De EnquEtE

Hoofdstuk 19 Koffie

Puck en ik zitten een beetje te kletsen op mijn bed tot ze ineens opspringt. 'Hé.' Zegt ze. 'Wat?' Vraag ik. 'Hoe is de koffie hier?' 'Hier thuis?' Ik snap niet helemaal wat ze nou bedoeld. 'Nee joh, slimmerd. Is er hier ergens een goede plek om koffie te halen? Ik snak naar een pumpkin spice latte.' Puck toch altijd met haar koffie. 'Tuurlijk. Er zit hier wel ergens een tentje waar we je schreeuw naar koffie kunnen beantwoorden.' Ze lacht en pakt haar jas van de stoel, waar ze hem net op heeft gegooid. 'Ja kom dan, we hebben niet de hele dag te tijd.' Ook ik pak mijn jas en we lopen samen naar het koffietentje dat ik laatst nog ergens heb gezien. Ik was de naam helaas vergeten. 'Eén pumpkin spice latte en een-' Puck kijkt naar mij. 'Wat wil jij?' Ik kijk naar het bord boven de balie. 'Eh... doe mij maar een wiener melange.' De man achter de kassa schrijft onze bestelling op een briefje en wij lopen naar een ronde tafel naast het raam. De zon schijnt op mijn haar als we hier zo zitten, te wachten op onze koffie. 'Dus...' Puck kijkt naar buiten. 'Wat?...' Vraag ik nieuwsgierig. 'Nou...' Puck lijkt niet echt uit haar woorden te kunnen komen, wat nog al een uitzondering is. 'Je hebt vet veel gemist, joh.' Ik kijk verbaasd. 'Ik ben net 3 dagen weg!' Puck lacht geheimzinnig. 'Kom op Puck, draai er niet zo om heen.' Ze maakt het wel erg spannend zo. Puck haalt een hap adem om iets te gaan zeggen.

Net op dat moment komt de ober aanlopen. 'Dankje wel!' Puck is overdreven vrolijk. Vooral voor haar doen. De arme vent zegt niks en loopt stilletjes weg. 'Die zegt ook niet veel.' Puck neemt een slok van haar koffie. 'Puck!' Puck kijkt me onschuldig aan. 'Huh?' Ze trekt haar wenkbrauwen er bij op. 'Kom op nou.' Ze neemt nog een slok van haar koffie en kijkt me even aan. 'Nou... Er is... iemand.' Puck lacht. Ik ben zo blij voor haar. 'Serieus? Geweldig! Wat is zijn naam? Waar heb je hem ontmoet? Hoe is het?' Ik wil meteen alles weten. Ik hoop dat hij Puck een beetje goed behandeld. Puck lijkt misschien een beetje stoer van buiten, maar van binnen is ze snel gekwetst. 'Ik heb hem ontmoet bij dat ene koffietentje waar ik altijd zit. Weet je nog? TasteOfTime?' 'Ik ben net een paar dagen weg, ik ben echt niet vergeten waar jij elk weekend doorbrengt.' TasteOfTime is de koffietent waar Puck het liefste is. 'Ik was dus aan het lezen - zoals gewoonlijk - en ineens komt er een super leuke jongen naar me toe lopen en vraagt wat ik lees. Dus ik vertel hem dat ik To Kill a Mockingbird aan het lezen was en-' Ik onderbreek haar. 'To Kill a Mockingbird had je toch al uit?' Zeg ik verbaasd. 'Ja, maar het is zo'n goed boek. Ik ben het voor de derde keer aan het herlezen. In ieder geval, we raken zo aan de praat, want wat blijkt nou?' Puck lijkt blijer dan ooit te voren. 'Hij is ook dol op dat boek! Dus hij komt bij me zitten en toen mijn koffie op was kocht hij er nog één. Het volgende rondje betaalde ik. En we bleven daar uren en uren zitten en praten en lachen en...' Puck zucht. 'Je wilt ook niet geloven hoe knap hij is! Niet te geloven. Hij draagt een bril, maar dat staat hem niet normaal goed. En we hebben dus ook gezoend.' Ik kijk een beetje verbaasd. Puck zegt altijd dat ze wacht op de juiste persoon. 'Ik weet het. Ik had ook nooit gedacht dat het zou gebeuren, maar toen TasteOfTime ging sluiten liepen we samen naar mijn huis en hij gaf me een kus op mijn voorhoofd en toen, zonder dat ik het had verwacht, zoende hij me! Op mijn lippen. Mijn lippen, Camie!' Ik lach. 'Ik ben blij dat je gelukkig bent.' Toch weet ik nog steeds niet hoe hij heet. 'Wat is zijn naam dan?' 'Zijn naam is Jeffrey en we hebben elkaar nu drie keer gezien. De tweede keer na TasteOfTime was toevallig, ik zag hem in de bibliotheek, hij wilde To Kill a Mockingbird lenen, zo leuk. We hebben toen die avond afgesproken en het was super gezellig. Twee dagen daarna nog een keer, we gingen sterren kijken en het was zo-' Puck slikt haar woorden in. 'Zo wat?' Vraag ik. Puck kijkt nogal moeilijk. 'Romantisch?' Zeg ik. Puck heeft nog al moeite met het woord romantisch. Ze heeft normaal een hekel aan valentijnsdag en al het roze en de cheesy liefde. 'Ja,dat ja.' Ze lacht. 'En?' Vraag ik betekenis vol. 'En wat?' Puck houdt zich van de domme. 'Heb je nog gezoent!' Ik zeg het misschien iets te hard, maar wat maakt het uit. Het is niet alsof ik hier iemand ken. 'Hé Camilla.' Verschikt kijk ik naar Puck. 'Zeg dat hij niet-' Fluister ik. Puck knikt. Ik draai me om en zie Kelvin. 'Hé Kelvin.' Zeg ik een beetje beschaamd. 'Wie zoent er met wie?' Zegt hij met een grijns. 'Ik en Jeffrey.' Zegt Puck zonder ook maar een klein vleugje schaamte. Ik bedank haar in mijn hoofd, dit klonk vast heel raar voor Kelvin, maar beter Puck die voor schut staat dan ik. En haar kan het niks schelen, ze heeft niks met Kelvin en Peter. 'Aha.' Kelvin grinnikt een beetje. 'En wie is Jeffrey? Wat doet Jeffrey?' 'Jeffrey is een jongen. Jeffrey doet aan lezen.' Zegt Puck, zelfverzekerd genoeg. Kelvin kijkt een beetje raar. 'En verder? Waar gaat hij naar school? Heeft hij een baan? Wat wilt hij met zijn leven?' Ik vraag me af waarom Kelvin dit allemaal vraagt. Hoezo gaat hij niet gewoon weg? 'Als jij nou nog twee koffie voor ons haalt - en misschien ook voor jezelf - dan vertel ik je dat graag.' Puck slaat haar armen over elkaar. Wat is ze in vredesnaam van plan? Kelvin haalt zijn schouders op en loopt naar de balie. 'Pumpkin spice latte en wiener melange!' Roept Puck hem nog na. 'Wat doe jij nou!' Sis ik, hopend dat Kelvin me niet hoort. 'Vertrouw me nou maar.' Zegt ze terug, op een normaal volume. Als Kelvin terug komt met drie koffie gaat hij zitten op de kruk naast mij. Mijn hart maakt een sprongetje. 'Wiener melange? Echt waar? Ik zag jou meer als een cappuccino type.' Ik haal mijn schouders op. 'Ik blijf je verassen.' Kelvin zet de pumpkin spice latte bij Puck neer. 'Dus? Jeffrey?' Puck lacht. 'Ja, hij is heel aardig.' Puck staat op, pakt haar jas en koffie en loopt weg. Ze zwaait nog één keer en loopt dan de deur uit. 'Waar gaat zij-?' Ik haal mijn schouders op. 'Geen idee.' Ik kan mezelf wel voor de kop slaan. Of nee, ik kan Puck wel voor de kop slaan. Ik krijg een appje van Puck. "DOE VOORZICHTIG" Ik voel mezelf rood worden. Kelvin kijkt me aan, zonder iets te zeggen. 'Puck is zo weer terug...' Hoop ik.

----------------------------------------------
Heey, ik heb dit hoofdstuk niet zelf geschreven, maar mijn beste vriendin heeft dat gedaan. JaneBurns2000 heeft dit voor mijn geschreven. Je kan een kijkje nemen op haar account, maar ze schrijft niet meer op Wattpad. Ze schrijft nu gewoon voor haar zelf. Ze heeft wel een aantal boeken online staan, maar die worden niet meer afgemaakt.
Doei xoxo Linda