Ne oluyorsa çok güzel oluyor!

402 16 4
                                    


Tesadüf ihtiyaçtan doğar diye bi laf vardır. Bu lafı aşırı severim.
Aşk tesadüfdür derler bide.
Aşka ihtiyaç vardır demektir buda.

Hadi Bismillah!

Burcu Karakaya:

Sabah arkadaşım olacak acımasızın üzerime bir bardak su fırlatmasıyla, bir çığlık atıp yerimden fırladım.

"Özlem!" diye bağırdım dişlerimi sıkarak.

"Ne var ya?" diye cevapladı hiç bir şey yapmamış gibi bakarken. Bazen bu kızı 'öldürsem mi?' diye düşünmüyor değilim.

"Canına dert var Özlem!"

Bağırdığımda güldü gıcıkça.

"Özlem on saniye içinde toz olmazsan elimde kalacaksın!"

Uyarımı umursamadan dolabın önüne geçti. Okul üniformalarını çıkararak "Burcu"dedi ağzında geveleyerek.

Bakalım yine ne diyecek?

"Yine ne var?" Diye sordum bıkkınca kafamı yastığa daha çok gömerek.

"Bu gün okula yeni öğrenciler gelecekmiş"dedi. İki saatir bunun neresini geveliyordu ki ozaman? 'Ne var bunda?' diye geçirdim içimden kaşlarımı çatarak.

"Eee?"

Sorgularca çıkan sesime karşılık Özlem hevesli hevesli konuştu.

Konuşmaz olaydı!

"Diyorum ki böyle yakışıklı olsalar. Sonra düşünsene bize aşık oluyorlar. Nasıl ama? Hayal işte. Buna Da sınır koyacak halleri yok ya. Bari hayal kuralım"

Şimdi anlaşıldı bizimkinin derdi. Dertte dertten olsa bari.

"Of Özlem of" yatağımla evlenicem ben ya diye geçirdim içimden.

Allah yatağa salmasın ama hiç kalkasım yoktu.

Ama okul denen illet illaki başımıza dert olmalıydı. Zorda olsa yatağımdan kalkmayı başarmıştım.

Özlem "sonunda!" Diyerek kısa alkış tutmuş ve dolapta kurcalanmaya devam etmişti.

Süslü!

Banyoya girip aynada kendime bakındım.

Yemin ederim bu halimi gören olursa, imana gelirdi.

Yüzüme soğuk su çarparak kendime gelmeyi denedim. Dişlerimi fırçalayıp odaya geçtim. Neyse Ki Özlem odada diyildi.

Çıkardığı okul üniformamı giyinip, saçımı yukarıdan toka yardımıyla topladım. Pek makyaj yapan biri diğilim. Üşengeçlikte level atladığımı biliyordum. Makyajsız gezecek kadar özgüveni neye borçluyuz inanın bende bilmiyorum. Tipimde tip olsa anlarım kendimi ama... Neyse işte buda anormal karakterimin neticesiydi sonuçta.

Ama benim canım arkadaşım makyajsız bakkala bile gitmez. Şöyle bir bakınca o zaten bakkala gitmez. Genelde alış veriş bana postalanır.

Neyse hazırlanıp süslü cadıyla okula gittik.

Hep bu kızı kapılarda bekliyoruz. Sanki okula değil partiye gidiyor. Bu günde yeni öğrencilerimiz pek bir sebepti bu hazırlığa.

Kahvaltı etmeyiz. Çünkü genel olarak sabah kalkmayız biz. Hal böyle oluncada bünye kahvaltı denilen öğünü kaldırmıyor normal zamanlarda da.

Fatih Sönmez:

Bu gün babamın ısrarları üzerine yeni okluma gidiyodum. Bak dikkatinizi çekerim okulum diyorum. Okul bizim olunca pek bi kolay bunu yapmak ama benim için hiç güzel değil.

AŞK TESADÜFLERİ SEVER   Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin