Çünki Biz'iz

4. Yarı Çıplak Hırsız...

MULTİDE: AYAZ

"İmdadddd !Hırsız var!"diye bağırmaya başladığımda çıplak hırsız bir eliyle ağzımı kapatmak istese de elini ısırmamla hemen elini geri çekti.Fırsatdan yararlanarak yeniden bağırdım."imdad !baba hırsız var !!noldu lan artık çıplak haldemi giriyorsunuz ev..."diye bağırırken lafımı bitirmeden ağzımın sıkıca kapanmasıyla susmak zorunda kaldım. Bir eliyle ağzımı sıkıca tutarken, diğer eliyle de belimi tutub kendine doğru çekmişdiki haraket edemiyordum bu sayede.Ne kadar çalışsamda elini ağzımdan çekmeyi başaramadım.Korkuyla dolan gözlerim birden şaşkınlıkla bakan gözlerle buluştu.Adam evimize girmiş,beni öldürme ihtimali varken ben hayla gözler diyordum ya.İçimden kelimeyi-şehadet okumaya başladım hızlıca.Korkudan gözlerimin dolduğunu farketdim."Yeter be !Amma da bağırdına !Bu ne biçim bir ses yahu.Ne hırsızı Dilek tanımadınmı benim ya Ayaz !"diye gözümün içine bakan çıplak hırsıza bakıyordum hayla.öldürmek için sakinleşmemi bekliyor herhalde diye düşündüm birden.Onu itmeye çalıştığımda belimdeki elini daha da sıkı sardı belime.dolmuş gözlerimle gözlerine bakdım belki acırda bırakır diye,ama olmadı.Bana şaşkınlıkla bakan gözlerine anlam veremiyordum.Birden ağzımdaki elini gevşetdiyin yine bağırmaya başladım.
"Ne Ayazı ya !ben Ayaz falan tanımıyorum.Bak bütün apartmanı başımıza toplarım çığlığımla !defol gi..!derken yeniden ağzımı kapatınca sözümü bitiremedim."Ya kızım ne bağırıyorsun !hatırlamadınmı beni ?Su'yun kuzeni Ayaz"dediğinde birden hatırladım.Su'yun ailesinin cenazesinde tanışmışdık.Su'yu yalnız bırakmamak için bir ay bizde kalmışdı.Ama o zamanlar çok zayıfdı.Ayazı başdan aşağı gözden geçirdiğimde 'hangi ara bu böyle kaslı oldu ya ?'diye içimden geçirdim.Bağırmayayım diye ağzımı ne kadar sıkı tutmuşdusa artık nefes alamıyordum.Onu itdirmek için göğsüne doğru tutduğum elimi kaldırıb ağzımı kapatdığı eline vurmaya başladım.Yüzündeki sırıtışı daha da büyürken elini çekdi ağzımdan."Boğuluyordum ya az daha !"diye çemkirdiğimde "E neyapayım az daha beni tüm apartmana hırsız diye dövdürecekdin !hatırladınmı sonunda Dilek ?"diye sordu.
"Ben hatırladımda sen artık şu belimdeki elini bir çeksen diyorum"diyerek başımla belimi gösterdim.Elini belimden çekib bir iki adım arkaya gitdiğinde ben hayla olayın şokundaydım.Deminden beri hırsız bildiyim meğerse Ayazmış.Keşke Su her seferinde gönderdiyi yeni fotoğraflarına bakarken bende baksaydım diye düşündüm içimden.O zaman baksaydım şimdi de tanırdım ve bu kadar korkmama gerek kalmazdı diye düşünüyordum içimden.
"Ben aslında sabah anneme gidecek,akşam buraya gelib sürpriz yapacakdım size ama annemin teyzemlerde olduğunu öğrendiyimde mecbur buraya geldim.Sizi beklerken uyuya kalmışım"deyib gülümsediyinde onu duysamda anlamıyordum.Gözlerim birden çıplak tenine kaydığında ağzım açık kaldı.O zayıf çocuk şimdi böyle ömümde kol kaslarıyla duruyordu diye düşünürken birden kendimi geldim.'lan ben hayla havluyla duruyorum önünde'diye içimden kendime küfür ederken ona da söyledim.
"Yüzünü çevirsene be !"diye Ayaza çemkirsemde yüzümün kıpkırmızı olduğuna emindim.Deminden beri adamın önünde öylece havluyla duran bendim.Kendimi şu anda dövesim geldi içimden.Ayazda bunu yeni fark etdi galiba ki yüzümdeki gözleri hemen vücuduma doğru indi.Daha fazla rezil olmamak için hemen yanından koşarak odama girdim.aynadan bakdığımda yüzümün gerçekten de domates renginde,hatta ondan daha koyu kırmızı bir rengde olduğunu gördüm.

Odamda üstüme birşeyler giyerken Ayaza söylenmeyi de unutmuyordum tabii ki."hadi ben korkudan adımı bile unutdum.sen niye yüzünü çevirib önümden gitmiyorsun ya !Ne var yani bakmasan.!diye kendi kendime söyleniyordum.Üstümü giyinib çıkdığımda Ayazın arkası bana doğru salonun ortasında durduğunu gördüm.Sarı dağınık saçları pencereden gelen işıkla daha da parlıyordu sanki.Gözlerim hayla saçlarındayken bana doğru döndüğünü fark etdim.Sırıtıyordu hayla ya...
"Sen niye hayla gömleksizsin ?"diye sordum sinirle.Ona bakmamak için hemen gözlerimi odada gezdirmeye başladım.Su'yun odasına doğru gitmek için yanımdan geçerken "ben giyinirimde,gözlerine acıdım.Her gün böyle bir manzara göremiyorsundur"diyerek güldüyünde yüzümün kızardığına emindim.Ayazın Su'yun odasına girdiğini gördüyümde derin bir nefes aldım.Bu kadar heyecan yapmamın sebebini anlamıyordum ama,kendime de hak veriyordum.Yarı çıplak,mavi gözlü bir sarışın tam burnumun ucunda duruyordu.Heyecanlanmamım doğru olduğunu düşünerek kendime saydırmaya başladım."of kızım be !me bakıyorsun adamın kaslarına.ne olmuş yakışıklıysa.İllaki gözlerini dikmelimisin "diye içimden kendime söyleniyordum.
Ayaz yeniden salona girib koltuğa oturduğunda ben de cam kenarında duruyordum.Belki camdan düşen işık sayesinde yüzümün kızardığını farketmez diye düşünmüşdüm.
Bir kaç saniye sessizlik her yere hakim olmuşdu.Ben utancımdan konuşamazken sessizliği bozan Ayazın sesi oldu."Aslında sabah Su ile konuşurken uçakdan yeni inmişdim.Akşam gelib sürpriz yapacakdım ama olmadı.Bir de.. korkutduğum için özür dilerim"dedi bana gülümseyerek.Yüzüne bakmak için döndüyümde hayla gülümsüyordu.'Adama bak be ,beni havluyla yarı çıplak halde görmesine rağmen hayla gülüyor.İnsanda bir utanma olmazmı ya ?Ee Dilekcim ne sanıyorsun.sen hayatında ilk defa bu kadar yakından yakışıklı birini görüyor olabilirsin ama emin ol o hergün senden daha güzellerini görüyordur'diye içimde kendimle savaşıyordum."Peki eve nasıl girdin ?"diye bu sefer."Bendeki yedek anahtarı atmamışdım hayla "dediğinde şaşkın suratımı ve berelmiş gözlerimi Ayaza doğru çevirdim."4 senedir bizim evin anahtarı sendemi ?"diye sordum şaşkınca.Gülümseyerek başıyla onayladı sorumu.Hayla deminki korkumu üzerimden atamamışdım hayla.4senedir görmediğim Ayaz birden birden karşımda belirince şok olmam normaldi bence.Aslında hayatının nerdeyse tamamını bilmeme rağmen bu 4senede bir kere bile olsun fotoğrafına bakmamışdım.Su her gün Ayazla konuştukdan sonra sohbetlerini bir de bana özet geçiyordu.Sevgililerinin sayısını bile biliyordum artık.Daldığım bu düşüncelerden birinin kolumu dürtmesiyle ayıldım.
"Dilek ?"diye Ayazın şaşkınca bana bakdığını gördüm."iyimisin ?"dediyinde elini kolumdan çekti."dalmışım "dedim gülümseyerek."Bir kaç gün sizde kalsam sorun olmaz deyilmi ?annem dönene kadar.evin anahtarı yokta bende"dediyinde yüzüne bakmak için başımı kaldırdım.Pencere önünde durduğumuz için işık saçlarını parlatıyordu.Mavi gözlerinin verdiyi huzur...Ben ne diyorum ya diye kendimi ayıltdım.Ayaz hakkında bunları düşünmem ne kadar mantıklı ??