Dangerously In Love

CHAPTER 21

Kaj

Als Samuel de keuken uit is smijt ik de theedoek op het aanrecht. 'Stomme doos,' zeg ik tegen Loïs en ze kijkt weg. Ik zucht. 'Wat is dat nou voor ongein?' Nu draait ze zich kwaad om. 'Ja hallo, denk je dat ik hete thee over me heen morste voor de fucking lol?' Ik trek mijn wenkbrauwen op. 'Niet zo brutaal hè.' Ze rolt met haar ogen. 'You know what's coming next, right?' Ze zucht en staat op. Nog een keer strijkt ze haar T-shirt glad met haar handen. Dan loopt ze naar de trap. Ik grijp haar nog snel bij haar arm. 'Vanavond gaan we uit eten, en ik wil dat je Samuel ook meevraagt,' zeg ik. 'Waarom wil je dat nou weer?' vraagt Loïs. 'Daarom. Je zegt maar dat je niet wilt dat het ongemakkelijk wordt tussen ons drie ofzoiets. Maar er maar iets leuks van.' Dan laat ik haar arm los en geef haar een tik op haar billen. Verafschuwd kijkt ze me aan en ze racet de trap op. Ik grinnik nog even in mezelf. Ik heb haar helemaal onder controle.

Loïs

Eenmaal boven loop ik gelijk naar Kaj zijn kamer om mijn shirt uit te trekken. Ik heb nog geluk gehad, je ziet er niet veel van. Ik had wel met derdegraads brandwonden kunnen zitten als Samuel er niet was geweest. Waarom deed hij dat eigenlijk? Ik had niet van hem verwacht dat hij überhaupt zou helpen nadat ik hem zo plotseling gedumpt had. Eigenlijk is hij te goed voor deze wereld. Ik schud mijn hoofd en kijk naar de grond. Samuel, ik mis hem zo erg. Het is allemaal Kaj's schuld. Als hij niet zo gek in z'n hoofd was geweest was dit allemaal nergens voor nodig. Kutjong. Ik gooi het vieze shirt op de grond en trek een oversized overhemd aan van Kaj. Deze droeg ik vroeger ook altijd. Toen het nog leuk was. Met Kaj. Ieuw. Bij deze gedachte huiver ik en gelijk trek ik het overhemd weer uit. Ik trek wel iets anders aan. Ik pak het bovenste shirt van de stapel en zie dat het een shirt van Samuel is. Ik zucht, maar trek hem toch aan. Deze zit tenminste wel lekker. Voordat ik de kamer uitloop kijk ik nog even in de spiegel. Het kan ermee door, ook al ziet het er niet echt uit. Ik stap de kamer uit en loop richting de kamer van Samuel. Na even aarzelen klop ik op de deur. Al snel hoor ik iemand naar de deur toe lopen en niet veel later staat Samuel voor mijn neus. 'Uh, hey?' zegt hij verbaasd. Het komt er meer uit als een vraag dan als een "hey". 'Hi,' zeg ik wat onzeker en ik loop langs hem heen de kamer in. Hij sluit de deur achter me en ik ga op zijn bed zitten. 'Wat kom je doen?' vraagt Samuel. 'Ehm, ja, nog bedankt voor daarnet.' Hij knikt en lacht kleintjes. Het blijft een tijdje stil. 'Is er iets anders?' verbreekt Samuel de stilte. 'Kaj wilde graag dat ik je mee uit eten vroeg met ons twee vanavond.' Hij trekt een wenkbrauw op. 'Why?' Ik haal mijn schouders op. 'Hij wilt niet dat het ongemakkelijk wordt tussen ons drieën ofzoiets.' Samuel zucht. 'Dat zal het sowieso blijven.' Ik knik maar en sta weer op om de kamer uit te lopen. 'Ik denk dat hij het zou waarderen als je meegaat,' mompel ik nog. Voordat ik de deur uitloop hoor ik Samuel nog wat zeggen. 'Hé Lo, waarom heb je eigenlijk mijn shirt aan?' Ik kijk twijfelachtig naar het shirt dat ik aanheb en haal mijn schouders op. 'Hij lag in Kaj z'n kast.'

Samuel

Ik zit achterin bij Kaj in de auto. Naast hem zit Loïs, die stilletjes uit het raam kijkt. Ik zie dat Kaj Loïs haar hand probeert vast te houden, maar Loïs trekt hem weg. Ik vind het maar een vreemde situatie. Sowieso vind ik het vreemd dat Kaj wilde dat Loïs me meevroeg. Eigenlijk was ik helemaal niet van plan om mee te gaan. Waarom ik hier nu zit weet ik ook niet zo goed. Ik besluit mijn telefoon maar uit mijn zak te pakken en voor ik het weet zijn we aangekomen bij het restaurant. Heel de weg is het stil geweest. Behalve Kaj die met een paar nummers van 100% NL meezong. Awkward, als je het mij vraagt. We stappen de auto uit en lopen richting de ingang. Ik loop achter Kaj en Loïs aan en bekijk Loïs nog eens van top tot teen. Gosh, wat is ze toch prachtig. Kaj probeert weer haar hand te pakken en deze keer stribbelt ze niet tegen. We lopen naar binnen en Kaj meldt dat hij gereserveerd heeft voor drie personen op naam van der Voort. De ober begeleidt ons naar onze tafel en we nemen plaats. Kaj naast Loïs, of course. Ik zit alleen aan de andere kan van de tafel, tegenover Loïs. Ik maak even kort oogcontact met Loïs, maar al snel wordt dat verbroken door Kaj die haar hoofd wegdraait. Hij pakt haar kin beet en kust haar zachtjes op haar lippen. Ik rol met mijn ogen en schraap mijn keel. 'Dus, wat willen jullie drinken?' Kaj kijkt me geïrriteerd aan en opent de menukaart. De ober komt aangelopen en we bestellen wat te drinken. Loïs neemt zoals altijd een Ice Tea. Het doet me denken aan die ene keer dat we samen op het terras zaten. Een van de eerste keren dat ze durfde toe te geven dat ze gevoelens voor me had. Ik zucht even en neem een slokje van mijn bier.

Nadat we ons nagerecht op hebben vraagt Kaj of er nog iemand iets te drinken wilt. Ik schud mijn hoofd. Ik vind het wel weer genoeg geweest voor vandaag. Ook Loïs leek het niet echt naar haar zin te hebben. Ik weet niet, er zit iets niet goed tussen die twee. Het lijkt wel of Kaj het meer wilt dan Loïs. Ze gaf me ook heel de avond van die blikken. Het leken wel roepen om hulp. Wat bedoelt ze daarmee? En wat moet ik daarmee?