Dag meisje-zonder-naam,
ik heb een vraag voor jou.
Ben ik gek in mijn hoofd?
Dat is wat ze vandaag tegen me zeiden.
Dat depressiviteit geen ziekte is.
Maar dat ik gewoon gek ben.
Is dat zo?
Mijn moeder zei van niet.
De vreemde man in ons huis zei dat ook.
Dat was de eerste keer dat ik hem iets hoorde zeggen.
Zijn stem was ontzettend laag.
Het was nogal brommig.
Met een vleugje geluid zoals dat van een kettingzaag.
Heel onduidelijk.
En verschrikkelijk.
Ik wil hem nooit meer horen.
Dat zei ik daarnet tegen mijn moeder.
Ik kreeg een deur in mijn gezicht als antwoord.
Ik moet maar eens zwijgen, denk ik.
Dat zeggen ze ook op school.
Dat ik maar eens moet zwijgen.
JE LEEST
Depressief
PoetryDag meisje-zonder-naam, ik ben er net achter gekomen dat ik depressief ben. Ik had het misschien moeten aan zien komen, ik zou het moeten hebben gezien aan alle blikken die iedereen mij toewerpt elke keer als ik voorbijkom. Ik zou het moeten hebben...
