The RunAway Fiancee's (Under revision)

47: Its a GoodBye (last)

Chapter 47: IT'S A GOOD BYE

Third Person PoV

Boghsss!!" nagising silang lima nang biglang may sumipang malaking tao sa pintuan nila, agad naman silang nag panic, good thing hindi nila tinaggal ang wig nila . isang malaking tao naka tuxedo ang sumipa sa pintuan nila at nawasak talaga iyon.

"Sino k-ka?" tanong ni venus dito damn bigla silang kinabahan baka may pumasok na masamang loob sa dorm nila.

"Good morning Signorina's" sabi nung lalaki sa kanila.

"A-anong kailangan nyo?" tanong ni skylitte sa kanya, pero hindi ito sumagot sa halip ay may isa pang lalaking pumasok sa kwarto nila.

"B-butler Hunter?" sabi ni eiress isang lalaking halos ka edad lang nang mga kapatid nila ang pumasok. And he is eiress personal Butler.

"good morning milady, I suggest you dress well at lumabas na kayo sa isang... oh, maliit na kwartong ito, I can't believe nagawa nyong tumira sa isang.. basurang kwartong to!" maarting tugon nito, well who knows he may have a manly name but then he has girly personality.

"b-bakit ka nandito hunter? Anong ginagawa mo dito!!"

"mag bihis ka na lang bruha ka, tss alam mo bang ilang bwan akong walang trabaho dahil sayo!" sigaw nito sa kanya but then naging formal ulit ito " magbihis na kayo!!" saka na ito umexit.

"tss pasalamat kayo ang gwapo nyo sa itchura nyo ngayon kundi kanina ko pa kayo kinatay na lima" pahabol pa nito.

Hindi nila alam kung anong nangyayari pero sinunud nalang nila ang sinabi ni hunter nag bihis sila nang t-shirt at jersey short saka lumabas, nagulat sila dahil ang linis na nang kwarto nila walang kalat ni isa. Sina raven kaya ang nag linis nito?

"hoy hunter ano ba talaga ang nangyayari?"

"this way milady," aish gusto na talaga ni eiress sabunutana ng baklang to dahil hindi nya ito sinasagot.

Tinuro lang ni hunter ang entertainment room nila, agad naman silang pumunta doon at pinuksan and there tumambad sa kanila .

.

. ang mga parents nila.

Halos hindi sila makagalaw , so natun-tun din sila nang mga ito damn..

Tumayo ang mga ina nila at agad agad silang niyakap nang mahigpit nang mga ito!!

"oh my god, stephanie is that you" hindi makapaniwalang sambit nang ina ni stephanie, well they are wearing males clothes with a male haircut.

"oh anak I miss you!!" sabi ng ina ni eiress sa kanya

"oh baby, im sorry" at hinigpitan ng ina ni skylitte ang pagkakayakap sa kanya, halos ma iyak na rin sila sa yakap nang mga ina nila, aminin man nila o hindi na miss din nila ang mga ito

"huhuu!! I miss you too mom!!" sabi nina zarina at venus sa ina.

"mom sorry!!" stephanie

"no sweetie ako, kami dapang humingi nang pasensya sa inyo, we know we cross the line too much and we're sorry for that. Promise ni mommy hindi na muulit yun, it's just we missed you so much, na ginawa namin yun para umuwi kayo, sorry baby!!" saka ulit hinagkan ni Mrs. Virmillion ang anak.

"dad!!" tawag ni eiress sa ama.

"sorry sweetie, hindi namin na pigilan ang mga mommy nyo, ayaw naman namin mawalan nang asawa." Sabi nang ama nito.

"no!! dad okay lang pinapaalis na rin kami nina kuya dito eh!!"

"so alam nyo na rin pala na andito ang mga kapatid nyo!!" sabi ni Mrs. Nightray

"ang walanghiyang ama mo kasi kahapon lang sinabi sa amin ang lahat!!"

"anak uuwi na tayo okay!! dilikado na dito!!" sabi sa kanila nang mga ina nila, well looks like ito nanga ang oras na uuwi na talaga sila, they felt sadness all over, the guys need time, if nag cool down na lahat, sila mismo ang hahanap sa mga ito para humingi nang tawad,

"okay!" sabay-sabay nilang sagot. Agad namang ngumite nag mga ina nila saka sila niyakap ulit.

"Group hug!!" sabi nang ama ni skylitte kaya nag yakapan silang lahat na parang mga baliw.

"let's go?" yaya ni Mr.Raphael sa kanila.

"teka dad hindi ba kami mag bibihis muna?" Tanong naman ni stephanie

"wag na, minsan lang akong mag karoon nang anak na lalaki eh, right son? Stephen?" napangiti naman si stephanie sa inasal nang ama.

"hay nako dad kung alam mo lang, dalawa sana ang anak mong lalaki ngayon.'' Napa isip naman ito sa sinabi nang anak.

"e yung mga damit namin?" venus asked

"sina hunter na ang bahala doon."

" let's go, mag s-salon tayong lahat pag nakauwi na tayo, damn I miss hanging out with my daughters." Sabi ni Mrs. Young

Lumabas na sila nang kwarto nila at nagulat sila sa nakita damn it, they should have know, well marami lang namang lalaking naka shades at naka tuxedong naka palibot sa school nila

It must be the Cartell's batallion naka tindig ang mga ito sa gilid at gilid nang hallway na para bang mga sundalo.

"mom sana hindi nyo na to ginawa." Sabi ni venus sa ina, pero ngumisi lang ang mga ito,

"safety first sweetie"

Nakarating sila sa ground floor, at meron lang naman limang limousine na naka parada sa harapan nila at mga body guards sa harap non na naka motorsiklo damn nakakahiya, marami kasing mga istudyanteng nanonood na sa kanila..

Agad naman silang ginaya nang isang bodyguard papasok sa kanya-kanyang limousine kasama ang pamilya nito.

Pero bago sila tuluyang pumasok ay pinalibot muna nila ng paningin sa buong school.

They all look at the building, this is one of the most important places for them marami na ring memory na naka paloob sa skwelahang ito ,

The school, the students, the teachers, they gonna miss them all and also them, sana someday, mapatawad sila nito. At pag nangyari yun, everything well fall on its original places.

Nagsimula nang umandar ang engine nang sasakyan, this is it, they really gonna leave seiren and them, ang bigat bigat nang pakiramdam nila nang simulang mag move ang limousine

At mas lalong bumigat nang makalabas na sila nang gate nang paaralan, they all want to throw themselves out from the car, but then this is the right thing to do, to go back to the place where they really belong.

Kahit magkaibang sasakyan ang sinasakyan nila ay pareho silang lima na nararamdaman, kaya nag simula nang mag patakan ang mga luha nila sa mga mata.

Agad naman silang niyakap nang kanya-kanyang magulang.

"we'll see each other again, I promise"

Minsan sa pag ibig kailangan lang talaga nang timing, gaya nung nangyari sa kanila , wala sa timing ang lahat, kaya ito ang nangyari, nagkasakitan, nagka-iyakan pero naniniwala silang darating din ang oras na magiging okay ang lahat,

Kung kayo, kayo talaga.

Yung akala mong safe na place para sa inyo, hindi lang pala safe dahil doon din nila nakita ang taong forever na magpaparamdam sa kanila na protektado sila , dahil andyan sila palagi sa tabi nila

I guess the Run Away Fiancee's will go back to the world where they really belong.

FIN.

˓k8