Eind vorig hoofdstuk
Ik loop nu de gang in waar de kamer van de directrice is. Oké rustig Camilla. Je hebt niks gedaan en er is niks gebeurd. Het enigste wat het kan zijn is je onvoldoende voor Engels, maar daarvoor hoef je toch miet naar de directrice. Oke adem in, adem uit. Ik ben bijna bij de deur. Nog een keer Camilla adem in, adem uit. Ik sta nu voor de deur en klopt op de deur. "Binnen" hoor ik de directrice zeggen en ik doe de deur open. Ik sta stok stijf stil, binnen zie ik de directrice mijn ouders en...Pov Camilla
OMG!!! WAT? Wat doen zij hier? Waarom zijn ze op mijn school? En waarom moet ik hier zijn als zij hier zijn? Ik snap er helemaal niks van, wat doen Kelvin en Peter in vredesnaam op mijn school? Ze kijken me alle vijf aan en het lukt me gewoon niet om te bewegen. Ik bedoel kom op zeg mijn twee grootste idolen staan voor me. Maar oke, Camilla rustig blijven niet gaan flippen en je niet gedragen als een gestoorde fangirl. Voor mijn gevoel sta ik hier echt al 5 minuten of zo maar dat zou wel niet zo zijn. Dan hoor ik de directrice iets zeggen en ik schrik op uit mijn gedachtes "Ga zitten." Zegt ze en ze wijst naar de enigste lege stoel. Ik zet mijn tas op de grond neer en ga zitten naast mijn moeder én Kelvin. Ik was best bang om hier naar toe te gaan omdat ik niet wist waarom, maar nu ben ik vooral zenuwachtig of ik niet iets geks doe of mijn ouders en mijn vader kennende kan dat zo nog maar eens gebeuren. "Dit zijn Kelvin en Peter." Zegt ze. "Hallo, ik ben Camilla" zeg ik heel beleeft terug terwijl ik denk nee joh dat wist ik nog niet. Ze zeggen allebei "hallo" terug.Pov Kelvin
We zitten hier nu al sinds half negen. De ouders van Camilla zijn net binnen gekomen, want die hadden al eerder een uitleg gehad. De directrice heeft net door de intercom gezegd dat Camilla moet komen en nu wachten we op haar. We hebben eerst nog een betere uitleg gekregen over wat het nou precies inhoud. Dan hoor ik geklop en ik kijk naar de deur. "Binnen" hoor ik de directrice zeggen. En de deur gaat open. Ik zie een meisje met golvend licht bruin haar en bruine ogen. Ik had al wel een foto van haar gezien (zie foto proloog), maar in het echt is ze veel knapper dan op de foto. De directrice had gezegd dat ze niet wist dat wij er waren en dat ze heel erg fan van ons is, daarom vind ik het best bijzonder dat ze nog niet staat te springen. "Ga zitten." Hoor ik de directrice van achter mij zeggen en ze zet haar tas neer en ze gaat op de enigste lege stoel zitten naast mij en haar moeder. De directrice stelt ons voor "Dit zijn Kelvin en Peter." "Hallo, ik ben Camilla" zegt Camilla dan. Ze klinkt heel lief en aardig. "Hallo" zeggen ik en Peter terug.Pov Camilla
"Je vraagt je vast af waarom je hier bent?" Zegt de directrice. Ja dat klopt denk ik bij mezelf. "Je zit hier omdat je mee mag gaan doen aan een onderzoek. Je mag zelf bepalen of je mee wil doen, maar we zouden het wel heel erg op prijs stellen als je het doet." Gaat ze verder met haar verhaal. "Oke?" Zeg ik vragend. "In de komende anderhalf tot twee jaar gaan we een onderzoek doen waarin we gaan testen hoe een dyslectisch iemand sneller een taal kan leren, in jouw geval Engels, omdat dat de enigste vreemde taal is die jij hebt. We gaan testen of je sneller een taal leert op school met een leraar die ouder is dan jij bent en die dit als beroep doet of door iemand van ongeveer jouw leeftijd, die er niet voor gestudeerd heeft, maar waar wel een deel van zijn beroep uit bestaat." "Dus ik ga Engels les krijgen van Kelvin en Peter." Zeg ik half verbaasd, half blij. "Dat niet alleen, je gaat ook bij ze wonen." "Huh? Waarom?" "Omdat we ook je lesomgeving willen veranderen want als ze je in een klaslokaal les zouden geven zou het alsnog als een normale les kunnen voelen." "Oke en waarom hebben jullie mij uitgekozen?" "Ten eerste omdat je een onvoldoende voor Engels staat en ten tweede om die enquete die je gister hebt ingevuld." En ze pakt een blaadje uit haar bureaula en ze kijkt er naar. Ik zie dat het mijn enquete is. "Jij had hem het meest positief ingevuld en wist het meeste te vertellen over Kelvin en Peter." En ze draait het papiertje om. O nee, op het papiertje staat bovenaan heel groot mijn naam met daarnaast een D voor mijn dyslectie (zie foto hoofdstuk 2) en bij vraag drie staat: Cinemates (Kelvin Boerma en Peter de Harder) met heel veel hartjes er om heen. Ik schaam me dood. Waarom laat ze dit nou perse zien. En mijn handschrift is ook zo lelijk. Het liefst zou ik nu weg rennen, maar ik blijf professioneel en blijf zitten. Ik hoor heel zachtjes gegniffel van Kelvin en Peter. Fijn heb ik het hele gesprek lang mijn best lopen doen om me niet als een gestoorde fan te gedragen, laat ze dit zien. Dank u mevrouw. "Nou, wil je meedoen?" En ze legt het blaadje neer. "Ja tuurlijk wil ik meedoen." Zeg ik misschien iets te blij. Ach joh wat maakt het uit, ze hebben dat blaadje toch al gezien. "Mooi. Oke je ... En ze verteld nog allemaal dingen over het onderzoek en het verhuizen. Ook vragen mijn ouder nog wat dingen, maar ik let eigenlijk helemaal niet meer op. Het enigste waar ik nog aan kan denken is dat ik bij Kelvin en Peter ga wonen!!! OMG!!!
JE LEEST
De EnquEtE
FanfictionIk was een normaal meisje uit 5vwo. Alles ging goed. Ik deed goed mijn best op school en haalde goede cijfers, voor bijna alle vakken dan. Tot de dag dat we een enquete moesten invullen. Die enquete zou mijn hele leven veranderen, ook al wist ik dat...