EMANET BÖLÜM ; 5

65 9 0
                                    

' Medyadaki şarkıyı açabilirsiniz :) '

5 sene önce ;

saçlarımın arasından beni delice döndüren adamı gülerek izledim , nice sevgililer girecekti belki hayatıma , acı çekecek ağlayacaktım belkide ama bu adam benim yanımda olduğu sürece hiç bir acı benim için dayanılmaz olmayacaktı.

kahramanım yanımdaydı ve bana zarar gelmesine izin vermezdi .

beni döndürmeyi bıraktı elimden tutarak sahneye çıkardı insanların ilgisi üzerime çekilirken gerildim ama gülümsemeyi bırakmadım .

' hadi bir şarkı söyle ' gözlerinin içinde bana ait gülümseme biriktirmiş olan abime baktım .

normalde beni gözünden sakınır böyle bir şeye izin vermezdi , ilk kez beni sahneye çıkarıyor ve şarkı söylememe izin veriyordu . çakır keyif olması , izin vermesine sebep olabilirdi ancak yaptığından hiç bir zaman pişman olmayacaktı .

ilklerimi yaşatan abimdi .

ilk alkolüm , ilk arabam , ilk silah kullanmam , ilk mutluluğumdu .

elime mikrofonu alırken , gülümsedim ve dudaklarımın arasından bir teşekkür fısıldadım .

dışardan kiminle konuşsam bizi sevgili sandıklarını anlatır abimin bana aşkla baktığını söylerlerdi .

arka tarafa dönüp istediğim şarkıyı fısıldadım ve abimin sahneden inmesini bekledim , tam karşımda durmuştu , sahne yerden yüksek olduğundan biraz aşağıda kalmıştı ama gözlerindeki gururu görebiliyordum .

şarkının melodisi kuaklarıma dolduğunda giriş yapacağım yeri bekledim .

abimin en yakın arkadaşının barındaydık , kalabalık ortamda ses kesilmiş herkez beni bekliyordu . titreyen ellerimle mikrofonu dudağıma yaklaştırdım .

Küçüğüm daha çok küçüğüm

Bu yüzden bütün hatalarım

Öğünmem bu yüzden

Bu yüzden kendimi

Özel, önemli zannetmem

abimle tartışmalarımızın en büyük sebebi bana ' küçüğüm ' demesiydi , küçük değildim ben ,hep kendi ayaklarımın üstünde durmuştum . abim beni büyütmüştü ama hala küçüğüm diyordu .

Küçüğüm daha çok küçüğüm

Bu yüzden bütün saçmalamam

Yenilmem bu yüzden

Bu yüzden kendime

Hala güvensizliğim

bir adamın rakı içmesi ona verilen en büyük yeteneği olmalıydı , bir gece abimi yıldızların yere kadar indiği ,ay ışığını denizin ortasına vurduğu kumsalın üstünde otururken bulmuştum . sabaha karşı ne olduğunu anlamadağım şekilde kapı çalmış abimin arkadaşı beni sahile getirmişti ve onu rakı içerken bulmuştum . acısı ne kadar fazlaysa önüne devrilmiş üç büyük rakı şisesi vardı . öylece kumsalın üstüne oturmuş ne olduğunu sormamıştım .

Ne kadar az yol almışım

Ne kadar az

Yolun başındaymışım meğer

EMANETHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin