Dangerously In Love

CHAPTER 4

Loïs

Mijn ogen worden groot als ik hoor wat hij zegt. Samuel had gevoelens voor mij? 'Ik begrijp het als je me niet meer wilt zien,' mompelt hij en hij loopt weg. 'Sam, wacht nou even,' mompel ik en ik trek hem aan zijn arm terug. 'Als je dit nou eerder aan me had verteld,' zucht ik. 'Nu is het te laat, ik ben met Kaj..' Ik zucht zachtjes en hij kijkt me aan terwijl hij zijn hoofd schudt. 'Meen je dit? Jij vond mij-' ik kap hem af. 'Ja, een tijdje. Toen we elkaar nog niet zo lang kenden en ik net een beetje bij jullie groep begon te horen.' Samuel zucht diep. 'Dat ik dat nooit heb gemerkt... Je vertelt niks aan Kaj hè?' Ik schud mijn hoofd. 'Nee, hèhè, tuurlijk niet.' Ik kijk even naar mijn handen en zucht dan diep. Ik heb geen idee hoe ik dit ga doen. 'Daarom deed je altijd zo vervelend. Je was bang dat mensen het gingen merken als je te aardig tegen me was.' Samuel knikt. 'Wie weet het?' vraag ik dan. 'Ward,' antwoord hij en ik knik kort. 'Let's just never talk about it again,' zegt Samuel en hij loopt naar boven.

Ik neem een snelle douche en trek een shirt van Kaj aan. Het is al laat op de avond, maar ik weet zeker dat ik niet snel in slaap ga vallen. Samuel zijn woorden spoken door mijn hoofd, dus ik besluit nog even naar hem toe te gaan. Als ik zijn kamer in loop zie ik dat hij vanuit een stoel voor het raam naar buiten aan het staren is. Hij heeft geen shirt aan, alleen een voetbalbroekje. 'Sam..,' zeg ik zachtjes en ik ga achter hem staan. Ik leg mijn handen op zijn schouders. 'Wat doe je nou hier, je maakt het alleen erger,' zegt hij en ik maak masserende bewegingen met mijn handen. Hij haalt een hand door zijn haar. 'Je moet het vergeten Loïs, wat ik heb gezegd.' Ik zucht zachtjes. 'Dat kan ik niet zomaar vergeten, het doet echt wel wat met me.' Hij draait zich naar me toe en ik haal mijn handen van zijn schouders. 'Ik wil niet tussen jou en Kaj komen. Ik heb hem nog nooit zo gelukkig gezien als nu,' zegt hij en ik zie aan zijn gezicht dat hij het meent. 'Dat weet ik ook wel, maar het is mijn eigen schuld dat ik het nu weet. Als ik niet zo had doorgedrongen, had je het ook niet verteld, en zat ik nu niet met mixed feelings.' Samuel zucht. 'Zie je wel, ik kom wel tussen jou en Kaj. Je begint te twijfelen, dat was echt niet mijn bedoeling.' Ik haal mijn schouders op. 'Het is niet dat ik pas inzie hoe leuk jij bent sinds ik dit weet hoor.' Ik zie Samuel grijnzen, ondanks het feit dat het donker is. 'Niet zo grijnzen, het is niet leuk of grappig.' Zijn gezicht wordt meteen weer serieus. 'Sorry', mompelt hij en hij trekt me zachtjes in zijn armen. 'Sorry voor dit hele gedoe.'

Samuel

Loïs in mijn armen hebben is echt het beste gevoel dat er is, maar tegelijkertijd voel ik me zo ontzettend schuldig tegenover Kaj. Ze legt haar gezicht in mijn nek en ik glij met mijn handen onder haar shirt. Ik laat ze rusten op haar blote onderrug en ik teken figuurtjes met mijn vingers. Ik hoor Loïs zachtjes zuchten en ze trekt zich terug. 'Ik moet maar weer naar Kaj zijn kamer gaan,' mompelt ze en ze maakt al aanstalten om weg te lopen. 'Lo,' ik pak haar pols vast en trek haar terug. Mijn handen leg ik op haar heupen en mijn lippen druk ik op die van haar. Ik voel dat ze ervan schrik, maar al snel drukt ze haar lippen terug en ik zoen haar zachtjes. Na even laat ze los en ze kijkt me aan. 'Kaj..,' murmelt ze en ik schud mijn hoofd. 'Hoeft hier nooit achter te komen. Slaap bij me. Één avond.' Ik zie dat ze nadenkt en dan zucht ze diep. 'Ik ben de aller slechtste vriendin die er bestaat.'

Ik ga de badkamer in om nog even mijn tanden te poetsen en alles op een rijtje te zetten. Ik vertel aan Loïs wat ik voor haar voel en dan komt het er tot mijn verbazing op neer dat zij een soort van hetzelfde voelt voor mij. Ik kan het niet eens beseffen, zo onwerkelijk voelt het. Alsof het niet klopt, terwijl dit het moment is waar ik eigenlijk al die tijd al van heb gedroomd. Ik zet mijn tandenborstel terug en loop mijn slaapkamer weer in. 'Hé,' zeg ik zachtjes terwijl ik bij haar in bed kruipt. Ze kijkt op van haar telefoon en glimlacht kort naar me. 'Kaj komt morgen al vroeg naar huis, dus ik zet wel een wekker. Dan ga ik daarna in zijn bed liggen.' Ik knik en trek haar zachtjes tegen me aan. 'Wat ga je dan doen?' Loïs haalt haar schouders op. 'Ik heb werkelijk geen idee, ik voel me radeloos.' Ze kijkt me aan en zucht diep. 'Ik beloof je dat het niet awkward tussen ons wordt als je voor Kaj gaat. We vergeten dit dan gewoon allemaal, goed?' Ze knikt. 'Dat vind ik lief van je, en ik hoop ook dat het werkt. Maar ik weet niet wat ik ga doen.' Ik streel zachtjes over haar arm en druk een kusje op haar schouder. Ze drukt een kus op mijn lippen. 'Ik ben moe, gaan we slapen?' Ik knik en ze kruipt dicht tegen me aan. 'Welterusten Sam,' fluistert ze en ik glimlach.