Dag meisje-zonder-naam,
mijn moeder hield weer zo'n gesprek.
Zo een op fluistertoon, weet je wel.
En er is nog iets geks aan de hand.
Er loopt hier een vreemde man rond. Ik laat hem maar, de reden en waarheid achter sommige zaken kan je soms beter niet weten.
Dat weet ik maar al te goed.
Hij ging daarom ook weg.
Hij ging weg om zoveel redenen.
Maar meestal ging het over mij.
Dus daarom ging hij weg.
Zonder mij.
Net zoals ik nu ben op dit moment.
Alleen.
JE LEEST
Depressief
PoetryDag meisje-zonder-naam, ik ben er net achter gekomen dat ik depressief ben. Ik had het misschien moeten aan zien komen, ik zou het moeten hebben gezien aan alle blikken die iedereen mij toewerpt elke keer als ik voorbijkom. Ik zou het moeten hebben...
