Dangerously In Love

CHAPTER 20

Loïs

Na nog urenlang gehuild te hebben in de badkamer besluit ik om mezelf bij elkaar te rapen. Ik sta op en ga voor de spiegel staan. Jezus Lo, wat zie je eruit. Wat een toestand. Ik veeg de mascara resten van mijn wangen en haal diep adem voordat ik de badkamerdeur open. Ik denk na over naar wie ik moet gaan. Regelrecht naar Kaj? Of eerst nog even naar Samuel? Ik sta midden op de overloop en bijt op mijn lip. Jai's deur staat wagenwijd open en zijn bed is leeg. Ook is het matras naast zijn bed leeg, waar Ward op slaapt. Ik zucht. Ze zullen wel bij Samuel zijn. Toch loop ik naar de kamer van Sam, niet naar die van Kaj. Aarzelend klop ik op de deur. 'Samu?' piep ik. Geen antwoord. Nog een keer klop ik op de deur. Dan gaat hij open. Het is Ward. Wanneer hij mij ziet kijkt hij snel achterom en sluit dan de deur. Hij komt tegenover me staan, slaat zijn armen over elkaar heen en zucht diep. 'Wat is er nou allemaal aan de hand, Lo?' vraagt hij. Ik slik hoorbaar. 'Ik ehh...' 'Ik ehh wat?' dringt Ward aan. Ik word gedwongen mijn relatie met Samuel te eindigen omdat Kaj sextapes van ons heeft, lul. Push me niet zo. Ik haal mijn hand door mijn haar. 'Waarom doe je dit nou?' vraagt Ward dan. 'Ik hou nog teveel van Kaj,' zeg ik na heel veel moed bij elkaar geraapt te hebben. 'Bullshit Loïs. Zeg me wat er écht aan de hand is. Jij en Samuel was heel anders dan jij en Kaj, dat weet iedereen.' Tranen vullen mijn ogen weer en ik weet niet wat ik moet zeggen. Hij heeft gelijk. Hij heeft zoveel gelijk, maar ik kan het niet toegeven. Het ergste is dat ik dit allemaal doe VOOR Samuel, en dat weet hij niet. Dat weet niemand. 'Het spijt me,' zeg ik voorzichtig. Ward schudt zijn hoofd. 'Daar heeft niemand iets aan. Weet je, je doet maar, je zult nog wel zien wat je laat lopen.' Ik sla mijn handen voor mijn gezicht. Ik weet heus wel wat ik laat lopen, dat weet ik dondersgoed. Tyfus zooi. 'Samuel was al zo lang verliefd op jou Loïs, echt echt écht verliefd. Ik heb hem nog nooit zo gezien,' begint Ward. Ik krab onhandig aan mijn arm. 'Kaj was dat niet. Dat is hij nu nog steeds niet. Je ziet het gewoon niet in. Of je wilt het niet inzien.' Ward haalt hoofdschuddend zijn schouders op. 'Doe wat je wilt, je maakt een fout. Een hele grote.' Dan gaat Ward weer bij Samuel naar binnen en de deur wordt voor mijn neus dichtgegooid. Verdomme.

Kaj

Mijn deur wordt wild opengezwaaid en Loïs staat verward in het midden van mijn kamer. Ze laat zichzelf dramatisch neervallen op mijn bed en begint hard te huilen. 'Goed gedaan hoor meis,' zeg ik grijnzend. 'Houd je bek, teringlijer,' roept ze terug. 'Hey hey hey, niet te hard. Dit hoeft niet iedereen te horen.' Ik sta op van mijn bureaustoel en ga op de rand van mijn bed zitten. Ik haal lachend mijn neus op en wrijf over Loïs' rug. Ze draait zich met een ruk om en slaat mijn hand weg. 'BLIJF VAN ME AAAAHAAAAAF!' schreeuwt ze. Opgepast, kreng,' zeg ik en ik geef haar een harde klap op haar wang. 'Dimmen nou hoor.' Ze kijkt me aan met grote woedende ogen, en ik kan er alleen maar van genieten. Dit is precies wat ze verdient.

Samuel

De volgende ochtend word ik pas laat wakker. Ik grijp meteen naar mijn hoofd. Jezus, wat een hoofdpijn. Ik kijk naast me en zie Ward en Jai onder een dekentje op de grond liggen. Hebben ze hier geslapen? Ik sta op en schud ze wat heen en weer. Jai wordt het eerst wakker en wrijft even in zijn ogen. 'Hey bro,' kreunt hij. 'Hey,' antwoord ik. 'Hoe gaat het? Heb je goed geslapen?' vraagt hij en hij gaat rechtop zitten. 'Dat kan ik beter aan jou vragen, jij hebt op de grond liggen creperen,' zeg ik terug en ik lach kort. 'Het valt mee,' zegt hij en hij schenkt me een glimlach. 'Nee serieus, hoe gaat het met je?' Ik haal mijn schouders op. 'Ik weet het niet.' Hij kijkt me begrijpelijk aan. Dan wordt Ward ook langzaam maar zeker wakker. Hij zegt niks, hij geeft me alleen een veelbetekenende blik. Dat is met Ward altijd zo. Er hoeft niet veel gezegd te worden om te laten weten dat we elkaar begrijpen. Ward zeikt niet. Ook een van de redenen waarom ik hem altijd met alles vertrouw. Ik sta op en trek een voetbalbroekje aan. 'Ik ga even koffie zetten, jullie ook?' Jai en Ward knikken. 'Ben zo terug.' Ik loop mijn kamer uit en loop de trap af. Ik kom de keuken binnen en zie Loïs met haar rug naar me toe staan. Ik slik. Blijkbaar zo hard dat ze het kon horen, want ze draait zich met een ruk om. Wanneer ze me opmerkt worden haar ogen groot. Ze draait zich gelijk weer terug om en pakt het glas thee dat voor haar op het aanrecht staat. 'Lo pas op, er ligt daar iets,' zeg ik nog maar het is al te laat. Ik zag net al iets glimmen en ging zelf ook bijna op m'n bek. Er ligt iets van water of iets anders glads. Loïs glijdt uit en laat zo haar thee over zich heen vallen. Ze gilt het uit van de pijn en ik kan niks anders doen dan er meteen naartoe sprinten. Ik til Loïs op en zet haar neer op een keukenstoel. Ik zie haar t-shirt al bijna haar huid inbranden door de hete vloeistof. Ik haast me naar de kraan en maak een theedoek nat met lauw water. Ik ga terug naar Loïs en dep voorzichtig op haar buik en borst. Ze zuigt lucht tussen haar tanden door en haar gezicht betrekt van de pijn. 'Het valt nog mee zie ik,' zeg ik zachtjes. Loïs kijkt me aan met een lege, emotieloze blik. Dan hoor ik voetstappen op de trap en Kaj verschijnt in de keuken. 'Oh schatje, wat is er gebeurd?' vraagt hij "bezorgd". Ik rol met mijn ogen en duw de theedoek tegen zijn borst. 'Hier,' mompel ik. 'Thanks man,' zegt Kaj en hij klopt op mijn schouder. Ik schud zijn hand van me af en ga weer terug naar boven. Klootzak.