Adopted a kitten

Hoofdstuk 15

POV Niall

Als we lang voor mijn gevoel heel lang hebben gereden stopt de auto. Ik twijfel of ik in een mens zal veranderen. Ik ben dan wel naakt. Maar als kat wordt zo ontzettend onderschat. Ik kan misschien wel makkelijker ontsnappen. Ik blijf toch maar een kat.

De achterklep wordt open gedaan en daar staan 4 jongens. Ik herken ze ineens van de posters van vanmiddag met Britt. Wat zal zij alleen zijn nu. Ik kijk langs de jongens en zie dat er niemand anders is. We staan waarschijnlijk onder de grond. Een van de jongens pakt mij op en ik zie geen manier om te ontsnappen aan deze handen. De jongens lopen een klein hokje binnen en gaan daar ook nog allemaal in staan. Ik kijk naar het plafond wat wel heel erg dichtbij komt. Ik kijk naar de muren maar dat had in niet moeten doen. Ze zijn een stuk dichterbij dan ik had gedacht. Ik spring van angst zo uit de handen die mij vast houden en begin rondjes te rennen.

Zodra de deuren open gaan ren ik naar buiten en wil ik zo ver mogelijk zijn van dat kleine kamertje. Voorzichtig komt een van de jongens naar mij toe en pakt hij mij op en neemt hij mij mee. Nu ik niet meer het gevoel zit dat ik in een te kleine ruimte zit. De jongens lopen een kamer binnen en de handen die mij nu vasthouden zetten mij voorzichtig op het bed neer. Daar val ik gelijk om zo moe ben in van vandaag. Ik val gelijk in slaap.

POV Zayn

Zodra we bij de tent zijn zoeken we naar de artiesteningang. Zodra we die gevonden hebben zie ik ineens een meisje en een jongen naar buiten lopen. Ze praten maar ik kan het niet verstaan. Ineens veranderd de jongen in een kat en ik sla mezelf voor mijn hoofd dat ik niet doorhad dat die jongen Niall was. Ik ren achter Niall aan en laat het meisje links liggen. Voorzichtig pak ik Niall op en loop ik met hem naar de auto toe waar Louis de achterbak al heeft opengemaakt. Ik zet Niall voorzichtig erin en sluit de achterbak. Ik stap in en met Niall nu ook in de auto rijden we terug naar het hotel.

Als we in de parkeerplaats staan doe ik de achterbak weer open en zie ik Niall. Ik pak hem rustig op en loop met hem in mijn handen naar de lift toe. Zodra we in de lift staan wordt Niall onrustig en kijkt hij voortdurend om zich heen. Ineens springt hij uit mijn handen en begin hij rondjes te rennen. Ik heb geen idee wat er aan de hand is met hem. Ik ben bang dat hij gek is geworden en dat hij niet meer wilt leven. Wat zal er in zijn hoofd om gaan.

Zodra de lift stopt en de deuren opengaan rent Niall er zo snel mogelijk uit. Ik ren achter hem aan maar hij is al gestopt met rennen en zit nu in de gang. Ik pak hem voorzichtig weer op en loop naar onze hotelkamer toe. Als we daar aankomen leg ik hem op mijn bed en gelijk valt Niall in slaap. Omdat ik denk dat het niet handig is om hem nu nog wakker te maken laat ik hem rustig liggen en ga ik wel op de bank slapen. Louis en Harry gaan naar hun eigen kamer en Liam gaat op zijn eigen bed slapen.

Als ik de volgende ochtend wakker wordt is het eerste wat ik merk dat mijn nek en rug helemaal stijf zijn. Het was niet echt een goed idee om op de bank te slapen. Waarom sliep ik dan op de bank. Ineens weet ik weer waarom. Niall lag op mijn bed. Ik ga kijken maar zie dat Niall weg is. Ik loop naar de badkamer toe om te kijken of hij daar is maar tot mijn verbazing is de deur op slot. Liam ligt nog in zijn bed te slapen dus het moet Harry, Louis of Niall zijn. Omdat Harry en Louis een eigen badkamer hebben denk ik niet dat zij het zij dus Niall moet veranderd zijn.

Ik klop voorzichtig op de deur zodat ik Liam niet wakker maak. 'Niall ben je daar?' Dat klonk ontzettend stom. 'Niall heb je kleding nodig?' vraag ik maar als ik geen antwoord krijg. Heel zacht komt er een 'Ja.' uit de badkamer dus ik pak de spullen uit Niall zijn koffer en geef het door het kiertje van de deur die hij open maakt.

Terwijl Niall aan het aankleden is maak ik Liam wakker en loop ik gelijk naar Louis en Harry om ze ook wakker te maken. Zodra die ook omgekleed zijn komen ze naar onze kamer toe zodat we kunnen ontbijten. Als ik weer terug kom is Niall de badkamer uitgekomen en hij ziet er heel erg goed uit. En dat was niet een beetje overdreven want alleen al zijn rug kan ik wel uren naar staren. Als ik bedenk dat ik dat nou net aan het doen ben loop ik vlug naar binnen alsof ik daar niet al twee minuten stond. 'Louis en Harry komen er ook aan en dan kunnen we ontbijten.'

'Mag ik wat vragen?' vraag Niall zacht.

'Tuurlijk.'

'Wat was jouw naam ook alweer?' Alsof ik een stomp in mijn maag kreeg. Hij kende mij niet meer. Als hij ook verliefd was op mij dan had hij mijn naam nog wel geweten. 'Zayn.' zeg ik zacht voordat ik naar mijn bed loop en daarop ga liggen. Het bed ruikt nog naar Niall en dan maakt mij nog verdrietiger. Langzaam beginnen de tranen over mijn wangen te lopen en ik merk dat ik vannacht helemaal niet zo goed heb geslapen op de bank. Met de tranen op mijn wangen val ik in slaap.