En Derin Yansımalar / Deepest Reflections (3.cilt)

38. Bölüm - Hayati Hatalar

38. Bölüm – Hayati Hatalar

Sirius ön kapısının açılma sesiyle başını kaldırıp baktı ve hemen ayağa fırladı. Oturma odasından aceleyle çıkarak arkadaşlarının baskından dönüp dönmediğini ve daha da önemlisi Harry'i yanlarında getirmeyi başarıp başarmadıklarını görmek için koştu. Karşılaştığı manzara nefesini tutmasına neden oldu. Süngüsü düşmüş görünen Yoldaşlık üyeleri sessizce soluk renkli koridorda, başları eğik ve gözlerini birbirlerinden öteye çevirerek yürüyorlardı.

Sirius oturma odasının kapısından sessizce James ve Remus, Kingsley'nin arkasından yürürken izledi, onun arkasından da Lily ve Damien geliyordu. Sirius'un bakışı ufak çocuğun çenesine ve elmacık kemiğine yayılan morlukları görünce kısıldı. Kendi Harry'si on yedi yaşındaki Ginny'nin ardından yaralanmamış görünerek girdiğinde ferahlayarak sessizce nefesini bıraktı. Harry başını kaldırıp Sirius'un bakışıyla buluştu. Sirius vaftiz oğlunun gözlerindeki ızdırabı görebiliyordu ve Harry ardından üzüntüyle kapıyı kaparken sonunda bakışını yere düşürdü.

Yoldaşlık üyeleri Sirius'un yanından geçip gitti, hiçbiri ona tek kelime etmedi. Sirius tekrar odaya girmeden önce arkadaşlarının ona yaklaşmasını bekledi. Yoldaşlık üyeleri Diagon Vadisi'ne gitmek üzere çıkıp onu geride bıraktığından beri, Sirius'un tüm yapabildiği sabırsızca geri dönmelerini beklemekti. Arkadaşları ve diğer Yoldaşlık üyeleri dışarıda dövüşür, canlarını tehlikeye atarken geride, kapalı kapılar ardında kaldığı gerçeğinden nefret ediyordu. Ama şimdi Yoldaşlık geri dönmüş olmasına rağmen ne olduğunu sormak istemiyordu, başarısız oldukları ortadaydı.

James'in karşısına otururken arkadaşının bitkinliğini sessizce not etti.

"Orada mıydı?" sordu sessizce. James'in baskına gitmesinin tek sebebinin oğlunu Voldemort'un ellerinden kurtarıp kurtaramayacağını görmek olduğunu biliyordu.

James başını salladı, konuşamıyor gibi görünüyordu. Sirius James elini temkinlice karnının üzerine koyar, acı içinde yüzünü buruştururken izledi.

"Üzgünüm, Çatalak." Sirius fısıldadı.

Hala ne olduğunun anlatılmasına ihtiyacı vardı ama arkadaşının yıkılmış haline bakarak, kötü olduğunu görebiliyordu.

xxx

Voldemort müritleri ana salonu boşaltırken izledi. Bella'ya bir kez başını sallayarak, onun da ayrılabileceğini işaret etti. Tek kadın Ölüm Yiyen, önünde eğildikten sonra çıktı.

Kapı kapandığında, kendini Karanlık Lord ilan etmiş kişi salonda onunla birlikte kalan tek kişiye döndü. Harry, Babasının adamları çıkarlarken bir yere oturmuştu. Şimdi yalnız bırakıldıkları için, Harry başını kaldırıp karanlık büyücünün bakışıyla buluştu.

Voldemort olduğu yerde kaldı, karşısında sıradan bir biçimde oturan çocukla ilgilenmek için zihnen kendini hazırlamaktaydı. Çocuğun soruları olacağını biliyordu; cevap uyduramayacağı bazı sorular. Gözleri bugün daha önce Diagon Vadisi'nde kimi gördüğünü düşünürken öfke içinde parladı. Diğer Harry'nin geri gelmesini hiç hesaba katmamıştı, bu kadar çabuk değil en azından. Onun ortaya çıkışı neredeyse her şeyi mahvetmişti, az kalsın dikkatle düşündüğü planına mal olacaktı. Voldemort duygularını okuyan ve ona merakla bakan çocuğu görerek öfkesini yatıştırdı. Çocuktan başka yere baktı.

"Soruların var, sor öyleyse." Voldemort buyurdu, hala ona bakmayarak.

Harry sessizlik içinde oturdu, ama gözleri büyücünün yüzünü hiç terk etmedi.

"Bunun işe yarayacağını düşünüyor musun?" sordu sonunda.

Voldemort ona baktı ama sessiz kaldı, açıklık kazandırmasını bekledi.