Eziğin Mafyası

Değişim Zamanı ~Bölüm 2~

Yerden ellerimle destek alarak kalktım. Ağlayarak dışarı çıktım . Etrafa göz attim. Biraz bekledikten sonra okulun yanından geçen taksiyi durdum ve taksiye bindim.

Gideceğim adresi taksiciye verdim . Yüzüm o kadar kızarıkti ki taksici bile bana " kızım ne oldu sen iyi misin. Ailenden birini arayalım mi telefonun var mi"

Bende" İyiyim teşekkür ederim sadece bugün gerçeklerle yüzleştim lutfen biran once eve gidelim" dedim

Taksinin canımdan dışarıdaki insanlari izledim. Yine düşüncelerin içinde buldum kendimi. Bunca zaman hep dışlandım ama artık karşılarında o güçsüz, bütün lafları içinde biriktiren ,her lafa aglayan, hiç bir söze karşılık vermeyen eski ezik derini görmeyecekler.

Ben artık eski ben olmiycam. Hepsine bu yaptıklarını odeticem. Ozellikle de sen POYRAZ ATEŞ bunu ağır ödeyeceksin.

Hepinizden teker teker acılı bir intikam alicam.

Taksicinin bana "geldik kızım" demesiyle kendime geldim . Sersem gibiydim az kalsın ücreti unutuyordum ki taksici "ücret 56 tl kızım" dedi.

Ücreti verip taksiden indim yavaş adımlarla evin kapısına doğru gidiyordum ve şöyle bir durup şu ihtişamlı konağa baktım da dışarıdan bakan insanlar bu evin büyük bir havuzu, kocaman bahçesi , renk renk çiçekleri büyük bir parti alanı...
Olduğunu görüp içindeki insanları mutlu sanıyorlardı.

Belki annem ve babam mutluydu ama ben mutsuzdum hem de çok ve ben şimdi anlıyorum ki ne kadar çok paran olsada mutluluk para ile satın alınmıyor.

Küçük adımlarla evin büyük kapısına ulaştım kapıdaki gorevli Ahmet abiye kapıyı açtırdım ve giriş kapisina doğru yürüdüm giriş kapımız siyah camdan oldugundan kendime şöyle bir baktımda gözlerim dolmuştu ama hemen kendime verdiğim soz aklima geldi ve ağlamadim.

Kapiyi tiklatmamla Gülseren teyze kapıyı açtı yüzümdeki üzgün ifadeyi gördüğünde direk gülen yüzü soldu. Hemen sorular sormaya başladı

" Ne oldu kuzum?"

"İyi misin?"

" Annenleri ariyim mi?..."

Bende

" sadece yalnız kalmaya ihtiyacım var lutfen fazla soru sorma"
d

edim ve odama doğru çıktım kapımı kapattim ve kilitledim.

Hemen bilgisayarımı , not defterimi ve kalemimi alıp değişmem için neler yapabileceğimi arastirmaya basladım.

Amacım şimdilik Bir bütçe çıkartıp babama olan biteni anlatmakti aslında en zor kısımda buydu aileme herşeyi anlatmak ne tepki vereceklerini bilmiyordum ve korkuyordum . Çünkü onlarin da hayatı birden degisecekti yeni kiyafetler zayiflamam için gerekli herşey ve tabi para bundan sonra parada harciycaktim barlar,partiler,kokteyller.."

.

.

.