Amethyst's POV
"You look so worried." Jace said. Kakalabas lang naming ng elevator ngayon at naglalakad na kami papunta sa unit ko.
"Worried? Bakit naman?" I asked.
"Sa nangyari kanina. Mukhang nagkatampuhan pa kayo ni Cloud ng dahil sa akin."
"Forget about it Jace. I told you, it's not your fault. I'll talk to him tomorrow, magkakaayos din kami. It's not a bigdeal anyway." hinarap ko siya at nginitian ng matapat na kami sa pintuan ng unit ko.
"Alright. So...goodnight?"
I smiled sweetly and nodded my head, "Goodnight, Jace. Congrats again."
Huminga ako ng malalim pagkapasok na pagkapasok ko ng unit. Dapat masaya ako dahil nagka-moment na naman kami ni Jace but why the hell I can't? Because Cloud is mad at you, stupid.
I checked my phone for the nth time and still, no text from him. Ang arte naman ng unggoy na ulap na yun. To be honest, I really want to escape that awkward situation with him kanina kaya naman pasalamat talaga ako na dumating si Jace. Kaya lang...masyado ba 'kong nagging harsh sa kanya? Aish, lakas naman maka-konsensiya ng taong yun!
I heaved a deep sigh again as I dialed his number. I don't know why my heart keep on pounding like there's no tomorrow lalo na ng sagutin niya yung tawag ko.
{Hello.} he answered in coldness.
Wait, ano bang sasabihin ko? Should I say sorry first? After saying sorry, do I need to explain my side? Oh my gosh, dapat pala nag-practice muna ako ng sasabihin ko! Pa'no ko ba 'to uumpisahan? Dapat ba—
{Kung wala ka namang importanteng sasabihin, I'll hang up. Bye.} then he ended the call.
What the—so galit talaga siya sa akin?
*********
It's already 1:30 in the morning and finally medyo na-perfect ko na 'tong cookies na kanina ko pa bini-bake. I don't understand myself why I'm doing this but I've searched that baking cookies is good for peace offering. Kainis kasi yung unggoy na yun, napakaarte. Sisingilin ko talaga siya dito, hehe joke lang.
Tinikman ko yung unang gawa ko habang nakasalang pa sa oven yung final product na ibibigay ko kay Cloud. Medyo masarap na yung una at pangalawa kong gawa but since I want a perfect cookies, gagawa ulit ako for the third time. I hope it's perfect this time.
Habang hinihintay ko yung nasa oven ay hindi ko namalayang nakatulog pala ako kaya nung tumunog ito ay nataranta ako at kinuha yung aluminum tray na nasa loob ng oven ng walang kahit na anong suot sa kamay. Napasigaw ako dahil sa paso at nabagsak ko pa yung tray kaya natapon yung mga cookies. Damn this life! Err.
Inis kong kinuha yung first aid kit para gamutin muna yung paso ko sa kamay then after that ay binendahan ko siya. It hurts, gosh my skin. Ang ganda ko talagang tanga, kainis. Wala tuloy akong choice kundi ang umulit. Tss.
"Finally!" I exclaimed after seeing the finish product I made for the 3rd time, "This will be the best cookies in the world." I whispered smiling. Infairness, ngayon lang ako na-excite ng ganito. Sigurado akong masasarapan si Cloud dito, aba dapat lang dahil ako ang may gawa no. Ang hirap kayang mag-bake ng may damage ang kamay tapos puyat pa—I didn't notice the time, it's already three o'clock in the morning.
*********
Kahit 3am na ko nakatulog, I forced myself to wake up early so I am able to go to school today. Hindi naman siguro ako mukhang zombie dahil maganda pa rin naman ako atsaka...nae-excite kaya ako. Siyempre first time kong mag-bake tapos masarap agad ang kinalabasan. Sinong di mae-excite dun diba? Kahit na wala akong alam sa kusina dahil nga prinsesa ako, I still managed to create a super delicious cookies.
BINABASA MO ANG
My Naughty Bratinella (Completed)
Fiksi RemajaKONTRABIDA? Okay Fine at least may bida pa rin. GORGEOUS? Oh well, hindi naman maikakaila, right? MAYAMAN? it's given. TALENTED? Gosh, it's a fact. MATALINO? Pwede na. KINABABALIWAN? Oh, come on--You should know that! Meet me! *ehem* I am the supe...