuk 5

POV Harry

Ik heb Niall/Kitty net op bed gelegd. Hij ligt er erg lief bij. Ik kan maar niet geloven wat er net is gebeurd. Ik loop weer naar beneden. Daar zijn Louis, Liam en Zayn gewoon door gegaan met eten. Het is nu ongeveer 2 uur in de middag en ik denk dat we zo meteen maar moeten overleggen wat we gaan doen.

Als we klaar zijn met eten ruimen we in stilte de tafel af. We zijn allemaal diep in onze gedachten. 'We hebben vanavond een interview.' zegt Liam ineens. Helemaal vergeten na al die gebeurtenissen deze dag. Ik loop naar de woonkamer waar ik op de bank ga zitten waar het kleedje van Kitty nog steeds ligt. Ik pak het op en leg het over mezelf heen. Ik voel me verschrikkelijk maar ik weet niet waarom. Het lijkt alsof we Kitty zijn verloren.

Ik krul me op, op de bank met het kleedje om me heen en de andere jongens komen erbij zitten. 'Zou hij nog terug veranderen?' vraagt Louis voorzichtig. Maar niemand antwoord. We weten het niet.

'Ik denk dat hij nog heel veel moet leren en we moeten in iedergeval een kamer voor hem maken.' zegt Liam zo praktisch mogelijk. Maar we zijn allemaal verward. 'Laten we dan maar een kamer op de begane grond voor hem vrij maken. Dan kan hij als hij een kat is ook de kamer in.' stel ik voor.

Gelukkig hebben we nog een logeerkamer die helemaal volgepakt staat met spullen. We halen de kamer leeg. Daar zijn we lang genoeg mee bezig zodat we ook ons hoofd kunnen schoonmaken.

Als de hele kamer leeg is staat er alleen nog een oud bed in. 'Misschien moeten we gewoon de hele kamer opnieuw inrichten en verven.' stel ik voor. 'Zal ik Niall wakker maken zodat hij mee kan beslissen?'

'Doe maar. Laat hem gelijk wat eten en drinken.' antwoord Liam terwijl hij de laatste stoel uit de kamer haalt.

Ik loop naar mijn kamer toe en zie dat Niall al wakker is en heeft geprobeerd te staan. Het lukte weer niet met het opstaan. De tranen staan op Niall zijn gezicht als ik naast hem kom zitten. Ik geef hem een knuffel en een zakdoek.

'Zullen we even oefenen?' vraag ik aan Niall. Hij knikt kort en ik pak hem onder zijn arm vast zodat ik hem goed vasthoud. Samen komen we overeind en ik laat Niall even voelen hoe het is om je evenwicht te vinden. Langzaam merk ik dat Niall door heeft hoe hij moet staan. Heel voorzichtig neemt hij een stapje terwijl hij vast houd. Gelukkig valt hij nu niet om. Langzaam zetten we samen meer stapjes. Ik laat hem niet los. Ik vind het zo knap wat hij nu doet.

'Zullen we het aan de andere jongens laten zien?' vraag ik als Niall al 10 stapjes heeft gezet. 'Ik draag je wel naar beneden dan hoef je niet de trap af. Niall knikt voorzichtig.

Ik til hem op een loop rustig met hem naar beneden waar Liam al op ons aan het wachten is. 'Li wil je de andere halen. Niall moet iets laten zien.'

'Je kan het.' fluister ik zachtjes tegen hem als ik hem weer met beide benen op de grond neer zet. Ik hou hem net zo vast als boven en laat hem rustig stapjes zetten terwijl de jongens binnen komen. Niall heeft een grote grijns op zijn gezicht omdat hij nu kan staan en voorzichtig lopen. Ik neem hem mee naar de bank waar hij voorzichtig gaat zitten. 'Wow.' zegt Louis. Dat is de perfecte samenvatting voor wat er net is gebeurd. Niall miauwt per ongeluk van geluk. Hij slaat snel zijn hand voor zijn mond.

Ik begin te lachen en al snel lachen de andere jongens mee. Het is niet het uitlachen lachen maar het lachen van geluk. We hebben een jongen erbij. Dan moet Niall ook lachen. Maar zijn lach is geen gewone lach. Hij als hij hardop lacht miauwt hij erop los. Ik geef hem een knuffel en al gauw zijn we in een groepsknuffel gewikkeld.

'Niall zal ik je helpen om wat te eten en te drinken?' vraagt Liam aan hem. Heel voorzichtig komt er een 'aa' uit Niall zijn mond. Daarna gaat hij verder met proberen tot hij echt 'Ja.' zegt. Ik glimlach naar hem en voorzichtig met mijn hulp staat hij weer op en lopen we samen naar de keuken toe waar ik hem op een stoel zet. Liam maakt een boterham een zet er een glas melk bij. Zodra Niall de melk ziet lichten zijn ogen helemaal op en miauwt hij nog een keer. Zelf pakt Liam een glas water en een boterham en doet Niall voor hoe hij moet drinken.

Niall is een beetje eigenwijs en begin toch te drinken zoals een kat zou doen. Maar langzaam komt hij er achter dat hij dan niet bij de onder kant van het glas kan komen. Dus hij probeert om te drinken zoals Liam doet maar het is nog wel heel erg lastig. Daarna komt ook de boterham aan de beurt. Het is erg vermakelijk om Niall te zien prutsen met de boterham en een mes. Hij probeert het door te snijden maar laat alles op de grond kletteren. Na een tijd heeft hij eindelijk een stukje boterham naar binnen kunnen krijgen. Ik begin medelijden te krijgen en snijd zijn boterham verder voor hem.

Gelijk werkt Niall hem zo snel mogelijk naar binnen. Hij heeft dus honger. Ik snij nog twee boterhammen voor hem zodat hij kan eten. Als die ook op zijn help ik hem weer omhoog en blijkt het staan steeds beter te gaan. We lopen naar zijn kamer die we leeg hebben gehaald.

'Niall we hebben deze kamer voor je leeggehaald en we gaan dit helemaal verbouwen hoe jij het mooi vind. We moeten natuurlijk wel de muren verven dus dat gaan we eerst doen. Morgen gaan een bed voor je kopen en alles dat je in je kamer wilt hebben.' legt Zayn uit.