En Derin Yansımalar / Deepest Reflections (3.cilt)

22. Bölüm - Açığa Çıkanlar

Bu seride hep bir şeyler hızlıca sarpa sarıyor. Yine öyle...

Keyifli okumalar!

22. Bölüm - Açığa Çıkanlar

AU Dünya

Ginny burnunu kırıştırıp bir surat yaptı.

"Kulağa korkunç geliyor." dedi.

"Bir bilsen." geldi karşılık. "Gidişata bakılırsa yakında okulu ele geçirecek. En azından abin öyle düşünüyor."

Ginny kulağında telefon sırtının üzerine döndü. Yatağında uzanıyordu, perdeleri etrafına çekmişti. Böylece erkek arkadaşıyla özel ve gizli olarak konuşabiliyordu.

"Ron orada da evhamlı mı?" sordu, abisi zihninde canlanırken dudaklarında bir gülümseme belirdi.

"Farklı bir boyuttayım Ginny, farklı bir gezegende değil." Harry karşılık verdi. "Tabii ki evhamlı."

Ginny buna kıkırdadı. Harry'nin sesini dinledi, bununla olabildiği kadar teselli oldu. Harry'i dehşet bir şekilde özlüyordu ama en azından onunla konuşabildiği için şükran doluydu.

"Bu Umbridge denen kadının bu dünyada var olup olmadığına dair hiçbir fikrin var mı?" Ginny sordu.

"Yok. Muhtemelen. Neden?" Harry merak etti.

"Sadece izini sürüp senin üzerinde Kanlı Tüy Kalem kullanmaya çalıştığı için şu ünlü Yara-Umacı büyümün bir tadına baktırabilirim diye düşündüm." dedi, tavana bakarak.

Harry güldü, Ginny'nin midesi ters takla attı. Gülmesine bayılıyordu.

"Ben çaresine baktım, sen merak etme. Hem, ben sana söyleyene kadar Kanlı Tüy Kalem'in ne olduğunu bile bilmiyordun." dedi Harry.

"Yani? Bunun ne alakası var diğeriyle? Şimdi biliyorum, değil mi?" Ginny sordu.

Harry yine güldü ve Ginny onun bir şeyden eğlendiği zaman yaptığı gibi başını hafifçe salladığını hayal etti. Onu zihninde canlandırdı, gözlerinde o parıltıyla ona bakıyordu, dudaklarında oyuncu sırıtışı vardı; Tanrım, onu nasıl özlüyordu.

"Harry, ne zaman geri gelebileceğine dair bir fikrin var mı?" sordu alçak bir sesle.

Harry duraksadıktan sonra cevap verdi.

"Çok kalmadı, Ginny. Söz veriyorum."

"Seni gerçekten özlüyorum." dedi Ginny, sesi şimdi fısıltı haline gelmişti. Kahverengi gözleri hala tavandaydı ama tavanı görmüyordu. " Senden uzak olmanın ne kadar acıttığına inanamıyorum."

Yine ufak bir duraksamanın ardından Harry'nin sesi kulağını doldurdu.

"Geri geleceğim yakında. Söz veriyorum." tekrarladı. "Hem, tamamen yalnız değilsin. Orada bir Harry Potter'ın var." Ginny sesindeki o pis sırıtışı duyabiliyordu. Tekrar karnının üzerine dönerken o da pis pis sırıttı.

"Peki, eğer yeni kural buysa, o zaman..."

"Aklından bile geçirme." Harry oyunculukla kükredi.

Ginny kahkaha attı.

"Hey, sen başlattın." dalga geçti.

"Oynamak istiyorsan, oynarız Weasley." Harry'nin sesinden muziplik akıyordu. "Ben de düşünüyordum zaten, buradaki Ginny'le çıksam, aldatıyor denilemem tam olarak..."

"Harry!" Ginny kalkıp oturdu yatağında. "O daha on dört yaşında seni beşik haydutu!"

"Biz ilk tanıştığımızda sen de aynı yaştaydın." Harry cevapladı.