Is this wrong, Kuya?

Seven

"So, Raven is gay." He repeated for the millionth time. Crap. How can I be so careless? If Raven knew what happened he will definitely remove my hair. He will never ever forgive me that I dainted his precious reputation. Ang tagal namin iyong itinago, pero dahil lang sa katangahan ko ay maaaring marami na ang makaalam.

And so here I am, blackmailed to have dinner with the most arrogant person I know.

"Pwede bang manahimik ka na? Sumama na nga ko sayo diba?" I replied pissed off.

He held up his hands as if surrendering. "Calm down. Im just asking."

"Don't ask again, because someone might hear it." Asik ko sa kanya sabay subo ng inorder kong lasagna. Grabe, ang sarap talaga kapag nakakalibre ka. Tipid sa budget.

"You have a big appetite." Aniyang nakangisi. Yung nakakapang asar na ngisi. I don't know why everytime he smiled, my blood always boil. Wala naman siyang ginawa sakin noon pa man.

At dahil nga naiinis ako sa kanya ay inorder ko ang mga mamahaling pagkaing nakita ko sa menu.

"Gutom lang." I said in my mouth full of lasagna.

He made a tsking sound. "Gross."

"No. Gutom nga lang.. oh my gosh! Im sorry!" Napatayo ako agad ng tumalsik sa mukha niya yung lasagnang nginunguya ko. I hurriedly wipe his face using the table napkin. "Sorry talaga." I said again, but he made no move. Galit kaya siya?

"Uy sorry na nga eh."

Maya maya ay pumangalumbaba siya sa table. "You're cute. I like you." He said then wink. Kamuntik ko ng maibuga sa mukha niya yung iniinom kong bottomless ice tea. Mabuti na lang ay natakpan niya agad yung bibig ko. "Once is enough. Twice is too much." Aniyang natatawa.

So cute pa pala yung ginawa ko sa kanya? Napaka abnormal naman pala talaga ng lalaking toh.

"Anyways, I have a favor to ask." Napataas yung kilay ko sa sinabi niya. "I need you to be my girlfriend."

I laugh. I laugh so hard that I can barely breathe. But I stop when I saw that his face is very serious. "No."

"Just hear me out."

"Hindi ko gugustuhin maging boyfriend ang katulad mong babaero. Fake or not? No way." Sabi ko pa.

Inilabas niya mula sa bag niya ang isang itim na ballpen. "Alam kong tatanggi ka. But Im sorry, Im always prepared." He said while circling the ballpen above the table. Tapos ay may pinindot siyang maliit na button roon.

That time I realized that it was not only an ordinary ballpen.. it is actually an audio recording ballpen. And when he pressed that button, I heard what we talked about earlier.

I closed my fist and count one to ten to control my irritation. If I can smack his face ay kanina ko pa ginawa. He is the most irritating person I've met. I hate him.

Tapos madadagdagan pa yung inis ko dahil sa pang model niyang ngiti. Yung ngiting labas dimples? Nakaka inggit lang kasi parang may dalawang balon sa pisngi niya. And it really enhances his appearance.

Yes, I know na hindi na ko lugi kung siya ang magiging boyfriend ko. Hindi naman ako sikat. Simple lang ako. Kaya alam ko na dapat nagsisimba na ko ngayon at tinatanong si God kung bakit ako nakakakilala ng mga nag gugwapuhang lalaki.

Kahit si Raven at Wilson na bading ay gwapo din. I also don't know what I did in my past life para mapaligiran ng mga adonis.

"You'll just have to pretend in front of my stalker." He said flashing is white teeth in front of me. Edi sya na model ng toothpaste!

"Bakit ba ako?" Tanong ko.

Nakita ko siyang napaisip. "It's because I like you."

Gusto niya ko? Hindi ba crush yung tawag dun? And it means humahanga siya sakin. Namula tuloy ako sa naiisip ko.

"Marami ka namang fans. Pumili ka na lang sa kanila."

"Ayoko nung mga babaeng nababaliw sakin. Mas gusto kong ako yung nababaliw. Alam mo yun? Pero di ko pa naranasan." Then he wink. Grabe! Siya na ang may pogi problems. Tss. Nakakabilib karisma mo kuya ha!

I sighed. Alam ko naman na matatalo ako sa diskusyo namin. Isa pa, may ebidensya siya. I won't ask kung bakit may ganun siyang gadget. Im sure gagamitin niya sa pandadaya sa exam. Huh.

"Kapag ba pumayag ako idi-delete mo na yang file?" Mabuti na yung naninigurado.

"Yep."

"How can I be so sure that you will not going to reproduce it?" I ask.

"You have my word." He made an action of zipping his mouth.

"I doubt." Pinagcross ko pa ang mga braso ko. "Hindi ka kapani-paniwala."

"Well, you have no choice but to trust me." Nakangiting sagot niya sakin.

Naningkit ang mga mata ko sa kanya. Gusto ko siyang sipain o suntukin man lang. Pero mahirap na, baka maisipan niyang ipagkalat pa ang sikreto ng bestfriend ko.

Bigla siyang tumayo at hinila ako palabas ng restaurant. Hawak niya yung kaliwang kamay ko at kahit anong piglas ko ay wala akong choice kundi ang magpadala sa damuhong toh.

Sumakay kami sa kotse niya saka nagdrive siya sa lugar kung saan di ko alam papunta. Hindi ko siya kinikibo kasi nga galit galitan ang pag iinarte ko. Mga thirty minutes din siyang nagdrive pagkuway huminto sa madilim na parte ng kanto.

"That's her." He pointed outside the car. Sinundan ko ng tingin yung tinuturo niya.

Hindi ko inexpect na mapapahagalpak ako sa tawa. Langya! Stalker nga.